Monday, August 29, 2016

ရက္ ၁၀၀ ေက်ာ္ကာလ အေျပာင္းအလဲတခ်ဳိ႔ကုုိ ေလ့လာျခင္း

The Voice Daily, 29-08-2016

Check and Balance အားေကာင္းတဲ့ အစိုုးရလား

ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးစဥ္ ေခါက္စလုုံး နုုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး မပ်က္မကြက္သြားျဖစ္တဲ့ ေနရာတခုုကေတာ့ ေရႊဂုုံတုုိင္လမ္းရွိ အမ်ဳိးသားဒီမုုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD ဌာနခ်ဳပ္ရံုုးပဲျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ ေခါက္က အတုုိက္ခံ ပါတီဘ၀နဲ႔ ရပ္တည္ေနခဲ့တဲ့ ဒီရံုုးခန္းဟာ အခုုတေခါက္မွာေတာ့ အစိုုးရပါတီ ရံုုးခန္းျဖစ္ေနခဲ့ပါျပီ။ အရင္က ဆုုိရင္ မ်က္နွာက်က္မွာ ပင့္ကူအိမ္ေတြစြဲ၊ မီးအားမေကာင္းလုုိ႔ ခပ္ေမွာေမွာင္ျဖစ္ေနေလ့ရွိတဲ့ နွစ္ထပ္တုုိက္ ရံုုးခန္းငယ္ဟာ အခုုေတာ့ ထပ္တုုိက္ အသစ္စက္စက္ၾကီး ျဖစ္ေနတာကိုုေတြ႔ရပါတယ္။



ဧည့္ခံေကာင္တာေတြ၊ လုုံျခံဳေရးေတြရွိေနတဲ့အျပင္ လူအ၀င္-အထြက္လည္း အေတာ္မ်ားေနတာကိုုေတြ႔ရပါ တယ္။ အရင္ကဆုုိရင္ ဒီရံုုးကုုိလာတာနဲ႔တင္ အဖမ္းခံရနုုိ္င္တယ္မဟုုတ္ပါလား။ ရံုုးေရွ႔ရွိ လက္ဖက္ရည္ဆုုိင္ ကေန ေထာက္လွမ္းေရးေတြက တခ်ိန္လုုံးေစာင့္ၾကည့္ျပီး စာရင္းမွတ္မယ္။ ျပီးရင္ ေနာက္ေယာင္ခံ လုုိက္မယ္။ ဖမ္းခ်င္တဲ့အခ်ိန္ဖမ္းမယ္ေပါ့။ အခုုေတာ့ ေခတ္ေျပာင္းသြားျပီး။ အားလုုံး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရဲရဲတင္းတင္း ၀င္ထြက္နုုိင္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။

DVB (ေနာ္ေ၀းအေျခစိုုက္ ဒီမုုိကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ) မွာတာ၀န္ထမ္းစဥ္က ဆယ္နွစ္နီးပါး ေန႔စဥ္ တယ္လီဖုုန္းေခၚ သတင္းေမးရင္း ခင္မင္ေနတဲ့ ရံုုးအဖြဲ႔မႈးအပါ၀င္ ပါတီထိပ္ပုုိင္းေခါင္းေဆာင္တခ်ုုိ႔နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ သတင္းအင္တာဗ်ဳးအတြက္ ေတြ႔တာမဟုုတ္ပဲ မုုိးထဲေရထဲကာလေတြတုုန္းက ဒီမုုိကေရစီအေရးအတြက္ အတူရုုန္းကန္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြအျဖစ္ ေတြ႔ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အတုုိက္ခံဘ၀ကေန အာဏာရပါတီျဖစ္သြားေပမဲ့ သူတုုိ႔ရဲ့ DVB သတင္းသမားေဟာင္းေတြအေပၚ သေဘာထားကမေျပာင္းမလဲ အရင္အတုုိင္း ရွိေနဆဲျဖစ္တာကိုုေတြ႔ရပါတယ္။

လက္ရွိနုုိင္ငံေရးအေျခအေန အနည္းအက်ဥ္း၊ ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္အေျခအေနအေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ နႈတ္ဆက္ျပီးျပန္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္တခ်ုုိ႔က သူတုုိ႔လည္း ရံုုးဆင္းေတာ့မယ္။ ရံုုးကားနဲ႔ လုုိက္ပါလား၊ လမ္းၾကံဳတယ္လုုိ႔ေျပာပါတယ္။ သူတိုု႔ကားေပၚတက္ရင္း လမ္းတဖက္ကမ္းရွိ လဖက္ရည္ဆိုုင္ေလးဆီ က်ေနာ့္မ်က္လုုံးကေရာက္သြားပါတယ္။ ‘’ဒီဆုုိင္ေလးက အခုုထိ ရွိတုုန္းပဲေနာ္’’ လုုိ႔ နႈတ္ကထြက္သြားပါတယ္။


‘’ဆုုိင္ရွိရံုု ဘယ္ကမလဲ၊ အဲဒီဆုုိင္ထဲက ေထာက္လွမ္းေရးေတြလည္း အခုုထိရွိတုုန္းပဲေလ’’ လုုိ႔ ပါတီ၀င္ တဦးက ျပန္ေျပာေတာ့ သူေနာက္ေနတယ္ပဲလုုိ႔ ထင္လုုိက္ပါတယ္။ ‘’ဟုုတ္လုုိ႔လား။ ခင္ဗ်ားတုုိ႔ပါတီက အစိုုးရပါတီျဖစ္ေနျပီပဲ’’ ဆုုိျပီး က်ေနာ္ကျပန္ေျပာေတာ့ ေနာက္ေနတာမဟုုတ္ဘူး။ တကယ္ရွိေနဆဲ၊ သူတိုု႔ရံုုးကိုု အခုုထိ ေမာ္နီတာ လုုပ္ေနဆဲ၊ သတင္းယူေနဆဲလုုိ႔ အဲဒီပါတီ၀င္က မ်က္နွာအတည္နဲ႔ ေျပာပါတယ္။

‘’အဲဒီ၀န္ထမ္းေတြက က်ေနာ္တုုိ႔ပါတီကရတဲ့ ၀န္ၾကီးဌာနေအာက္ကလူေတြမဟုုတ္ဘူးေလဗ်ာ။ ၀န္ၾကီး ဌာနအခ်င္းခ်င္းၾကား check and balance ပုုိအားေကာင္းလာတဲ့သေဘာေပါ့’’ ဆုုိျပီး သူက ရယ္သံ တ၀က္နဲ႔ ေနာက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာေတာ့ တမ်ဳိးၾကီး။ ျမန္မာနုုိင္ငံမွာ အစိုုးရ ရပ္ရွိေန တယ္ဆုုိျပီး အေတာ္မ်ားမ်ားကေ၀ဖန္ေနေပမဲ့ အခ်င္းခ်င္း ဒီလုုိ ေမာ္နီတာလုုပ္ေနလိမ့္မယ္၊ အထူးသျဖင့္ ပါတီဌာနခ်ဳပ္ရံုုးေရွ႔မွာ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ဆက္ရွိေနလိမ့္မယ္လိုု႔ လုုံး၀ ထင္မထားခဲ့ပါ။

အစုုိးရ ရပ္ဆုုိတာကေတာ့ အားလုုံးသိျပီးျဖစ္တဲ့အတုုိင္း ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရးနဲ႔ နယ္စပ္ေရး ရာ၀န္ၾကီးဌာန ခုုကိုု တပ္မေတာ္အားခဲြတမ္းေပးထားရျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာ တပ္မေတာ္ သားအမတ္ ၂၅ ရာခုုိင္နႈန္းေပး ထားရျခင္းနဲ႔ ျပည္နယ္-တုုိင္း အသီးသီးမွာ နယ္-လုုံ ၀န္ၾကီးဌာနနဲ႔ ေထြ-အုုပ္ ဌာနေတြကိုု တပ္မေတာ္အားခြဲတမ္း ေပးထားရတဲ့အတြက္ အာဏာဟာ ဗဟုုိတခုုတည္းေအာက္မွာ ရွိေနတာမ်ဳိးမဟုုတ္ပဲ ဗဟုုိ ခုုနဲ႔သြားေနတဲ့ အစိုုးရမ်ဳိးလုုိ႔ ဆုုိလုုိခ်င္တာပါ။


၂၁ ပင္လုုံအေပၚ ဘယ္လိုုျမင္ၾကသလဲ

အခုုတေခါက္ခရီးစဥ္အတြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး (အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး) အတြက္ မာရသြန္ေဆြးေႏြးပဲြတက္ခြင့္ ရေနသူေတြ၊ ဦးေအာင္မင္းရဲ့ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ ျပည္ေတာ္ျပန္ခဲ့ေပမဲ့ ဘာမွလုုပ္ခြင့္မရပဲျဖစ္ေနသူေတြ၊ သာမန္အစိုုးရ၀န္ထမ္းေတြ၊ သတင္းစာဆရာေတြ စသျဖင့္ နယ္ပယ္အေတာ္မ်ားမ်ားက ပုုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ 

ပထမ ဆုုံးေတာ့ သာမန္၀န္ထမ္းေလာကမွ အရာရွိတဦးရဲ့အျမင္ကုုိ တင္ျပပါရေစ။ ‘’NLD အစိုုးရက ၀န္ၾကီးဌာန အေျပာင္းအလဲေတြ၊ ေထြ-အုုပ္ ကိစၥေတြကိုု အပီအျပင္ မကုုိင္နုုိင္ေသးေပမဲ့ တုုိင္းရင္းသား ေတြနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥကုုိေတာ့ လုုပ္ျပနုုိင္မယ္ထင္တယ္’’ လုုိ႔ သူကေျပာျပီး က်ေနာ့္မ်က္နွာကိုုၾကည့္ ပါတယ္။ သူပုုန္ေဟာင္း သတင္းေထာက္ဆီက ဘာအသံမ်ား ၾကားရမလဲေပါ့။

‘’ဒီဖက္ကလူေတြက ဟုုိဖက္မွာလုုပ္နုုိင္မယ္လိုု႔ထင္ေန၊ ဟုုိဖက္ကလူေတြက ဒီဖက္မွာလုုပ္နုုိင္မယ္လုုိ႔ ထင္ေနမ်ား ျဖစ္ေနသလား မသိဘူး’’ ဆုုိျပီး က်ေနာ္ကေျပာေတာ့ သူက သိပ္ဘ၀င္က်ပုုံမရ။ ျပီးေတာ့ ဘာစိတ္ ကူးေပါက္မွန္းမသိ။ ‘’ဒီအစိုုးရက အရင္အစိုုးရလုုိေတာင္ ၀န္ထမ္းလစာ မတုုိးေပးနုုိင္ေသးပါဘူး ကြာ’’ လုုိ႔ သူဘာသာေတြးရင္းေျပာ ေနပါတယ္။ ၀န္ၾကီးဌာနတခ်ဳိ႔ျဖဳတ္လုုိက္လုုိ႔ မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႔ ဒုုကၡေရာက္ေနေၾကာင္းျငီး ပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲဆိုုတာ ဒီလုုိပါပဲ။ တနုုိင္ငံလုုံးေကာင္းဖုုိ႔အတြက္ တစုုံတေယာက္ဒုုကၡေရာက္တာကိုုေတာ့ ငဲ့ေနလုုိ႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲဆုုိျပီး အားေပးရတာေပါ့။

ဒါက ၀ါရင့္၀န္ထမ္းတဦးရဲ့ အျမင္။ ဦးေအာင္မင္းရဲ့ ကတိက၀တ္ေတြကိုုယုုံၾကည္ျပီး ျပည္တြင္းမွာ နုုိင္ငံေရး ျပန္လုုပ္မယ္၊ ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္မယ္ဆုုိျပီး နယ္စပ္ကေန ျပည္ေတာ္၀င္လာတဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္တဦး ကေတာ့ ‘’NLD အစိုုး ရကလည္း က်ေနာ္တုုိ႔ဖက္လူေတြေျပာတာဆုုိ ဘာမွနားမေထာင္ဘူးဗ်ာ။ ဟုုိဖက္ ကလူေတြေျပာတဲ့အတုုိင္းပဲ ေလ်ာက္လုုပ္ေနတယ္’’ လုုိ႔အစခ်ီျပီး လက္ရွိနုုိင္ငံေရးအေပၚ စိတ္ပ်က္တဲ့ ေလသံနဲ႔ေျပာပါတယ္။ သူေျပာတဲ့ဟုုိဖက္က လူေတြဆိုုတာကေတာ့ ဦးေရႊမန္းအုုပ္စုုက အာဏာရထား တဲ့လူေတြနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္တုုိ႔ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ ဗ်ဳရိုုကရက္ေတြကုုိ ဆုုိလုုိတာပါ။

တကယ္ေတာ့ ဒီလိုုေျပာတာ သူတဦးတည္းေတာ့မဟုုတ္ပါဘူး။ ျပည္ပနဲ႔ နယ္စပ္ကေနျပန္လာသူ အေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ျမန္မာ့အေျပာင္းအလဲကိုု နုုိင္ငံတကာအေျပာင္းအလဲနဲ႔နႈိင္းယွဥ္ေလ့လာသူတခ်ဳိ႔မွာ ဒီလုုိအျမင္ရွိေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္စုုၾကည္ကုုိအသုုံးခ်ျပီး အတုုိက္ခံအားလုုံးကိုု သူတိုု႔ လုုိခ်င္တဲ့အကြက္ထဲ၀င္ေအာင္ စစ္ဗုုိလ္သစ္၊ စစ္ဗုုိလ္ေဟာင္းေတြက လုုပ္ေနတာလုုိ႔ သူတုုိ႔က ျမင္ေနၾကပါတယ္။ 


ဒါေပမဲ့ နယ္စပ္ျပန္၊ ျပည္ေတာ္ျပန္အားလုုံး ဒီလိုုျမင္တာမ်ဳိးလဲ မဟုုတ္ျပန္ပါဘူး။ လက္ရွိအခင္းအက်င္းမွာ ပါ၀င္ခြင့္ရျခင္း မရျခင္းေပၚမူတည္ျပီး အျမင္ေတြလည္း ကြဲျပားေနသလားမသိပါ။ ၂၀၁၂ ေနွာင္းပုုိင္းကေန အခုုခ်ိန္ထိ စဥ္ဆက္မျပတ္လုုပ္ေနတဲ့ မာရသြန္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြမွာ ပါ၀င္ခြင့္ရေနသူ သူပုုန္ေဟာင္းအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္တဦးကဆိုုရင္ NLD အစိုုးရလုုပ္ပုုံကိုုင္ပုုံကိုု သိပ္အားမရေသးေပမဲ့ လက္ရွိအခင္းအက်င္းထဲမွာ ပါ၀င္ခြင့္ရေနတာ ကုုိဂုုဏ္ယူေၾကာင္း၊ အေျခအေနဟာ တေျဖးေျဖးတုုိး တက္ေနျပီး ၂၁ ရာစုုပင္လုုံညီလာခံ အလုုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္လုုိ႔ သူ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။

အတိုုက္ခံပါတီရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ငယ္တဦးအျဖစ္ေရာ၊ သူပုုန္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ပါ တာ၀န္ထမ္းဖူးသူ တဦးကေတာ့ NLD အစိုုးရဖက္ကလူေတြဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအေပၚ ေစတနာရွိေပမဲ့ အေတြ႔အၾကံဳမရွိဘူး။ မလုုပ္တတ္မကုုိင္တတ္ဘူးလုုိ႔ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ကံ ထခ်ိန္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ၂၁ ပင္လုုံကုုိ ဘယ္သူမွ ျငင္းနုုိင္ မွာမဟုုတ္ဘူး။ အားလုုံးမပါရင္ေတာင္ အမ်ားစုုပါေအာင္ လုုပ္သြားနုုိင္ တယ္။ တစုုံတရာေရွ႔ကုုိ ေရြ႔သြားနုုိင္တယ္လုုိ႔ ဆုုိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သတင္းသမားေတြဆီက ၾကားရတဲ့အခ်က္ေတြအရကေတာ့ ဒီညီလာခံဟာ တပ္မေတာ္က ခြင့္ျပဳ သေလာက္ပဲ ေရွ႔ဆက္သြားခြင့္ရမဲ့သေဘာမ်ဳိးရွိေနပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ လက္ရွိနုုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ့ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကုုိ တပ္မေတာ္က လုုိက္ေနတာလား။ တပ္မေတာ္ရဲ့ ဦးေဆာင္မႈေနာက္ကိုု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္က ျပန္လုုိက္ေနရတာမ်ဳီး လားဆုုိတာဟာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမရွိလွပါဘူး။


လမ္းေပၚကလူေတြေကာ ဘယ္လုုိျမင္ၾကသလဲ

အေပၚထပ္အေဆာက္ဦကလူေတြရဲ့အျမင္အျပင္ သာမန္ေအာက္ေျခကလူေတြရဲ့အျမင္ေတြကိုုလည္း ေလ့လာနုုိင္ဖုုိ႔ ဆင္းရဲသားအမ်ားစုုစီးတဲ့ မီးရထား၊ အေ၀းေျပးဘတ္စ္ကားေတြနဲ႔ ေက်းလက္ေဒသေတြအထိ က်ေနာ္ေရာက္ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်းလက္ကလူေတြဟာ အစိုုးရသစ္ေျပာင္းေပမဲ့ ‘’ဘာမွေတာ့ ထူးမလာေသးဘူးေလ’’ ဆုုိတာထက္ ပိုုမေျပာၾကပါဘူး။


ဒီေတာ့ ရန္ကုုန္မွာ ေန႔စဥ္လုုိလုုိစီးျဖစ္တဲ့၊ စကားလည္းၾကြယ္တ့ တကၠစီသမားေတြရဲ့ အျမင္ကိုုပဲ တင္ျပ ခ်င္ပါတယ္။ ‘’ဒီဆိုုက္ကားက လမ္းလယ္မွာ ဘယ္လုုိနင္းေနတာလဲဗ်ာ၊ အဲလုုိ နင္းခြင့္ရွိလုုိ႔လား’’ ဆုုိျပီး ရန္ကုုန္ျမိဳ့လယ္ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ကုုိးယုုိးကားယားနင္းေနတဲ့ ဆုုိက္ကားကိုုၾကည့္ျပီး တကၠစီဆရာကိုု က်ေနာ္ကေမးမိပါတယ္။ ‘’အဲဒါ အေမ့သားေတြေလ၊ သြားထိလုုိ႔မရဘူး’’ လုုိ႔သူကေျဖပါတယ္။ ‘’ဘာလဲဗ် အေမ့သား၊ ဆုုိက္ကားအသင္း အမည္လား’’ ဆုုိျပီးျပန္ေမးေတာ့ သူကရယ္ပါတယ္။ ‘’အေမစုုဆီက ဂုုဏ္ျပဳလက္မွတ္ရထားတဲ့လူေတြကိုုေျပာတာေလ’’ တဲ့။ အင္းစဥ္းစားစရာပဲ။ ဒါေတြကိုု အေမစုုေတာ့ ဘယ္သိနုုိင္ပါ့မလဲဆုုိျပီး သူကျငီးလုုိက္ပါေသးတယ္။

‘’ဒါျဖင့္ ခင္ဗ်ားေကာ၊ ေရြးေကာက္ပဲြတုုန္းက NLD ကုုိပဲ မဲေပးခဲ့တာမဟုုတ္ဘူးလား’’ လုုိ႔ က်ေနာ္က ေတာက္ၾကည့္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာေပါ့။ သူတင္မက သူ႔မိန္းမေရာ၊ အမ်ဳိးအေဆြေရာ အားလုုံး NLD ကုုိမဲေပးခဲ့တယ္၊ အေျပာင္း အလဲကိုု တကယ္လုုိခ်င္လိုု႔ အဲဒီလုုိကုုိေပးပစ္ခဲ့တာလိုု႔ဆိုုပါတယ္။ အခုု ရက္ ၁၀၀ ေက်ာ္ျပီဆုုိေတာ့ ခင္ဗ်ားအတြက္ ဘာေတြထူးလာသလဲဆုုိျပီး ထပ္ေမးၾကည့္ေတာ့… ‘’ရက္ ၁၀၀ နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ရလိမ့္မလဲ ဆရာရယ္၊ အခုု မူလတန္း မွာ သင္ရုုိးသစ္ေျပာင္းေနျပီမုုိ႔လား၊ ကေလးေတြကေန စေျပာင္းမွာျဖစ္မွာေလ’’ ဆုုိျပီး တကၠစီဆရာက ေတြးေတြးဆဆေျပာေတာ့ က်ေနာ္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိေတာ့ပါ။

ေနာက္ထပ္ေတြ႔ရတဲ့တကၠစီသမားကေတာ့ ဒီပုုဂၢိဳလ္လုုိ မ်ဳိးဆက္တခုုစာအထိ ေစာင့္ခ်င္ပုုံမရပါ။ ကြမ္းစားတဲ့ ဇတ္ လမ္းေပၚအေျခခံျပီး သူနဲ႔က်ေနာ္ စကားစေျပာျဖစ္ပါတယ္။ကြမ္းေသြး ေထြးတာကေတာ့ အရင္က လည္း ဥပေဒထုုတ္ျပီး တားျမစ္ထားတာပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွမလုုိက္နာေတာ့ ဘာမွမထူးေပ့ါ’’ လုုိ႔ သူကဆုုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုု ခင္ဗ်ားလုုိက္နာေနျပီမုုိ႔လား ဆုုိျပီး က်ေနာ္ကထပ္ေမးေတာ့ ‘’ဥပေဒကုုိ လုုိက္နာတာမဟုုတ္ဘူး။ အေမစုုနဲ႔ အစိုုးရသစ္ကိုု အားနာလုုိ႔ မေထြးပဲငုုံထားတာ’’ လုုိ႔ သူက ကြမ္းငံုုထား တဲ့အသံနဲ႔ေျဖပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဆက္ငံုုထားနုုိင္မလဲဆုုိတာ မေသခ်ာပါဘူး။ ဆုုိလုုိတာက ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ NLD အစိုုးရသစ္ကိုု အားနာျပီး (ေလးစားျပီး) လူထုုတရပ္လုုံးက စည္းကမ္းလုုိက္နာေနခ်ိန္၊ အစိုုးရသစ္အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အစြမ္းကုုန္ထားေနခ်ိန္မွာ NLD အစိုုးရဖက္က လုုပ္စရာရွိတာေတြကိုု ဆက္တုုိက္အရွိန္ျမင့္ လုုပ္ျပဖုုိ႔လုုိေနပါတယ္။


ဒီလိုုလုုပ္နုုိင္ဖုုိ႔အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဆီမွာ ၾသဇာေရာ၊ အာဏာပါရွိေနျပီလုုိ႔ နုုိင္ငံေရးအကဲခတ္ တခ်ဳိ႔က လည္းေထာက္ျပေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ရဲ့ခရီးစဥ္အတြင္း ေတြ႔မိသေလာက္၊ ၾကားမိ သေလာက္အခ်က္ အလက္ေတြအရကေတာ့ လူထုုကေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ NLD အစိုုးရမွာ ၾသဇာရွိတာမွန္ေပ မဲ့ အာဏာရွိတယ္ဆုုိတာကိုု သက္ေသျပဖိုု႔ အေတာ္ခက္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ 

ေသခ်ာတာေတာ့ NLD အစိုုးရသစ္အေပၚ လူထုုရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က သိပ္ျမင့္မားေနပါတယ္။  ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္စဥ္က ေပးထားတဲ့ကတိေတြအတုုိင္း ဖြဲ႔စည္းပုုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိုု ခ်က္ခ်င္း မလုုပ္နုုိင္ေသးရင္ေတာင္ လူထုုရဲ့ေန႔စဥ္ လူေနမႈဘ၀ တစုုံတရာတုုိုုးတက္လာေအာင္ လုုပ္ေပးဖုုိ႔လုုိေန ပါတယ္။ အဲဒီလုုိ မလုုပ္ေပးနုုိင္ဘူးဆုုိရင္ ဒီအစိုုးရဟာ ကတိေတြပဲေပးနုုိင္ျပီး လက္ေတြ႔လုုပ္ျပဖုုိ႔ အာဏာ မရွိတဲ့ အစိုုးရအျဖစ္ လူထုုကျမင္သြားနုုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုုျမင္သြားရင္ ဒီမုုိကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုုပ္ငန္းစဥ္ဟာ ထင္ထားတားထက္ အခ်ိန္ပုုိ ၾကန္ၾကာသြားနုုိင္ပါတယ္။      

Saturday, August 27, 2016

အေျပာင္းအလဲေတြၾကား မေျပာင္းမလဲ က်န္ေနသည္မ်ား

The Taninthayi Weekly, Aug 22-28, 2016.

ထား၀ယ္ေဒသက အေျပာင္းအလဲမ်ား

ဒီတေခါက္ ထား၀ယ္အျပန္ အသိသာဆုုံးေတြ႔ရတဲ့အေျပာင္းအလဲကေတာ့ အရင္ စစ္တပုုိင္းအစုုိးရ ေနရာမွာ အခုု ဒီမုုိကေရစီတပုုိင္း (ဒီမုုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလ အစိုုးရ) အစိုုးရျဖစ္ေနျခင္းပါပဲ။ အစိုုးရ ေျပာင္းေတာ့ လႊတ္ေတာ္ေရာ၊ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱယားေတြေရာ အေတာ္ေျပာင္းသြားတာ သတိထားမိပါ တယ္။ ရြာသူၾကီး (ေက်းရြာ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး) ေနရာေတြေတာင္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ကုုန္ပါတယ္။


ထား၀ယ္ျမိဳ့ရွိ အဓိက လမ္းမေၾကီးတြလည္း (သာမန္လမ္းၾကားေတြ မပါ) နုုိင္လြန္ကတၱရာခင္းထား တာေၾကာင့္ လွပသန္႔ရွင္းေနပါတယ္။ အစုုိးရရံုုးသစ္ေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္သစ္အေဆာက္ဦရွိတဲ့ ကေမ်ာကင္း လမ္းကေတာ့ အားလုုံးထဲမွာ အသိသာဆုုံးတုုိးတက္ေနတဲ့ ေနရာတခုုပါ။ အရင္က စပါးခင္းေတြသာရွိျပီး မုုိးရြာတာနဲ႔ ေရၾကီး၊ ထား၀ယ္ျမစ္ ေရလွ်ံ၀င္ေလ့ရွိတဲ့ ဒီလမ္းတေလ်ာက္မွာ အခုု ေဆးရံုုအသစ္ေတြ၊ ၀န္ထမ္းအိမ္ယာေတြ၊ ၀န္ၾကီးအိမ္ယာေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ရံုုးေတြ၊ ေစ်း၀ယ္စင္တာေတြ၊ ပုုဂၢလိကပုုိင္ တုုိက္တာအသစ္ေတြနဲ႔ ျမိဳ့ျပနုုိင္ငံသစ္တခုုဆီ ေရာက္သြားသလုုိလိုု။

အစိုုးရသစ္လက္ထက္မွာ စီးပြားေရးပုုိေကာင္းလာ မလာ မသိရေသးေပမဲ့ ကားအေကာင္းစားေတြ၊ ဆုုိင္ကယ္ေတြ လမ္းမေပၚ ပုုိမ်ားလာတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးလည္း ၂၄ နာရီ ေပးနုုိင္ဖုုိ႔ မီးတုုိင္ေတြ၊ မီးၾကိဳးေတြ တပ္ဆင္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စစ္တပုုိင္းအစိုုးရေခတ္က လူေျပာမ်ားခဲ့တဲ့ လက္၀ါးၾကီးအုုပ္ ခရိုုနီစီးပြားေရး စနစ္ေနရာမွာ လူတုုိင္းတန္းတူယွဥ္ျပိဳင္ခြင့္ရွိတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးကိုု NLD အစိုုးရက တကယ္ေဖၚ ေဆာင္နုုိင္ မနုုိင္ကေတာ့ မေသခ်ာေသးပါ။ 


NLD အစိုုးရဆိုုတာ အမ်ားေခၚေနတဲ့အတုုိင္း အလြယ္လုုိက္ေခၚျခင္းမဟုုတ္ပါ။ ဗဟုုိအစိုုးရမွာ NLD အျပင္ တျခားပါတီ (အုုပ္စုု) က ခြဲတန္းက် ၀န္ၾကီးေတြ၊ တတ္သိပညာရွင္ေတြ ပါ၀င္ေနေပမဲ့ တနသာၤရီတုုိင္း မွာေတာ့ အားလုုံး NLD ပါတီ၀င္ေတြခ်ည္းသက္သက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ NLD အစိုုးရလုုိ႔ေခၚလုုိက္တာပါ။ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြအားလုုံးကလည္း NLD ပါတီကခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ မဆလ ပါတီနဲ႔ ၾကံံ့ခုုိင္ေရးပါတီကခ်ည္း နွစ္ ၄၀ ေက်ာ္လႊမ္းမုုိးထားတဲ့ တုုိင္းအစိုုးရ အာဏာပုုလႅင္ကုုိ အခုု NLD က သိမ္းယူလုုိက္ျပီဆုုိပါေတာ့။

ဒါက ထား၀ယ္ေဒသဆီ အခုုမွေရာက္လာတဲ့ ဧည္သည္တဦးအေနနဲ႔ တစုုံလုုံးအေျခအေနကုုိ အၾကမ္းဖ်င္းရႈ ျမင္ပုုံ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထား၀ယ္မွာေနသူ ေဒသခံတဦးအေနနဲ႔ ထဲထဲ၀င္၀င္ၾကည့္မယ္ဆုုိရင္ေတာ့ အျပင္ပန္းမွာ ေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ေနေပမဲ့ အတြင္းပုုိင္းမွာ မေျပာင္းမလဲက်န္ေနတဲ့ အခ်က္အေတာ္ မ်ားမ်ားကိုုလဲ ေတြ႔နုုိင္ပါေသးတယ္။


VIP ေရာဂါနွင့္ တလြဲဂုုဏ္ယူေနသူမ်ား

မေျပာင္းပဲက်န္ေနတဲ့ အခ်က္မ်ားစြာထဲက ပထမဆုုံးတင္ျပခ်င္တာကေတာ့ စိတ္ဓတ္ေတြ၊ စဥ္းစားပုုံေတြ ပါပဲ။ လက္ရွိအစိုုးရဟာ ေရြးေကာက္ခံအစိုုးရဆုုိေပမဲ့ ဗဟုုိခ်ဳပ္ကုုိင္မႈမ်ားလြန္းျပီး အရင္ေခတ္ကအတုုိင္း အေပၚ-ေအာက္ ေဒါင္ လုုိက္ အမိန္႔စီးဆင္မႈဖက္မွာ အားသန္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အရည္အခ်င္းရွိသူထက္ ေဆြမ်ဳိးနီးစပ္သူေတြ၊ ဒီမုုိကေရစီက်င့္စဥ္အေပၚသစၥာရွိသူထက္ ပါတီအေပၚသစၥာရွိသူေတြကိုုသာ ဦးစားေပးေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။


သာမန္စီးပြားေရးသမားေတြၾကားမွာလည္း ဘယ္အစိုုးရတက္တက္ အာဏာရွိသူနဲ႔အဆင္ေျပမွ အလုုပ္ျဖစ္မယ္ဆုုိတဲ့ စဥ္းစားပုုံက စဲြက်န္ေနပါတယ္။ ‘’လူၾကီးနဲ႔ပုုိင္တယ္’’ ဆုုိတဲ့ ရြံရွာဘြယ္စကားလုုံး၊ ဒီမုုိကေရစီက်င့္စဥ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္စကားလုုံးကုုိေတာင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ခုုံခုုံမင္မင္ဆက္သုုံးေနတာ အံ့ၾသဘြယ္ေတြ႔ခ့ဲရပါတယ္။ 

တခ်ဳိ႔ဆိုု ကားေရွ႔မွန္မွာ အစိုုးရဌာနဆုုိင္ရာ စာတန္းေတြ၊ ျငိမ္းအဖြဲ႔ တံဆိပ္ေတြ၊ လႈမႈေရး အသင္းအဖြဲ႔ အမည္ေတြကပ္ျပီး ေမာင္းေနၾကတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ပါးစပ္က ဒီမုုိကေရစီေျပာေနၾကေပမဲ့ လက္ေတြ႔ မွာေတာ့ VIP အခြင့္ အေရးအေပၚမွာ သာယာေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ တေန႔ကေတာင္ ေလယဥ္ကြင္းတခုုမွာ VIP သီးသန္႔ ဆုုိတဲ့ စာတန္းေတြ႔လုုိက္ပါေသးတယ္။ ဘယ္သူေတြမ်ားလဲဆုုိျပီး အေသအခ်ာၾကည့္ လုုိက္ေတာ့ တုုိင္းျပည္ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ မာရသြန္ေဆြးေနြးေနတဲ့ တခ်ိန္ကရဲေဘာ္ ရဲဘက္ သူပုုန္ေဟာင္းေတြ။

ဒီမေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္ေတြ ဘာေၾကာင့္ ဆက္ရွင္သန္ေနတာလဲ။ ေနာက္ခံအခ်က္အလက္အမ်ားၾကီး ရွိနုုိင္ပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်ေနာ္ျမင္မိတာတခုုကေတာ့ လက္ရွိအစိုုးရဟာ ဒီမုုိကေရစီအစိုုးရဆိုုေပမဲ့ တကယ့္အေရးၾကီးတဲ့အာဏာေတြကိုု စစ္တပ္က ခ်ဳပ္ကုုိင္ထားဆဲ။ တနည္းအားျဖင့္ ဒီမုုိကေရစီအစိုုးရထဲမွာ အာဏာရွင္လက္က်န္  အေတြးအေခၚေတြ၊ လုုပ္ထုုံးလုုပ္နည္းေတြ ဆက္က်န္ေနဆဲျဖစ္တာေၾကာင့္ အဲဒီကတဆင့္ ဒီမုုိကေရစီအင္အားစုုေတြဆီ ဒီအေတြးအေခၚ ကူးစက္လာတယ္လုုိ႔ ဆုုိခ်င္ပါတယ္။


ဆုုိလုုိတာက ဗဟုုိအစိုုးရမွာ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရးနဲ႔ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ၾကီးေနရာေတြကိုု တပ္မေတာ္အား ခဲြတန္းေပးထားရျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္တုုိင္းမွာလည္း ၂၅ ရာခုုိင္းနႈန္းေသာအမတ္ေနရာကိုု တပ္မေတာ္အတြက္ ခြဲတန္းေပးထားရျခင္းနဲ႔ ျပည္နယ္-တုုိင္း အစိုုးရအဖြဲ႔မွာဆုုိရင္ေတာ့ နယ္-လုုံ ၀န္ၾကီးေနရာနဲ႔ ေထြ-အုုပ္ ေနရာေတြကိုု တပ္မေတာ္အတြက္ ခြဲတန္းေပးထားရျခင္းေတြဟာ ဒီအက်င့္ ဆုုိးေတြ ကူးစက္-ၾကီးထြားလာေစဖုုိ႔ ေနရာခ်န္ေပးထားသလုုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒီေတာ့ ၀န္ၾကီးခ်င္းတူရင္ေတာင္ နယ္-လုုံ ၀န္ၾကီးက ပုုိအေရးပါသလုုိျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ေတြ႔ခဲ့ဖူးတဲ့ ၀န္ၾကီးေတြအားလုုံးတက္တဲ့ အခမ္းအနားတခုုမွာဆုုိရင္ စစ္ယူနီေဖာင္းအျပည့္၀တ္ျပီး ပခုုံးမွာၾကယ္ပြင့္ေတြ ဆင္ထားတဲ့ နယ္-လုုံ ၀န္ၾကီးက ပင္နီတုုိက္ပုုံ၀တ္ အျခား NLD ၀န္ၾကီးေတြထက္ ပုုိအေရးပါအရာေရာက္ ေနျပီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျပီးရင္ သူဟာ ဒုုတိယ ၀န္ၾကိးခ်ဳပ္လုုိ အေရးပါေနတာေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီမုုိကေရစီအေလ့အထေတြ အမွန္တကယ္ထြန္းကားလာေစခ်င္ရင္ စစ္အာဏာရွင္လက္က်န္ ဌာနေတြကိုု အျမန္ဆုုံးေျပာင္းလဲပစ္ဖုုိ႔လုုိပါတယ္။ အေပၚထပ္အေဆာင္ဦတခုုလုုံးကိုု မေျပာင္းနုုိင္ေသး ရင္ေတာင္ လူထုုနဲ႔ ေန႔စဥ္ထိေတြ႔ေနရတဲ့ ေထြ-အုုပ္ ဌာနကုုိ သမၼတရံုုးကျဖစ္ေစ၊ ျပည္နယ္-တုုိင္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေတြရဲ့ ရံုုးေအာက္မွာျဖစ္ေစ ထားနုုိင္မယ္ဆုုိရင္ေတာ့ အာဏာရွင္လုုပ္ဟန္ေတြအေပၚ အထင္ၾကီးေနတဲ့လက္က်န္အေတြးအေခၚေတြ တေျဖးေျဖးက်ဆင္းလာလိမ့္မယ္လိုု႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

အဖ်ားမရႈးေအာင္ ၀ုုိင္းလုုပ္ၾကစိုု႔

ဒါက  အေပၚထပ္အေဆာက္ဦကလူေတြ၊ VIP အ၀ုုိင္းအ၀န္း၊ အေရးပါအရာေရာက္သူေတြ ၾကားမွာျပဳျပင္ဖိုု႔ လုုိေနတဲ့ အခ်က္အလက္တခ်ဳိ႔ပါ။ ဒါျဖင့္ သာမန္ျပည္သူေတြၾကားမွာေကာ ဘာေတြေျပာင္းဖုုိ႔လိုုေနသလဲ။ သီအုုိရီအရကေတာ့ အေပၚထပ္အေဆာက္ဦေျပာင္းရင္ ေအာက္ေျခမွာလည္း သူ႔အလုုိလုုိ လုုိက္ေျပာင္းေလ့ ရွိတယ္လုုိ႔ဆုုိပါတယ္။


ေသခ်ာတာကေတာ့ သာမန္အရပ္သားေတြဟာ အာဏာပုုိင္ေတြကိုု (ေသနတ္ကုုိင္ထားသူမွအပ) အရင္လုုိေၾကာက္ မေနေတာ့ပဲ အမွန္ကိုုအမွန္တုုိင္း ရဲရဲတင္းတင္းျပန္ေျပာရဲလာၾကပါတယ္။ ဆုုိရွယ္မီဒီယာ ေတြကိုုအားကုုိးျပီး တေနရာမွာ မတရားအနုုိင္က်င့္ခံေနရတာကိုု အျခားေနရာကပါသိလာေအာင္၊ အမ်ား စိတ္၀င္စားမႈရေအာင္ လုုပ္တတ္ကုုိင္တတ္ လာၾကပါတယ္။ ဒီလုုိနဲ႔အရင္ေခတ္က သိမ္းထားသမွ် လယ္ယာေျမေတြ၊ မတရားအနုုိင္က်င့္ခံထားရမႈ ေတြဟာ တေျဖးေျဖး ထပ္ထပ္ေပၚလာေနလုုိ႔ အခုုထိ ရွင္းလုုိ႔ကိုုမျပီးနုုိင္ေတာ့ပါ။

ဒါက တုုိးတက္လာမႈပါ။ မတုုိးတက္ပဲ အရင္ေခတ္အတုုိင္းက်န္ေနတာက ဘာေတြလဲ။ ေျပာရမွာေတာ့ နည္းနည္း အားနာပါတယ္။ လူအမ်ားစုုဟာ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္အတုုိင္း သြားေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ 7 July အခမ္း အနားကိုု မနက္ နာရီမွာစတင္မယ္လိုု႔ ဖိတ္စာထဲမွာေရးထားတဲ့အတြက္ ဟုုိးရြာမွာေနတဲ့က်ေနာ္ဟာ မနက္ နာရီကတည္းက ဆုုိင္ကယ္ရွာျပီး ျမိဳ့ေပၚတက္လာရပါတယ္။ မုုိးရာသီဆုုိေတာ့ ဆုုိင္ကယ္စီးရတာမလြယ္ပါ။ နာရီ ထုုိးဖုုိ႔ ၁၅ မီနစ္အလုုိမွာ အခမ္းနားက်င္းပမဲ့ ျမိဳ့ေတာ္ခန္းမဆီ ေရာက္လာေပမဲ့ တျခားဖိတ္ၾကားထားသူ ဘယ္သူမွ မေရာက္ေသး။ စားပဲြျပင္၊ ကုုလားထုုိင္ေရႊေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြေလာက္သာ ေတြ႔ရပါတယ္။

‘’အကိုုကလဲ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ေလ၊ နာရီဆုုိ နာရီေလာက္မွ တကယ္စျဖစ္မွာေပါ့။ မုုိးရြာေနရင္ အဲဒီထက္ ေတာင္ ေနာက္က်နုုိင္ေသးတယ္’’ ဆုုိျပီး ေက်ာင္းသားတဦးကေျပာေတာ့ အေတာ္စိတ္ပ်က္ သြားမိပါတယ္။ ဒါဟာ အမွန္တရားပါ။ တုုိင္းအစိုုးရ၀န္ၾကီးေတြ၊ အမတ္မင္းေတြ၊ အခမ္းအနားဦးေဆာင္ က်င္းပသူေတြအားလုုံး နာရီထုုိး ခါနီးမွ အသီးသီးေရာက္လာၾကပါတယ္။ ျမိဳ့ေတာ္ခမ္းမက အစည္းေ၀း ေတာင္ ဒီလုုိေနာက္က်ေနရင္ တျခားေနရာက အစည္းေ၀းဆုုိ မေျပာနဲ႔ေတာ့။ ဒီမုုိကေရစီေခတ္ေရာက္ျပီ ဆုုိေပမဲ့ စစ္အစိုုးရေခတ္ကက်န္ခဲ့တဲ့ နာရီေတြ ျပန္မျပင္ရေသးပါလား။

ေနာက္ထပ္ေတြ႔မိတဲ့အခ်က္တခုုက ခရုုိနီေတြ၊ VIP ေတြအေပၚ သေဘာထားနဲ႔ ဆက္စပ္ေနျပန္ပါတယ္။ စစ္အစိုုးရ အဆက္ဆက္ရဲ့ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ည့ံဖ်င္းမႈေၾကာင့္ တုုိင္းျပည္ဆင္းရဲ (နုုိင္ငံသားေတြ ဆင္းရဲခဲ့တာကုုိ အမွန္အတုုိင္း မျမင္နုုိင္ပဲ အရင္ဘ၀က ကံမေကာင္းလုုိ႔ ဒီဘ၀မွာဆင္းရဲေနရတာဆုုိျပီး အျမင္ ေဟာင္းေတြ ဆက္ရွိေနျခင္းပါ။ ဘာသာေရးႏြယ္တဲ့ ေရွးရိုုးစြဲအျမင္ေတြကိုုခြာခ်ျပီး ၂၁ ရာစုုအျမင္ေတြဆီ ေျပာင္းသင့္ပါတယ္။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈေတြ၊ ဆင္းရဲသူအေပၚ ခ်မ္းသာသူက ပစ္ပယ္ထားမႈေတြကိုု ျပန္သုုံးသပ္သင့္ပါတယ္။ နုုိင္ငံသားတုုိင္း လူတန္းေစ့ေန နုုိင္တဲ့စနစ္တခုုဆီ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ဖုုိ႔လုုိေန ပါတယ္။ 

ေနာက္တခ်က္က အစားအစာလုုံျခံဳေရး။ ဒါကလဲ စစ္အစိုုးရေတြ နွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ အုုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့လုုိ႔ ပ်က္ယြင္းသြားခဲ့ရတဲ့ အက်င့္စာရိတၱပုုိင္း၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈအပုုိင္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနမလားမသိပါ။ လူအမ်ားစုုဟာ ကုုိယ္ေန႔စဥ္စားေနတဲ့ အစားစာေတြရဲ့အဆင့္အတန္း၊ အာဟာရရွိမႈ မရွိမႈ၊ ပုုိးသတ္ေဆးပါ မပါ၊ အေရာင္ဆုုိးေဆးပါ မပါ၊ ၾကာရွည္ခံ ေဆးပါ မပါ ဘယ္သူမွ စစ္ေဆးမေနအားပါ။ ‘’ဆာလုုိ႔စားတာ ဗုုိက္ျပည့္ရင္ျပီးေရာ’’ ဆုုိတဲ့ မူအတုုိင္း သြားေနၾက ဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြကိုု အျမန္ဆုုံးျပဳျပင္ဖုုိ႔လုုိေနပါ တယ္။

ေနာက္ဆုုံးတင္ျပခ်င္တာက ယဥ္စည္းကမ္းလုုိက္နာေရး။ ဒီမုုိကေရစီေခတ္ေရာက္ျပီဆုုိျပီး လမ္းမေပၚ ေဆးရိုုးလွန္းတာမ်ဳိး မလုုပ္သင့္ပါ။ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း (Regulation) လုုိက္နာေရးဟာ သီးျခားစီျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုုန္မွာေတြ႔ဖူးတဲ့ တကၠစီသမားေတြကေတာ့ လမ္းလယ္ကအ၀ုုိင္းေတြ ကိုုေက်ာ္တဲ့အခါ စည္းမ်ဥ္းအတုုိင္း လုုိက္နာေလ့မရွိပဲ လက္ကေလးေထာင္၊ ကားေခါင္းထုုိးခံျပီး ျဖတ္ေက်ာ္၀င္ေလ့ရွိပါတယ္။ ‘’အားလုုံးက ဒီလုုိပဲလုုပ္ေနၾက တာ။ ကုုိယ္က မလုုပ္ပဲ စာအုုပ္ၾကီးအတုုိင္း ေစာင့္ေနရင္ မုုိးခ်ဳပ္တဲ့အထိ ေရာက္မွာမဟုုတ္ေတာ့ဘူး’’ လုုိ႔ေျပာၾကပါ တယ္။

ထား၀ယ္မွာေတာ့ အ၀ုုိင္းမရွိပဲ မီးပြိဳင္ေတြသာမ်ားလုုိ႔ အလားတူျပသာနာမရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ မီးပြိဳင္မွာ ကားရွင္း ပါတယ္ဆုုိျပီး ျဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆုုိင္ကယ္ေတြကိုုေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ကားဆရာေတြ၊ ေမာ္ေတာ္ ဆုုိင္ကယ္ဆရာ ေတြအားလုုံး ယဥ္ေမာင္းလုုိင္စင္ရွိရဲ့လား။ ယဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္းကိုုအေသအခ်ာ နားလည္ၾကရဲ့လား။ ေမးခြန္းထုုတ္စရာ အမ်ားၾကိးရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုုိ ထား၀ယ္အပါ၀င္ တနုုိင္ငံလုုံးမွာ ဒီေန႔အမ်ားဆုုံးေသေနတဲ့ ေရာဂါက ယဥ္တုုိက္မႈျဖစ္ေနလုုိ႔ပါ။

ဒါေတြကိုု ဘယ္လုုိျပဳျပင္ၾကမလဲ။ အစိုုးရက စီမံကိန္းခ်ျပီး စနစ္တက် လုုပ္ေဆာင္မယ္ဆုုိရင္ သာမန္ျပည္သူေတြက လည္း လုုိက္နာလာၾကမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေျပာရမွာေတာ့ အားနာပါတယ္။ NLD ပါတီ မဲအျပတ္အသတ္နုုိင္ျပီး အာဏာ လြဲေျပာင္းမႈမလုုပ္ခင္ေလးမွာ တနုုိင္ငံလုုံးသန္႔ရွင္းေရးအတြက္ အမႈိက္ေကာက္ၾကမယ္ဆုုိျပီး ပါတီဥကၠဌကုုိယ္တုုိင္ ဦးေဆာင္ကာ လုုပ္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ ပါတီ၀င္ေတြ၊ သာမန္နုုိင္ငံသားေတြ အကုုန္လုုံး ၀င္ေကာက္ၾကလုုိ႔ အေတာ္ အရွိန္အဟုုန္ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈကိုု အပတ္စဥ္ စေန-တနဂၤေနြမွာ ေဆာင္ရြြက္မယ္ဆုုိေတာ့ တနုုိင္ငံလုုံး သန္႔ရွင္းသန္႔ ျပန္႔သြားျပီး စည္းကမ္းမဲ့အမႈိက္ပစ္သူေတြလည္း တေျဖးေျဖးနည္းသြားမယ္လိုု႔ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။



ေဟာအခုု အာဏာရတာဟာ ရက္ ၁၀၀ လည္းေက်ာ္ေရာ။ တပတ္တခါလုုပ္မယ္ဆုုိတဲ့ လုုပ္ငန္းစဥ္ ဘာမွအသံ မၾကားရေတာ့ပါ။ ဒီထက္အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥေတြမ်ားလာလုုိ႔ အမႈိက္ေကာက္တဲ့ဖက္ မလွည့္နုုိင္ေတာ့တာပါဆုုိျပီး အစိုုးရလုုိလားသူေတြက ဆင္ေျခေပးပါလိမ့္မယ္။ ေပးနုုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အျမဲတန္းအဆက္မျပတ္ေဆာင္ရြက္ပါ့ မယ္လိုု႔ ကတိေပးထားတဲ့အလုုပ္တခုု အခုုလုုိ အဖ်ားရႈးသြား တယ္ဆုုိရင္ ေနာက္ထပ္ကတိေတြေကာ အဖ်ားရႈး မသြားဘူးလုုိ႔ ဘယ္သူ အာမခံနုုိင္မလဲ။ ျမန္မာေတြ အဖ်ားမရႈး-မရႈးဆုုိဘူးဆုုိတာကုုိ ဒီေန႔အေျပာင္းအလဲက ကယ္စမ္းသပ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။     

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More