သူပုန္ေက်ာင္းသားတဦးရဲ႕ မာရသြန္ခရီး ၂

ထက္ေအာင္ေက်ာ္
Thursday, 25 August 2011 19:29
ေအာက္ေမ့ဖြယ္။ ဧရာ၀တီမဂဇင္း။

ကံဆုိးခ်င္းေတာ့ ျမစ္လယ္တည့္တည့္မွာ စစ္သေဘၤာႀကီးတစီး ရပ္ထားတာကို ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။

“ဘုရားေရ။ သြားၿပီထင္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဆႏၵျပပဲြအတြင္းမေသဘဲ ေရလယ္မွာ ပစ္သတ္ခံရေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္” လုိ႔ စိတ္ထဲက အေတာ္စုိးရိမ္ၿပီး ဘုရားတလုိက္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာရမလား၊ တမင္ သိရက္နဲ႔ လႊတ္ေပး လုိက္တာလားေတာ့ မေျပာတတ္၊ အဲဒီသေဘၤာႀကီးက တခ်က္မွမလႈပ္ဘူး။ ဆလုိက္မီးနဲ႔ ထုိးၿပီး သတိေပးတာမ်ိဳးလည္းမရွိဘူး။

မင္းသမီး စခန္းမွ ေဆးတပ္ဖြဲ့ (ဓာတ္ပံု -စာေရးသူရဲ့  Facebook)

ရင္တမမနဲ႔စီးလာရတဲ့ ေလွခရီးဟာ မနက္ ၅ နာရီခဲြေလာက္မွာေတာ့ ေစာ္၀ရြာကုိ ဆိုက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ ဗကပ ဆိုတာကို က်ေနာ့္ဘဝမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ျမင္ဖူးၿပီး ထားဝယ္က ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕လည္း သူတို႔နဲ႔အတူ ရိွေနတာကို အံ့ၾသစြာေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ စိတ္ကူးယဥ္ေနတဲ့ (တကယ္ကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္အထိ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးဆုိတဲ့ လွပတဲ့ စကားလုံးမ်ဳိး အတိအက်မသုံးတတ္ေသးပါ) က်ေနာ္ဟာ ဗကပ - ရဲေဘာ္ ၃ ဦး ကိုင္ထားတဲ့ လက္နက္ေတြကို အေသအခ်ာၾကည့္မိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဂ်ီသရီး ေလာက္ကိုသာ အေ၀းကေန ျမင္ဖူးေသးတဲ့ အတြက္ သူတုိ႔ကုိင္ထားတဲ့ လက္နက္ကုိ ဘာအမ်ဳိးအစားမွန္း က်ေနာ္မေခၚတတ္ပါဘူး။ KNU နယ္ထဲ ေရာက္ဖူးတဲ့ က်ေနာ့္ေဘးက ေက်ာင္းသားတဦး ေျပာတာကေတာ့ ေန၀င္း စတင္းကတလက္။ AK 47-ေခါက္ဒင္က တလက္နဲ႔ M 79 ေလာင္ခ်ာက တလက္ျဖစ္တယ္ ဆုိတာကို သိခဲ့ရပါတယ္။

တကယ္တမ္း ျပန္စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ား သြားခဲ့တဲ့ အဲဒီ တညတာ လမ္းေၾကာင္းဟာ ေဘးကေန ၾကည့္ေနသူအတြက္ ရယ္ခ်င္စရာ ျဖစ္ေနနိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အခု က်ေနာ္တို႔ ေရာက္ေနတဲ့ ေစာ္၀ရြာနဲ႔ ထားဝယ္ၿမိဳ႕ဟာ ၅ မိုင္ေလာက္ပဲ ကြာၿပီး စက္ဘိီးနဲ႔ လာမယ္ဆိုရင္ နာရီဝက္အတြင္းေရာက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာျဖစ္ေနလို႔ပါ။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ္သြားရမယ့္ လမ္းေၾကာင္းကို ႀကိဳမသိတာေရာ၊ စစ္တပ္က ဂိတ္ေတြကို ပိတ္ထားတာေရာ အေျခေန ေတြေၾကာင့္ ၅ မိုင္ခရီးကို သက္ေတာင့္သက္သာ စက္ဘီးေလး၊ ဆုိင္ကယ္ေလးနဲ႔ မသြားႏိုင္ဘဲ ထားဝယ္ျမစ္ကိုျဖတ္ၿပီး ၃၊ ၄ မုိင္ေ၀းတဲ့ အေနာက္ဘက္က က်ေနာ္တို႔ရြာဆီ ေလွတတန္၊ ျမင္းလွည္းတတန္နဲ႔ အရင္လာ၊ အဲဒီကေန ၁ဝ မိုင္ခရီးကို ညႀကီးမင္းႀကီး လမ္းျပန္ေလွ်ာက္၊ တမုိင္ေက်ာ္ေလာက္ က်ယ္မယ့္ ပင္လယ္ဝကို လက္ေလွာ္ေလွေတြနဲ႔ ျဖတ္ၿပီးမွ ဒီရြာေလးကို ခဲရာခဲဆစ္ လာခဲ့ရတာကုိက ဒီခရီးစဥ္ဟာ စနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားတာမဟုတ္ဘဲ အေရးေပၚ သင့္သလို သြားခဲ့ရတယ္ဆုိတာ ထင္ရွားေနပါတယ္။

Read More

လစ္ဗ်ားသူပုန္နဲ့ ျမန္မာသူပုန္ေတြ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လုိကြာေနသလဲ-

၂၂၀၈၁၁ (ထက္ေအာင္ေက်ာ္)

လစ္ဗ်ားနုိင္ငံရဲ့ျမုိေတာ္ ထရီပုိလီ ဆီ သူပုန္တပ္ဖြဲ့ေတြ၀င္လာတာ။ ေဒသခံေတြက ျကုိဆုိ ေအာင္ပဲြခံေနတာကုိ ျပည္တြင္း-ျပည္ပရွိ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ား တီဗီြ-ကေန ျကည့္ျဖစ္ျကမယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၂၃-နွစ္ျကာ ဒီမုိကေရစီတုိက္ပဲြအတြင္းပါ၀င္ေနပီး အေျကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျကာင့္ ျပည္ပကုိေရာက္ေနသူေတြ။ အိမ္နီးခ်င္းနုိင္ငံေတြဆီေရာက္ေနသူေတြဆုိရင္ တီဗြီ-ကုိအေသ ခ်ာျကည့္ပီး Face book, Twitter ေတြကေန သူတုိ့ရဲ့ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ။ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ ခ်က္ ခ်င္းတင္ေနတာကိုသတိထားမိပါတယ္။ အဲဒီလုိလူေတြထဲမွာ က်ေနာ္လဲ တဦးအပါ၀င္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကုိ ပထမ-ဆုံး၀န္ခံလုိပါတယ္။

အာရပ္လႈိင္းစီးသူမ်ားနဲ့ အာရပ္လႈိင္းကို ေဘးကေန ရပ္ျကည့္ေနသူမ်ား

အေရွ့အလယ္ပုိင္းမွာ လူထုံအုံ့ျကြမႈေတြျဖစ္ပီး တူနီးရွားကေန အီဂ်စ္အထိ အာနာရွင္ေတြျပုိ က်။ ဘာရိန္း။ လစ္ဗ်ား။ ေဂ်ာ္ဒန္ကေန ဆိီးရီးယားအထိ အာဏာရွင္တပုိင္း သမၼတေတြ။ ဘုရင္ေတြ ရာထူးကေန ထြက္ရေတာ့မလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ ၂၀၁၁-နွစ္ဆန္းပုိင္းမွာ စတင္လာခဲ့တဲ့ ဒီလူထုအုံျကြမႈကုိ အာရပ္လႈိင္းလုိ့ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းသမားတခ်ဳိ့ကေခၚေ၀ၚျကပီး ျမန္မာနုိင္ငံဆီကုိလဲ ဒီလႈိင္း ကရက္ရုိက္ နုိင္တယ္လုိ့ သူတုိ့ကဆုိပါတယ္။ အာရပ္စတုိင္ လူထုံအုံျကြမႈေတြ ျမန္မာနုိင္ငံမွာျဖစ္လာေစဖုိ့ တုိက္ တြန္းနႈိးေဆာ္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ။ နႈိးေဆာ္ခ်က္ေတြကိုထုတ္ျပန္ျကီး ဒီလႈပ္ရွုားမႈကုိ အာရပ္လႈိင္း လႈပ္ ရွားမႈ။ ဒီလႈပ္ရွားမႈမွာပါ၀င္သူေတြကို အာရပ္လႈိင္းစီးသူမ်ား စသျဖင့္ အမည္ေပးမႈေတြဟာလဲ အြန္လိုင္း ကြန္ျမူနတီမွာအေတာ္လူသိမ်ားခဲ့ပါတယ္။

ဒီလုိအေျခေနမွာ လူထုဆႏၵနဲ့ နုိင္ငံတကာေရစီးေျကာင္းကို အာခံပီး ထြက္လာသူတဦးက ေတာ့ အားလုံးသိတဲ့အတုိင္း လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္မႈးျကီး ကဒါဖီ -ဘဲ့ျဖစ္ပါတယ္။ သူ့ျပည္သူကုိ သူျပန္သတ္ေနတဲ့ ကဒါဖီ-ကို ဘယ္လုိအေရးယူမလဲဆုိတာနဲ့ပါတ္သက္ပီး ကုလသမဂ-လုံျခုံေရး ေကာင္စီမွာ အျကိတ္အနယ္ေဆြးေနြးပီးတဲ့ေနာက္ ဒီသတ္ျဖတ္မႈေတြကို၀င္ေရာက္တားဆီးဖုိ့ အေနာက္ အုပ္စုကအဆုိျပုပီး ရုရွားနဲ့တရုတ္တုိ့က မကန္ကြက္ဘဲ ျကားေနလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိဆုံးျဖတ္ခ်က္က် တဲ့ေန့ကစပီး ကဒါဖီရဲ့ တပ္ေတြကို ေနတုိး-စစ္မဟာမိတ္အဖြဲ့က ဗုံးက်ဲ တုိက္ခုိက္ေတာ့တာပါဘဲ့။

ကုလသမဂ-နဲ့ နုိ္င္ငံတကာအဖြဲ့စည္းေတြက ဒီလုိပါလာပီဆုိေတာ့ အေျခေနဟာ ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားပီး ဆႏၵျပသူေတြရဲ့စီးပြါးေရးျမုိေတာ္ ဘန္ဂါဇီ-ဟာ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ အတုိက္ခံအင္အား စုေတြရဲ့ျမုိေတာ္ျဖစ္လာပီး ျမုိတြင္းရွိ ကဒါဖီသစၥာခံတပ္ေတြကိုေမာင္းထုတ္ပါေတာ့တယ္။ ေနတုိးေလ ယဥ္ေတြက ကဒါဖီရဲ့ တစ္ကားေတြကုိ ဗုံးက်ဲ။ လစ္ဗ်ားသူပုန္ေတြက ေျမျပင္ကုိ တလက္မခ်င္းသိမ္း ပုိက္။ ဒီလုိနဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီေနွာင္းပုိင္းကစပီး ခ်ီတက္လာလုိက္တာ အခု ျသဂုတ္လ ၂၂-ရက္ေန့မွာေတာ့ သူပုန္ေတြ ျမုိေတာ္ ထရီပုိလီ အထိေရာက္လာပီး အခုလုိေအာင္ပဲြခံေနတာျဖစ္ပါတယ္။

Read More

သူပုန္ ေက်ာင္းသားတဦးရဲ႕ မာရသြန္ခရီး ၁

ထက္ေအာင္ေက်ာ္ Thursday, 11 August 2011 18:47
ေအာက္ေမ့ဖြယ္ (ဧရာ၀တီမဂဇင္း)

အခု က်ေနာ္ေရးမယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ က်ေနာ္ကုိယ္ေတြ႕ေတြကို ကိုယ္ပုိင္ ေရးဟန္နဲ႔ ေရးသား ထားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ABSDF (ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္) ရဲ႕ သမိုင္းမဟုတ္ပါ။ ABSDF ရဲ႕ သမုိင္း တစိတ္တပုိင္းလုိ႔ေတာ့ ေျပာမယ္ဆုိ ေျပာလုိ႔ ရနုိင္ပါတယ္။

ABSDF 201-တပ္ရင္းမွေက်ာင္းသားတဦး ၁၉၉၀-၀န္းက်င္က ရွင္မုတၳီးရြာအတြင္း ေဟာေျပာေနစဥ္(ဓာတ္ပံု -စာေရးသူရဲ့  Facebook)

က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ မင္းသမီးစခန္း ဆုိတာဟာ ABSDF မွာ အင္အားအမ်ားဆုံး စခန္းေတြထဲက (သီေဘာဘုိးနဲ႔ သံလြင္ၿပီးရင္) တခု ျဖစ္ၿပီး ပထ၀ီ အေနထားအရ၊ ပင္လယ္ျပင္ စစ္ေၾကာင္းေတြအရ ထင္ရွားတဲ့ ေနရာ တခုျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ အထိ ၁၀ နွစ္တာကလအတြင္း က်ဆုံးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားဦးေရ ၈၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး အဲဒီထဲက တဒါဇင္ေလာက္ဟာ ေတာ္လွန္ေရး အေစာပုိင္းကာလမွာ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ခံရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ABSDF ဗဟုိက ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ABSDF တခုလုံးရဲ႕ အက်အဆုံးစာရင္း ၃၄၄ ဦးနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ တပ္ရင္းတခုတည္းအတြက္ အေတာ္ မ်ားေနတာကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမုိကေရစီအေရး ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အသက္ေပးသြားၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြကို အမွတ္ရေစဖုိ႔ နွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့၊ မၿပီးဆုံးေသးတဲ့ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္း ျဖစ္စဥ္ မွတ္တမ္းတခ်ဳိ႕ကို သမုိင္းျပဳစုသူေတြ၊ နုိင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသူေတြ၊ စာဖတ္သူ လူငယ္ေတြ သိရွိ ေလ့လာႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အခုလုိ ေရးသားလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ေရးတာဟာ က်ေနာ့္ကုိယ္ေတြ႔ တခုတည္းသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိမွ မျပည့္စုံနုိင္ပါဘူး။ ABSDF မွာ တပ္ဖြဲ႕၀င္ေပါင္း ၅၀၀၀ နီးပါး၊ စခန္းနဲ႔ တပ္ရင္းေပါင္း ၂၀ နီးပါး ရွိတဲ့အတြက္ တျခားစခန္းက တျခားရဲေဘာ္ေတြလည္း ကုိယ္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့တာေတြကို ျပန္ေရးၾက ေစခ်င္ပါတယ္။

ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ခရီးစဥ္ရဲ႕ ပထမဆုံးေန႔ ...။

ေတာစခုိျဖစ္တဲ့ ေန႔အေၾကာင္း ေတြးမိတုိင္း ပထမဆုံး သတိရတာကေတာ့ “လမ္းႀကံဳလို႔ ေတာခုိလာသူ” ဆုိၿပီး ရဲေဘာ္ တခ်ဳိ႕က က်ေနာ့္ကုိ စ ေနာက္ေလ့ ရွိတဲ့ စကားလုံးေလးပါ။ သူတုိ႔ေျပာ မယ္ဆုိလဲေျပာစရာပါပဲ။ ေတာခုိဖုိ႔ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားျခင္း မရွိတဲ့ က်ေနာ္ဟာ ေတာခုိမယ့္လူေတြ က်ေနာ္တုိ႔ ရြာဆီ ေရာက္လာရာကေန အဲဒီလူေတြနဲ႔အတူ လုိက္ပါလာရင္းနဲ႔ ေတာထဲေရာက္လာတဲ့ သူဆိုရင္ မမွားပါဘူး။

က်ေနာ့္ စိတ္ထဲ မွတ္မိသေလာက္ကို ျပန္ေကာက္ရမယ္ဆုိရင္ အဲဒီေန႔က ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔ ညေနပုိင္း ၄ နာရီေလာက္ ရွိမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

“အတြင္းေရးမႈး၊ ရြာထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ေရာက္ေနတယ္။ အဲဒါ ေနရာခ်ေပးဖုိ႔ အတြင္းေရးမႉးကို ေစာင့္ေနၾကတယ္” လုိ႔ စက္ဘီးစီးၿပီး ေရာက္လာတဲ့ ရြာသားတဦးက က်ေနာ့္ကို လာသတင္းပုိ႔ပါတယ္။

Read More

Burma: back to square one after two decades of cease-fire?

Monday, 08 August 2011 16:23
By Htet Aung Kyaw

(Mizzima, Commentary) – August 8, 2011, is the 23rd anniversary of the “8888 Uprising” in Burma in which more than 3,000 people were killed by the Tatmadaw. The protestors were killed as they shouted slogans in the streets, “Enough is enough BSPP (Burmese Socialist Programme Party),” “Build a student union” and “Give us democratic rights.”

Student demonstrators during the 1988 Burmese uprising, in which hundreds of students and citizens were gunned down by the military.

Student demonstrators during the 1988 Burmese uprising, in which hundreds of students and citizens were gunned down by the military.
Twenty-three years after this incident, what do we have now?

Some analysts say there has been some progress as a result of last year’s national election, while others say we have got nowhere. This is because there are different views on the new military-dominated civilian government and their 2008 Constitution.

In fact, the student protestors’ dream of a “student union” has not materialized. Instead, student leaders, including Min Ko Naing of the 88-generation students group, are still behind bars. They did not obtain “democratic rights.” The glint of hope for democratic change – when in 1990 the Aung San Suu Kyi-led National League for Democracy won 82 per cent of the vote––evaporated after the results were quashed by the military regime.

Today, many activists are in jail, forced labour continues, child soldiers remain, and the press censorship machine grinds on.

Read More

၈၈၈၈-အေရးေတာ္ပုံနွစ္ပါတ္လည္နွင့္ တေက်ာ့ျပန္ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး။

ထက္ေအာင္ေက်ာ္ (၀၄၀၈၁၁)

(ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ အင္အားေကာင္းခဲ့စဥ္က)

ေရွ့တပါတ္ဆုိရင္ (၀၈၀၈၁၁) ၈-ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံျကီး ၂၃-နွစ္ ျပည့္ပါေတာ့မယ္။ အဲဒီ အေရးေတာ္ပုံအတြင္းပါ၀င္ခဲ့သူေတြ အခုဘယ္ေရာက္ေနလဲ။ ဘာေတြဆက္လုပ္ေနသလဲ။ အဲဒီ
ကာလကစတင္္ခဲ့တဲ့ ဒီမုိကေရစီရရွိေရးတုိက္ပဲြ အခု ၂၃-နွစ္ျကာပီးတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေလာက္ အထိခရီးေရာက္ေနပီလဲ။ ေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္ထပ္္ျကာဦးမလဲ။ ဒါဟာ နွစ္ပါတ္လည္ေန့
ေရာက္တုိင္း လူအေတာ္ မ်ားမ်ားက ေမးေလ့ရွိတဲ့ ေမးခြန္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နွစ္ေတြျကာလာတာနဲ့အမွွ် ေမးခြန္းထုတ္သူဦးေရဖက္မွာပုိမ်ား-မ်ားလာေနပီး ကုိယ္တုိင္
အေျဖရွာသူဦးေရဖက္မွာ ပုိနည္း-နည္းလာေနတာကို က်ေနာ္သတိထားမိပါတယ္။

ဘယ္လုိဘဲ့ျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီလႈပ္ရွားမႈမွာပါ၀င္ခဲ့သူေတြအေနနဲ့ ေမးဖုိ့တာ၀န္ရွိသလုိ။ ေျဖဖုိ့လဲ
တာ၀န္ရွိတယ္လုိ့ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အျကမ္းအားျဖင့္ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၈-ေလးလုံး
အေရးေတာ္ပုံျကီးမွာ ပါ၀င္ခဲ့သူေတြထဲက ကုိမင္းကုိနုိင္အပါ၀င္ ၈၈-မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား
ေတြဟာ အခုခ်ိန္ထိ အက်ဥ္းေထာင္ေတြအတြင္း ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အဖမ္းမခံရဘဲက်န္ေန သူေတြကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ရဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိက ေရစီအဖြဲ့ခ်ဳပ္ပါတီနဲ့ လက္တဲြပီး
ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ တခ်ဳိ့ကေတာ့ နုိင္ငံေရးပါတီေထာင္ပီး လြတ္ေတာ္ နုိင္ငံေရးအခင္းအက်င္း
သစ္နဲ့ စခန္းသြားဖုိ့ျပင္ေနပါတယ္။ တခ်ဳီ့ကေတာ့ Low profile နဲ့ေနပီး ကုိယ္ပုိင္စီးပြါးေရး
လုပ္သူလုပ္။ NGO ေတြမွာလုပ္သူလုပ္။ ရြာျပန္ပီးျခံစုိက္သူစုိက္နဲ့ ရတဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္ပီး နုိင္ငံေရးအခြင့္အလမ္းသစ္တခုေပၚလာမဲ့ အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ျကည့္ေနျကပါတယ္။ ဒါက
ရန္ကုန္နဲ့ ျပည္တြင္းကအေျခေနပါ။

(ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နဲ့ ဗုိလ္မႈးနႈတ္ခမ္းေမြးရဲ့ DKBA တပ္ဖဲြ့၀င္မ်ား)

က်ေနာ္အဓိကတင္ျပလုိတာကေတာ့ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ခဲ့တဲ့။ ပါ၀င္ေနဆဲျဖစ္တဲ့
နယ္စပ္နဲ့ ျပည္ပအေျခေနပါ။ ၈-ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံအပီး စက္တင္ဘာ ၁၈-မွာ
စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းပီးတဲ့ ေနာက္ နယ္စပ္ေဒသဆီထြက္လာခဲ့တဲ့ ေထာင္-ေသာင္း
ခ်ီရွိတဲ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြအခု ဘယ္ ေရာက္ကုန္ပီလဲ။ ဘာေတြဆက္လုပ္ေနျကသလဲ
ဆုိတဲ့အပိုိင္းျဖစ္ပါတယ္။ နယ္စပ္ေရာက္ေက်ာင္းသား ေတြ စုေပါင္းဖြဲ့စည္းခဲ့တဲ့ ABSDF ေခၚ
က်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဟာ အခုခ်ိန္ထိ နယ္စပ္တေက်ာမွာ လႈပ္ရွားေနဆဲျဖစ္ေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့
၂၃-နွစ္ကလုိ အင္အားမရွိေတာ့။

သူတုိ့ရဲ့အင္အား ၇၅-ရာခုိင္နႈံး ေက်ာ္ေက်ာ္က တတိယ-နုိင္ငံေတြ ဆီ ေရာက္ကုန္ျကပါပိီ။
အဲဒီလူေတြဟာ ေနစဥ္ စား၀တ္ေနေရးကိစၥ ေတြနဲ့ လုံးပန္းေနရတဲ့အတြက္ ေတာထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျပန္ပီးသိပ္္မကူနုိင္တဲ့အျပင္ သူတုိ့ေရာက္ ေနတဲ့တုိင္းျပည္မွာလဲ လက္ေတြ့
က်တဲ့နုိင္ငံေရး သိပ္မလုပ္နုိ္င္ေတာ့။ ဒီလိုေန့မ်ဳီးမွာ နွစ္ပါတ္လည္ အ ခန္းနားလုပ္။ နုိင္ငံေရး
ေျကျငာခ်က္ေတြထုတ္။ နယ္စပ္ကရဲေဘာ္ေတြအတြက္ အလွဴေငြစုပုိ့ ရံုထက္ ပုိပီး ေနျပည္ေတာ္က
အရပ္၀တ္-စစ္အစိုးရကုိ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္သြားေအာင္ သိပ္လုပ္နုိင္ဘြယ္ မျမင္။
ဒါက နွစ္စဥ္ျမင္ ေနျကအေျခေနပါ။

ဒါေပမဲ့ ဒီနွစ္မွာေတာ့ အေျခေနက အယင္နွစ္ေတြထက္ နဲနဲပုိပီးထူးျခားမႈရွိေနတယ္လုိ့ က်ေနာ္
ထင္ပါတယ္။ ဘာေျကာင့္လဲဆုိရင္ ပီးခဲ့တဲ့နွစ္ နုိ၀င္ဘာ ၇-ရက္ေန့မွာက်င္းပခဲ့တဲ့ အျငင္းပြါး
ဘြယ္ေရြး ေကာက္ပဲြေန့စကစပီး လက္နက္ကုိင္တုိက္ပဲြေတြ နယ္စပ္နဲ့ ျမုိျပေဒသတခ်ဳီ့မွာ ျပန္
လည္ျဖစ္ပြါးေနပါ တယ္။ ဒါဟာ လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ ၂၃-နွစ္ က်ေနာ္တုိ့ ေတာစခုိစဥ္ကနဲ့ျပန္တူလာတဲ့ တခုတည္းေသာအေျခ ေနျဖစ္ပါတယ္။ တုိက္ဆုိက္မႈအျဖစ္ကေတာ့ အဲဒီေရြးေကာက္ပဲြအလြန္
ေခါတ္ကစပီး အေရွ့အလယ္ ပုိင္း နဲ့ အာရပ္ကမၻာ မွာ လူထုအုံျကြမႈေတြဆက္တုိက္ျဖစ္ပြါးေနပီး
လစ္ဗ်ားနုိင္ငံမွာဆုိရင္ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရး အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနတဲ့အခ်က္ျဖစ္
ပါတယ္။

Read More