ေရြးေကာက္ပဲြနီးလာျပီ။
အထူးသျဖင့္ NLD ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မဲဆႏၵနယ္ေတြဆီခရီးထြက္ျပီဆုိေတာ့ သူသြားတဲ့ နယ္မွာ ၂၀၁၀ တုန္းက ဘယ္ပါတီကနုိင္ထားသလဲ။ ၾကားျဖတ္မွာေကာ ဘယ္သူနုိင္ထားသလဲ။
၂၀၁၅ မွာေကာ ဘယ္လုိအလားလာရွိမလဲ။
ဘယ္ပါတီေတြက ဘယ္နယ္ေျမေတြမွာ ဘယ္လုိျပိဳင္ဖုိ႔ျပင္ထားသလဲ....။
စသျဖင့္ က်ေနာ္လုိက္ရွာတာ အခ်က္လက္ေတြ ေတာ္ရံုနဲ႔မေတြ႔ပါ။
၂၀၁၀-၂၀၁၂ ၾကားမွာ ဒီစာရင္းေတြ၊ အခ်က္လက္ေတြကုိ ၀က္ဆုိက္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တင္ထားတာ ေတြ႔ရေပမဲ့ အခု မရွိေတာ့ပါ။
ဒါေၾကာင့္ တျခားလူေတြရွာတဲ့အခါ က်ေနာ္လုိအခက္မေတြ႔ေစဖုိ႔အတြက္ ရထားတဲ့ Links ေတြကို ဒီေနရာမွာ တင္ေပးထားလုိက္ပါတယ္...။
...............................
http://pyithuhluttaw.gov.mm/representatives
http://www.myanmarelections.org/
http://archive-2.mizzima.com/candidates/state-and-regional-assembly-candidates.html
http://www.htetaungkyaw.net/2012/01/nld_16.html
ေနာက္တုိး အခ်က္လက္ေတြကိုလဲ ရသမွ် ထပ္တင္ေပးထားပါမည္...။
Final election results announced
The pro-junta Union Solidarity and Development Party (USDP) has won Burma’s
elections after gaining 76.5
percent of seats across the three parliaments, according to the country’s
supreme election authority.
The results arrive 11 days after Burmese went to the polls for the first
time in two decades, but come as little surprise: the USDP was the strongest
contender by a stretch, and received the tacit support of the ruling junta, who
choreographed election conditions that appeared to favour the party.
Trailing the USDP, which won 883 of the total 1,154 seats, is the National
Unity Party (NUP), which came runner-up in the last polls. Also holding close
ties to the ruling junta, the NUP won only 63 seats, the China-based People’s
Daily quoted the Election Commission (EC) as saying.
The next four parties all fall within the ‘opposition’ bracket, despite
fears before the polls that any pro-democracy candidates would be altogether
sidelined. However, the total amount of seats won by these parties makes up
only nine percent of the total.
They are, in order: the Shan Nationalities Democratic Party (SNDP), with 57
seats; the Rakhine Nationalities Development Party (RNDP) with 35 seats, and
the National Democratic Force (NDF) and All Mon Region Democracy Party (AMRDP),
each with 16 seats.
The presence of three ethnic-based parties in the top five are a symbolic
victory for Burma’s long-marginalised ethnic groups, although their potential
clout in a post-election will likely be very limited.
The three parliaments – the People’s Parliament, the Nationalities
Parliament and the Regions and States Parliament – are set to convene within 90
days of the vote. A quarter of the seats for each had already been reserved for
the military prior to the vote.
It is the winner, the USDP, which has been the target of much of the
controversy that dogged the polls. A number of parties are weighing up the
possibility of making a formal
complaint
to the EC about the USDP, but that is both expensive and dangerous, with
complainants
risking
jail terms if unsuccessful.
.................................................
ဧျပီလ ၁-ရက္ေန့ျကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြဟာ ၂၀၁၀-ေရြးေကာက္ပဲြရဲ့ အဆက္ျဖစ္ပီး လြတ္လပ္အမတ္ေနရာ
၄၈-ခုအတြက္သာ က်င္းပေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ၂၀၁၀-နုိ၀င္ဘာ ၇-ရက္ေန့
ေရြးေကာက္ပဲြတုန္းက အမတ္ေနရာ ၁၅၀၀-ေက်ာ္မွာ USDP က ၈၀၀-ေက်ာ္အနုိင္ရ
ထားျပီးျဖစ္ေျကာင္း ေအာက္ပါဇယားမွာ ဖတ္ရႈနုိင္ပါတယ္။
၂၀၁၀ ျမန္မာေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ အနုိင္ရ အမတ္ေနရာစာရင္းမ်ား...
ပါတီ ျပည္သူ့ အမို်းသား တိုင္း- ျပည္နယ္ စုစုေပါင္း
(USDP)
258 128 487
873
Army 110
56
222
388
(NUP) 12
5
48
65
(SNDP)
18 3 36
57
(RNDP)
9 7 19 35
(NDF) 8
4
4
16
(AMRDP)
3 4 9 16
(CPP) 2
4
5
11
(PNO) 3
1
6
10
ဖလံု-ေစဝၚ
2
3
4
9
(CNP) 2
2
5
9
(KPP) 1
1
4
6
တစ္သီးပုဂလ 1 1 4 6
ေတအာင္း
1
1
4
6
ကခ်င္(ကစဒပ) 1 1 2 4
အင္းအမို်းသား
1
0
3
4
‘ဝ’ (ဝဒပ) 1 0 3 4
(DPM) 0
0
3
3
ကရင္(KSDD)
0 1 1 2
(NDPD)
0 0 2 2
ကယန္း (KNP)
0 0 1 1
(ENDP)
0 0 1
1
(LNDP)
0 0 1
1
၈၈-
(GSY) 0 0 1
1
ျမို (MKN)
0 0 0 0
ကမန္ (KNPP)
0 0 0 0
ကိုးကန့္
(KDUP) 0 0 0 0
ခမီ (KNDP)
0 0 0 0
(ညဒပ) 0 0 0 0
ဒီမိုေကရစီနွင့္ျငိမ္းခ်ေမ္းရးပါတီ
(DPP) 0 0 0
မတူကဲြျပားျခင္းနွင့္ျငိမ္းခ်ေမ္းရးပါတီ
(PDP) 0 0 0 0
ဝံသာနု
အမို်းသားဒီမိုေကရစီ အဖဲြ့ခု်ပ္ 0
အမို်းသားနိုင္ေငံရးမဟာမိတ္မ်ားအဖဲြ့ခု်ပ္
(NPAL) 0 0
0 0
အမို်းသားဖံြ့ျဖိုးတိုးတေက္ရးနွင့္ျငိမ္းခ်ေမ္းရးပါတီ
(အဖတငပ) 0
ေခတ္သစ္ျပည္သူ့ပါတီ
(ခပပ) 0 0 0 0
ျပေည္ထာင္စု
ဒီမိုေကရစီပါတီ (ပဒပ) 0 0 0 0
ျပေည္ထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံ
အမို်းသားနိုင္ေငံရးအဖဲြ့ခု်ပ္ (UMFNP) 0 0
ျမန္မာနိုင္ငံ
ရခိုင္ျပည္နယ္အမို်းသားအင္အားစုပါတီ (RSNFMP) 0
0
‘ဝ’ အမို်းသားစည္းလံုးညီညြေတ္ရးပါတီ (WNUP) 0 0
0
Results (http://en.wikipedia.org/wiki/Burmese_general_election,_2010)
Results for the Amyotha Hluttaw
168 of the 224 seats in the
Amyotha Hluttaw
(House of Nationalities) were up for election. The remaining 56 seats
(25%) were not elected, and instead reserved for military appointees
(taken from Defense Services personnel), technically called Army
Representatives (AR).
| Amyotha Hluttaw elections, 2010 |
| Party |
Seats |
Net Gain/Loss |
Seats % |
Votes % |
Votes |
+/− |
|
USDP |
129 |
|
57.59 |
|
|
|
|
Appointed |
56 |
+56 |
25.00 |
- |
- |
+56 |
|
RNDP |
7 |
|
3.13 |
|
263,678 |
|
|
NUP |
5 |
|
2.23 |
|
4,302,082 |
|
|
NDF |
4 |
|
1.79 |
|
1,488,543 |
|
|
CPP |
4 |
|
1.79 |
|
86,211 |
|
|
ARDP |
4 |
|
1.79 |
|
172,806 |
|
|
SNDP |
3 |
|
1.33 |
|
496,039 |
|
|
PSDP |
3 |
|
1.33 |
|
77,825 |
|
|
CNP |
2 |
|
0.89 |
|
37,450 |
|
|
Others |
7 |
|
3.13 |
|
|
|
|
| Total |
224 |
|
100 |
|
|
|
Results for the Pyithu Hluttaw
330 of the 440 seats in the
Pyithu Hluttaw
(House of Representatives) were up for election. The remaining 110
seats (25%) were not elected, and instead reserved for military
appointees (taken from Defense Services personnel), technically called
Army Representatives (AR).
| Pyithu Hluttaw elections, 2010 |
| Party |
Seats |
Net Gain/Loss |
Seats % |
Votes % |
Votes |
+/− |
|
USDP |
259 |
|
58.86 |
56.76 |
11,858,125 |
|
|
Appointed |
110 |
+110 |
25.00 |
- |
- |
+110 |
|
SNDP |
18 |
|
4.09 |
2.44 |
508,780 |
|
|
NUP |
12 |
|
2.73 |
19.44 |
4,060,802 |
|
|
RNDP |
9 |
|
2.05 |
2.87 |
599,008 |
|
|
NDF |
8 |
|
1.82 |
7.10 |
1,483,329 |
|
|
ARDP |
3 |
|
0.68 |
0.80 |
167,928 |
|
|
PNO |
3 |
|
0.68 |
|
|
|
|
CNP |
2 |
|
0.45 |
0.17 |
36,098 |
|
|
CPP |
2 |
|
0.45 |
0.36 |
76,463 |
|
|
PSDP |
2 |
|
0.45 |
0.39 |
82,038 |
|
|
WDP |
2 |
|
0.45 |
0.13 |
27,546 |
|
|
Others |
10 |
|
2.29 |
9.54 |
1,992,590 |
|
|
| Total |
440 |
|
100 |
100 |
20,892,707 |
|
Political parties
Parties are required to have at least 1,000 members to participate in the election and had to register by
6 June. 40 parties have been approved by the Electoral Commission to contest the elections,
[37] some of which are linked to
ethnic minorities.
[38]
The
National League for Democracy, which overwhelmingly won the previous
1990 elections but were never allowed to take power, decided not to participate. Nonetheless, some senior members have formed the
National Democratic Force to contest the elections, claiming that a boycott would play into the hands of the government.
[38]
The government has established the
Union Solidarity and Development Party, the successor to the mass organization
Union Solidarity and Development Association, which claims to have around half the population as members. The
National Unity Party, which contested the
1990 election
as the main pro-government party and won 10 seats, has also registered
to run. Reuters estimates that six parties in total are allied to the
government.
[38]
The new
Democratic Party, established by Mya Than Than Nu, the daughter of former
Prime Minister of Burma,
U Nu and Nay Ye Ba Swe, the daughter of former Prime Minister
Ba Swe, is aiming to take part in the election.
[39][40] Mya Than Than Nu will run as General Secretary of the party.
[41] Media coverage of the party has been banned by the military government.
[42]
Another new party is being formed comprising members of a ceasefire
group and a party that won seats in the 1990 elections. Five former
members of the New Mon State Party (NMSP) and five members of Mon
National Democratic Front (MNDF) together with five other Mon elites,
who make up the new party, founded a 15-member committee and later
announced that they are not going to participate in the upcoming
election.
[43]
The
Shan Nationalities League for Democracy, a
Shan political party that came second in the 1990 election, is participating in the election as the
Shan Nationalities Democratic Party.
[44][45]
The SPDC has not answered opposition calls to amend the 2008
constitution or state clearly how the electoral process will be managed
and the terms that new political parties can organise.
[46]
In a speech to military retirees, Than Shwe said that the transition to
a parliamentary system meant various parties with different opinions
would appear, but he warned that the new parties should "avoid anything
that leads to harming state interests".
[47]
The constituencies available for contesting are 330 civilian seats in
the House of Representatives (out of 440) and 168 civilian seats in the
House of Nationalities (out of 224).
[48] The remaining seats are designated for military officials and to be selected by the military chief.
During an East Asian summit in Vietnam, Foreign Minister
Nyan Win confirmed
Than Shwe would not be running in the election.
[49]
Contesting political parties
- Mro or Khami National Solidarity Organization (MKNSO)
- National Unity Party (NUP)
- Lahu National Development Party (LNDP)
- Kokang Democracy and Unity Party (KDUP)
- Pa-Oh National Organisation (PNO)
- Democratic Party (Burma) (DPM)
- Kayan National Party (KNP)
- Rakhine State National Force of Myanmar (RSNF)
- Kayin People's Party (KPP)
- Wa National Unity Party (WNUP)
- Union of Karen/Kayin League (UKL)
- Taaung (Palaung) National Party (TPNP)
- All Mon Region Democracy Party (AMRDP)
- Democracy and Peace Party (DPP)
- Shan Nationalities Democratic Party (SNDP)
- United Democratic Party (UnitedDP)
- 888 Generation Student Youths (Union of Myanmar, 8GSY)
- Union of Myanmar Federation of National Politics (UMNPF)
- National Political Alliances League (NPAL)
- Democratic Party for Myanmar New Society (DPMNS)
- Chin National Party (CNP)
- Wuntharnu NLD (Union of Myanmar, WNLD)
- Modern People Party (MPP)
- Union Democratic Party (UnionDP)
- Peace and Diversity Party (PDP)
- Chin Progressive Party (CPP)
- Inn National Progressive Party (INPP)
- Rakhine Nationalities Development Party (RNDP)
- Wa Democratic Party (WDP)
- Phalon-Sawaw Democratic Party (PSDP)
- National Democratic Party for Development (NDPD)
- Union Solidarity and Development Party (USDP)
- Ethnic National Development Party (ENDP)
- Myanmar Democracy Congress (MDC)
- Mro National Party (MNP)
- Kaman National Progressive Party (KNPP)
- Khami National Development Party (KNDP)
- National Democratic Force (NDF)
- Regional Development Party (Pyay, RDPP)
- Unity and Democracy Party of Kachin State (UDPKS)
- ............................................................................
-
2012 ဧျပီလ တရက္ေန႔ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ NLD အမတ္ေလာင္း ၄၈-ဦး စာရင္း...
ရန္ကုန္တိုင္း...
၁။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ ေကာ့မွူးျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂။ ေဒၚစုစုလြင္ သံုးခြျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၃။ေဒါက္တာမို်းေအာင္ ဒဂံုျမို့သစ္၊ ဆိပ္ကမ္းျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄။ ေဒၚျဖူျဖူသင္း မဂၤလာေတာင္ညႊန့္ျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၅။ ဦးျဖိုးမင္းသိန္း လွည္းကူးျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၆။ေဒါက္တာ ေမဝင္းျမင့္ မရမ္းကုန္းျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
ပဲခူးတိုင္း
၇။ ဦးေအာင္စိုးျမင့္ ေတာင္ငူျမို့နယ္။ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၈။ ဦးစိန္ထြန္း ထန္းတပင္ျမို့နယ္။ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၉။ ဦးျမင့္ဦး သနပ္ပင္ျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၁ဝ။ ဦးေက်ာ္မင္း လက္ပံတန္းျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၁၁။ ဦးမင္းဦး ထန္းတပင္ျမို့နယ္၊ အမို်းသားလႊတ္ေတာ္ မဲဆနၵနယ္ (၇)
၁၂။ ဦးမို်းခိုင္ တိုင္းေဒသျကီး မဲဆနၵနယ္ အမွတ္ヘ၂ベ
မနၲေလးတိုင္း
၁၃။ ဦးအုန္းျကိုင္ မဟာေအာင္ေျမျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၁၄။ ဦးဝင္းထိန္ မိထၲီလာ၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
မြန္ျပည္နယ္
၁၅။ေဒၚခင္ေဋၭးျကြယ္ ေမာ္လျမိုင္ျမို့နယ္။ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
ရွမ္းျပည္နယ္
၁၆။ေဒါက္တာ ေဒၚသန္းေငြ ကေလာျမို့နယ္။ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၁၇။ ဦးစိုင္းျမင့္ေမာင္ အမို်းသားလႊတ္ေတာ္မဲဆနၵနယ္ အမွတ္(၃)
ဧရာဝတီတိုင္း
၁၈။ ဦးဝင္းျမင့္ ပုသိမ္ျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၁၉။ ဦးစိန္ဝင္းဟန္(ခ) ဦးစိန္ဝင္း မအူပင္ျမို့နယ္။ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂ဝ။ ဦးမန္းေဂ်ာ္နီ ေျမာင္းျမျမို့နယ္၊ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂၁။ ဦးသိမ္းေဆြ မဲဆနၵနယ္ အမွတ္ ၁ဝ။ အမို်းသားလႊတ္ေတာ္
၂၂။ေဒါက္တာလွျမတ္ေသြး ေရျကည္ျမို့နယ္၊ တိုင္းေဒသျကီးလႊတ္ေတာ္
မဲဆနၵနယ္ အမွတ္ヘ၂ベ
ကခ်င္ျပည္နယ္
၂၃။ ဒါရီွလဆိုင္း ဖါးကန့္ျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂၄။ ေဒၚခင္ျကည္ မိုးေကာင္းျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂၅။ ဦးဘျမင့္ ဗန္းေမာ္ျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
စစ္ကိုင္းတိုင္း
၂၆။ ဦးခင္ေမာင္သိန္း စစ္ကိုင္းျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂၇။ ေဒၚခင္စန္းလိႈင္ ပုလဲျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂၈။ ေဒၚခင္ေမႊးလြင္ မင္းကင္းျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၂၉။ ေဒါက္တာျမင့္နိုင္ (မဲဆနၵ ၃) (ကန့္ဘလူ၊ ကြ်န္းလွ၊ ေရးဦး၊ တန့္ဆည္ )
အမို်းသားလႊတ္ေတာ္
၃ဝ။ဦးေစာလိႈင္ (မဲဆနၵ ၇) ဗန္းေမာက္၊ ေကာလင္း၊ ဝန္းသို၊ ပင္လယ္ဘူး
အမို်းသားလႊတ္ေတာ္
တနသၤာရီတိုင္း
၃၁။ ေဒၚတင္တင္ရီ ကြ်န္းစုျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၃၂။ ဦးေအာင္စိုး ေလာင္းလံုျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
မေကြးတိုင္း
၃၃။ ဦးျမင့္သိန္း မေကြးျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၃၄။ ေဒါက္တာတင္ေဌး ေရစျကိုျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၃၅။ ဦးျမင့္ေအာင္ ျမိုင္ျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၃၆။ ဦးပိုက္ကို ပခုကၠူျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၃၇။ ေဒါက္တာေအာင္မိုးညို ပြင့္ျဖူျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၃၈။ ဦးေအာင္ျကည္ညႊန့္ (မဲဆနၵ ၄ ေတာင္တြင္းျကီး) အမို်းသားလႊတ္ေတာ္
မနၲေလးတိုင္း
၃၉။ ေဒါက္တာေဇာ္ျမင့္ေမာင္ ေက်ာက္ပန္းးေတာင္းျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄ဝ။ ဦးေပါခင္ နြားထိုးျကီးျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄၁။ ေဒၚခင္သနၲာ တံတားဦးျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄၂။ ဦးေက်ာ္သီဟ ျပင္ဦးလြင္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
ဧရာဝတီတိုင္း
၄၃။ ေဒၚျမင့္ျမင့္စန္း ဝါးခယ္မျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄၄။ ဦးေက်ာ္ျမင့္ ျမန္ေအာင္ျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
ေနျပည္ေတာ္
၄၅။ ဦးေဇယ်ာေသာ္ ပုဗၺသီရိျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄၆။ မစနၵာမင္း (ရီြး) ဇဗၺူသီရိျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄၇။ ကိုနိုင္ငံလင္း ဒကိၡဏသီရိျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
၄၈။ ကိုမိုးသူ (မိုးကုတ္) ဥတၲရသီရိျမို့နယ္ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္
................................................................................................................
..................................................................................................................
USDP အမတ္ေလာင္း ၄၈-ဦးစာရင္း
ကခ်င္ျပည္နယ္
၁။ ဦးထြန္းထြန္းေအာင္ ကိုေကာင္းျမို့နယ္
၂။ ဦးစိုင္းသိန္းထြန္း ဖားကန့္ျမို့နယ္
၃။ ဦးျမင့္စိုး ဗန္းေမာ္ျမို့နယ္
စစ္ကိုင္းတိုင္း
၄။ ဦးေဌးနိုင္ ပုလဲျမို့နယ္
၅။ ဦးစိုးနိုင္ စစ္ကိုင္းျမို့နယ္
၆။ ေဒါက္တာဆန္းဝင္း မင္းကင္းျမို့နယ္
၇။ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၃
၈။ ဦးတင္ျမ မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၇
တနသၤာရီတိုင္း
၉။ ဦးစိမ္းေမာင္ ေလာင္းလံုျမို့နယ္
၁ဝ။ ဦးခ်စ္သန္း ကြ်န္းစုျမို့နယ္
ပဲခူးတိုင္း (အေနာက္ပိုင္း)
၁၁။ ဦးေအာင္သိန္း လက္ပံတန္းျမို့နယ္
ပဲခူးတိုင္း (အေရွ့ပိုင္း)
၁၂။ ေဒါက္တာ ေဒၚေဝေဝသာ ေတာင္ငူျမို့နယ္
၁၃။ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ဦး ထန္းတပင္ျမို့နယ္
၁၄။ ေဒါက္တာ စိန္ထူး သနပ္ပင္ျမို့နယ္
၁၅။ ေဒၚသန္းသန္းနဲြ့ မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၇
၁၆။ ဦးေအးဝင္း မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၂
မေကြးတိုင္း
၁၇။ ဦးေက်ာ္ျမင့္သန္း ျမိုင္ျမို့နယ္
၁၈။ ဦးဘိုးဝင္း ေရစျကိုျမို့နယ္
၁၉။ ဦးေအာင္သိန္းေက်ာ္ မေကြးျမို့နယ္
၂ဝ။ ဦးတင့္လြင္ ပြင့္ျဖူျမို့နယ္
၂၁။ ဦးေက်ာ္တင့္ ပခုကၠူျမို့နယ္
၂၂။ ဦးေမာင္ေမာင္ဝင္း မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၄
မနၲေလးတိုင္း
၂၃။ ဦးဝင္းေဌး ဇမၺူသီရိျမို့နယ္
၂၄။ ဦးသာေဌး ပဗၺုသီရိျမို့နယ္
၂၅။ ဦးေမာင္ရိွန္ ဒကၡိဏသီရိျမို့နယ္
၂၆။ ဦးလွသိန္းေဆြ ဥတၲရသီရိျမို့နယ္
၂၇။ ဦးေအာင္ဝင္းျကည္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမို့နယ္
၂၈။ ဦးစိုးနိုင္ဝင္း နြားထိုးျကီးျမို့နယ္
၂၉။ ဦးသန္းထြန္း မဟာေအာင္ေျမျမို့နယ္
၃ဝ။ ဦးလွျမင့္ မတၴီလာျမို့နယ္
၃၁။ ဦးခင္ေမာင္ဝင္း ျပင္ဦးလြင္ျမို့နယ္
၃၂။ ဦးေအာင္မြန္ တံတားဦးျမို့နယ္
မြန္ျပည္နယ္
၃၃။ ဦးတင္စိုးမိုးနိုင္ ေမာ္လျမိုင္ျမို့နယ္
ရန္ကုန္တိုင္း
၃၄။ ေဒၚလဲလဲေအး မဂၤလာေတာင္ညႊန့္ျမို့နယ္
၃၅။ ဦးေအာင္ဝင္း ဒဂံုဆိပ္ကမ္းျမို့နယ္
၃၆။ ေဒါက္တာေအာင္ျမတ္သူ လွည္းကူးျမို့နယ္
၃၇။ ဦးေအာင္ေက်ာ္မင္း သံုးခြျမို့နယ္
၃၈။ ဦးရဲထြဋ္ မရမ္းကုန္ျမို့နယ္
၃၉။ ေဒါက္တာစိုးမင္း ေကာ့မွူးျမို့နယ္
ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပိုင္း)
၄ဝ။ ဦးျမဝင္း ကေလာျမို့နယ္
ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပိုင္း)
၄၁။ ေဒါက္တာနန္းကိန္ေဖါင္းတစ္ မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၃
ဧရဝတီတိုင္း
၄၂။ ေဒါက္တာ ျဖိုးကိုကိုတင့္ဆန္း ေျမာင္းျမျမို့နယ္
၄၃။ ေဒါက္တာ မို်းသန့္တင္ မအူပင္ျမို့နယ္
၄၄။ ေဒါက္တာ သန္းထြဋ္ ျမန္ေအာင္ျမို့နယ္
၄၅။ ဦးေအာင္တင္ျမင့္ ပုသိမ္ျမို့နယ္
၄၆။ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ဝါးခယ္မျမို့နယ္
၄၇။ ဦးေအးျကိုင္ မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၁ဝ
၄၈။ ဦးတင္စိုး ေရျကည္မဲဆနၵနယ္အမွတ္ ၂
........................................................................................................
4:13 AM
Htet Aung Kyaw
ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီး လႊတ္ေတာ္သို႔ တက္ေရာက္လာသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (ဓာတ္ပုံ – ေဂ်ပိုင္ / ဧရာ၀တီ)
ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ကုိ April Fools’ Day ဆိုၿပီး ကမၻာ့ႏိုင္ငံ
အေတာ္မ်ားမ်ားက ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေန႔ အျဖစ္ သေဘာထားၾက ေပမယ့္
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ အဲဒီလုိ သေဘာထားလုိ႔ မျဖစ္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြကုိ
၂၀၁၂ ခုနွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ က်င္းပခဲ့လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြ ဆုိတာဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြရဲ႕ အဆက္ျဖစ္လုိ႔
ႏိုင္ငံေရးအနွစ္သာရ သိပ္မထူးေလာက္ ဘူး ဆုိၿပီး အေစာပုိင္းက ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို အႏိုင္ရထားတဲ့ ႏိုဗဲလ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္
ေဒၚအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ႕ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(NLD) ပါတီက
အဲဒီၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္လုိက္တဲ့ အခါမွာေတာ့
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခေန ဟာ တေခတ္ေျပာင္းသြားတယ္ လုိ႔ ေျပာရတဲ့ အထိ
ႏိုင္ငံေရး အျမင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆ ေတြက ေျပာင္းလဲ ကုန္ၾကပါတယ္။
|
စာေရးသူသည္ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္
အေျခစိုက္ေသာ ေက်ာင္းသား လက္နက္ကိုင္ ABSDF အဖြဲ႕ဝင္ေဟာင္း ျဖစ္ျပီး DVB ၏
သတင္းေထာက္ ေဟာင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္လ်က္
ရွိသည္ |
|
အရင္က “ဘုံရန္သူ စစ္အာဏာရွင္” ဆုိၿပီး အစိုးရကုိ ၀ုိင္းတုိက္ေနတဲ့
ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြၾကား အျမင္ေတြ ကဲြျပား ကုန္ၿပီး ၾကားျဖတ္
ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္သူနဲ႔ မ၀င္သူ၊ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္သူနဲ႔ မလုပ္သူ၊
ျပည္တြင္း ျပန္၀င္သူနဲ႔ မ၀င္သူ စသျဖင့္ နယ္ပယ္ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အျမင္ေတြ၊
လုပ္ဟန္ေတြ ကြဲသြား ၾကတာကုိ သိသာစြာ ေတြ႔လာရ ပါတယ္။
ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြၾကား အဲဒီလုိ အျမင္ကဲြျပားမႈေတြကုိ
ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ့ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပခဲ့ တာဟာ မနက္ျဖန္ဆုိရင္ ၂
နွစ္ တင္းတင္းရွိပါၿပီ။ အဲဒီ ၂ နွစ္ တာကာလအတြင္း NLD ပါတီနဲ႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လႊတ္ေတာ္ အတြင္း ဘာေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့သလဲ။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနေကာ ေရွ႕ကုိ ဘယ္ေလာက္ အထိ တုိးတက္ လာခဲ့သလဲ။
၂၀၁၂ ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြဟာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာ ၇
ရက္ ေရြးေကာက္ပဲြရဲ႕ အဆက္ ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ရလဒ္ကုိ အရင္ ေလ့လာသင့္
ပါတယ္။ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္နယ္/တုိင္း လႊတ္ေတာ္
အမတ္ ေနရာ ၁၁၅၄ မွာ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ပါတီ(USDP)က
ေနရာ ၈၈၀ ေက်ာ္၊ သို႔ မဟုတ္ ၇၆ ရာခုိင္ႏႈန္း ေက်ာ္နဲ႔ အႏိုင္ရခဲ့တယ္ လို႔
ေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္က ထုတ္ျပန္ပါတယ္။
USDP က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေနရာ ၃၃၀ ေနရာမွာ ၂၅၉ ေနရာ အႏိုင္ရၿပီး
အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ အမတ္ေနရာ ၁၆၈ ေနရာမွာ ၁၂၉ ေနရာ ရရွိပါတယ္။
ျပည္နယ္/တုိင္း လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေနရာ ၆၀၀ ေက်ာ္မွာေတာ့ USDP ပါတီ က ၄၈၇ ေနရာ
အႏိုင္ရတယ္လုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အဲဒီလုိ အႏိုင္ရၿပီး ၂ နွစ္တာ ကာလအတြင္း သူတုိ႔ ပါတီက အမတ္တခ်ဳိ႕ သမၼတ
ရာထူးအပါအ၀င္ ၀န္ႀကီး ေနရာေတြကုိ တာ၀န္ ယူလုိက္ရလုိ႔ လစ္လပ္သြားတဲ့
အမတ္ေနရာ ၄၀ ေက်ာ္ အတြက္ ၂၀၁၂ ဧၿပီလမွာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပေပး
ခဲ့တာပါ။
တနည္းအားျဖင့္ ေျပာမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ NLD ပါတီက ၀င္ၿပိဳင္ခြင့္ရတဲ့
အမတ္ေနရာ အားလုံးေပါင္း ဟာ ၄၅ ေနရာသာ ရွိတဲ့ အတြက္ NLD က ၄၃ ေနရာ
အႏိုင္ရခဲ့ ပါတယ္။ အားလုံးႏိုင္ရင္ေတာင္ ႀကံံ့ခုိင္ေရးပါတီ အမတ္ ၈၈၀
ေနရာရဲ႕ အဆ ၂၀ ပုံ ၁ ပုံ သုိ႔မဟုတ္ အမတ္္ေနရာ ၄ ရာခုိင္နႈန္း ေလာက္ကုိသာ
ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတာင္ စစ္တပ္က ခြဲတန္းရထားတဲ့ အမတ္ေနရာ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းထဲက
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အတြက္ ၁၁၀ ဦး၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ အတြက္ ၅၆ ဦးနဲ႔
ျပည္နယ္/တုိင္း လႊတ္ေတာ္ အတြက္ ၂၂၂ ဦးကို ထည့္မတြက္ ရေသးပါ။ စစ္တပ္က
ခဲြတန္းအမတ္ စာရင္းကိုပါ USDP ပါတီဘက္မွာ ထည့္လုိက္ရင္ အေျခေနက ပုိဆုိးသြား
ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေ၀ဖန္သူ တခ်ဳိ႕က NLD ဟာ ႏိုင္ေျခ မရွိတဲ့ ပဲြတခုကုိ
အရဲစြန္႔ၿပီး ၀င္ၿပိဳင္ခဲ့ တာလုိ႔ မွတ္ခ်က္ ေပးခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ အရဲစြန္႔ မ၀င္ရင္ ဘာ ဆက္လုပ္မလဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းက
ပုိႀကီးပါတယ္။ မ၀င္တာထက္ ၀င္တာက တုိင္းျပည္ အတြက္ ပုိအက်ဳိးရွိတယ္ လုိ႔
အျမင္ ရွိသူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနျပန္ပါတယ္။ ဘာပဲ ေျပာေျပာ အခုလုိ ၂
နွစ္ျပည့္ ကာလမွာေတာ့ ဒီအျမင္ ၂ ခုမွာ ဘယ္အျမင္က ပုိမွန္သလဲ ဆုိတာကုိ ျပန္
လည္ဆန္းစစ္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြ မ၀င္ခင္ NLD ပါတီက ေပးခဲ့တဲ့ ကတိ ၃ ခု သို႔မဟုတ္
ေရြးေကာက္ပဲြ ၀င္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ ၃ ခုကို ျပန္ၾကည့္ရ ေအာင္ပါ။ ပထမ
တခုက ဒီမုိကေရစီ အေျခခံနဲ႔ မကုိက္ညီတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥေပဒကို
ျပန္ျပင္ေရး ျဖစ္ၿပီး က်န္ ၂ ခုကေတာ့ တႏိုင္ငံလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ
ရရွိေရးနဲ႔ တႏိုင္ငံလုံး တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရး ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႔
ျဖစ္ပါတယ္။
အခု ၂ နွစ္တာ ၾကာၿပီးတဲ့ အခါမွာ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ ၃ ခု ဘယ္ေလာက္ အထိ
ခရီးေရာက္ခဲ့ သလဲ။ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပင္ေရး ကို လႊတ္ေတာ္ အတြင္းကေန
မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အတြက္ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ အင္အားစု ေတြရဲ႕ အကူအညီကို
ရယူၿပီး လမ္းမ ေပၚ ထြက္ ဆႏၵျပပဲြေတြကို NLD ပါတီက လုပ္ေဆာင္ေနရ ပါတယ္။
ဒါေတာင္ အစိုးရက ခြင့္ျပဳခ်က္ ေပးတဲ့ေန႔၊ ေပးတဲ့ ေနရာမွာသာ
ဆႏၵျပပဲြလုပ္ခြင့္ ရွိတာပါ။
ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကေတာ့ အတုိင္းအတာ တခုအထိ ရရွိေနၿပီလုိ႔
ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္၊ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး
လုပ္ငန္းစဥ္မွာ NLD ပါတီ ပါ၀င္ခြင့္ မရွိေသးပါ။ ပါ၀င္ခြင့္ မရွိတဲ့ အျပင္
ေဘးကိိုေတာင္ ေရာက္ေနတယ္ လို႔္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္ ၂၀၁၂
မတုိင္ခင္ အထိ အစိုးရ၊ NLD နဲ႔ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုေတြ ပါ၀င္တဲ့
သုံးပြင့္ဆုိင္ ေဆြးေႏြးေရး လုပ္ဖုိ႔ အင္အားစု အားလုံးက ေတာင္းခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခု အခ်ိန္မွာေတာ့ အစိုးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးမႈက
ေရွ႕ကုိ တက္သြားၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေဆြးေႏြးမႈက မရွိသေလာက္
ျဖစ္လာတဲ့ အတြက္ ေနာက္တန္းကို ေရာက္သြားတဲ့ သေဘာ ျဖစ္လာေနပါတယ္။
တတိယ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္တဲ့ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရးကလည္း အခု အခ်ိန္အထိ
မရေသးပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ရခုိင္ဘက္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြ ဆုိရင္ တရားဥပေဒ
စုိးမုိးမႈ ရွိေအာင္ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရက ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး ဆုိတာ
ရွင္းေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရး ေကာ္မီတီ ဥကၠ႒ အျဖစ္
ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကုိ တာ၀န္ေပးထားလုိ႔ ခက္ေနျပန္ပါတယ္။
အထက္ ေဖာ္ျပပါ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ ၃ ခု စလုံး မျပည့္၀ေသးေပမယ့္ NLD ဘက္က
ဆက္လက္ႀကိဳး စားေနဆဲ၊ ႀကိဳးစားခြင့္ ရွိေနဆဲလုိ႔ပဲ ေျပာရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါက
သိသာ ျမင္သာတဲ့ ကတိစကား ၃ ခုရဲ႕ အေျခအေနပါ။ သိလြယ္ျမင္လြယ္ မဟုတ္ တဲ့ တျခား
အခ်က္အလက္ေတြ ကိုလည္း ဒီလုိ ၂ နွစ္ ျပည့္ေန႔မွာ ထည့္သြင္း ေဆြးေႏြးဖို႔
လုိမယ္ ထင္ပါတယ္။
ရခုိင္နဲ႔ ကခ်င္ဘက္က ျဖစ္စဥ္ေတြ အေပၚ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ပါတီက
ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္တည္မႈ မေပးတဲ့ အတြက္လည္း ေဒသခံေတြက NLD အေပၚ ယုံၾကည္မႈ
က်ဆင္းသြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အစိုးရနဲ႔ လက္တဲြၿပီး လႊတ္ေတာ္ တြင္း
ႏိုင္ငံေရးကို ေဆာင္ရြက္ေနရလုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အစိုးရနဲ႔ မ်က္နွာပ်က္ရမွာ
စိုးရိမ္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လို အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီ
ေဒသခံေတြရဲ႕ NLD အေပၚ ယုံၾကည္မႈဟာ က်ဆင္းသြားတယ္လို႔ အကဲခတ္ေတြက
သုံးသပ္တာပါ။
ဒုတိယ ကိစၥက သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ NLD ပါတီၾကား ဆက္ဆံမႈပါ။ ဒီကိစၥဟာလည္း
ေရွ႕မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ ရခုိင္ အေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ ေနပါတယ္။ ကိုလုိနီေခတ္ ကေန
စစ္အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစု ေတြဘက္က
ျပတ္သားစြာ ရပ္တည္လာခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြဟာ အခု ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြ
အလြန္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး ဘက္ေဇာင္းေပးလာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း
အသစ္မွာေတာ့ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြနဲ႔ တသားတည္း မရွိေတာ့ဘဲ အစိုးရဘက္
ယိမ္းသြားတာဟာ မဟာဆုံးရံႈး မႈတခု ျဖစ္ပါတယ္။
တခါ ဒီမုိကေရစီ အင္အာစုေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုေတြ ၾကားမွာလည္း
အရင္ ၂၀၁၂ မတုိင္ခင္ကလုိ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ကုိ ေထာက္ခံၾက၊
၀ုိင္းရံၾက” ဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ဳိး သိပ္မၾကားရ ေတာ့ဘဲ NLD နဲ႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေ၀ဖန္ တုိက္ခုိက္တဲ့ အသံေတြကိုေတာင္ ၾကားလာေနရၿပီ
ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြကို ၀င္လုိက္လုိ႔ ျဖစ္လာတဲ့
အက်ဳိးဆက္ေတြ လုိ႔ တုိက္႐ုိက္ မေျပာႏိုင္ ေပမယ့္ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္
ေရြးေကာက္ပဲြ အလြန္မွာမွ ဒီလုိ ျဖစ္လာတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
ဘယ္ေနရာေတြမွာ
ဘာေတြ အားနည္းခဲ့လုိ႔ ဒီလုိ ျဖစ္လာရ တာလဲ။ အခုလုိ ၂ နွစ္ျပည့္ ကာလမွာ
ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူေတြ၊ ဒီမုိကေရစီ
လုိလားသူေတြ အားလုံး ေခါင္းခ်င္း႐ုိက္ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာဖုိ႔ လုိေနပါတယ္။
အခု သိပ္မၾကာခင္၊ အတိအက်ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ ၂၀၁၄ မကုန္ခင္မွာ ေနာက္ထပ္
ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္္ပဲြတခု ထပ္လာပါ ဦး မယ္။ ထုံစံအတုိင္း
၀န္ႀကီးျဖစ္သြားသူ၊ ေသဆုံး/ထုတ္ပယ္ ခံရလုိ႔ လစ္လပ္သြားတဲ့ အမတ္ေနရာ ၃၀
အတြက္ NLD က ၀င္ၿပိဳင္ ရဦးမွာပါ။ အဲဒီအထဲမွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ၁၃
ေနရာ၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ အမတ္ ၆ ေနရာနဲ႔ ျပည္နယ္/တုိင္းလႊတ္ေတာ္ အမတ္ ၁၁
ေနရာ လို႔ သိရတယ္။
၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္တုန္းက အမတ္ေနရာ ၄၅ မွာ ၄၃ ေနရာနဲ႔ အျပတ္အသတ္
အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ NLD ပါတီ အ ခု ၂၀၁၄ ၾကားျဖတ္မွာ ၃၀ ေနရာ စလုံးနီးပါး
အႏိုင္ရပါေတာ့ မလားဆုိၿပီး အကဲခတ္ေတြက ေမးခြန္း ထုတ္ေနၾကပါၿပီ။
ဒီေမးခြန္းဟာ အထက္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကေန ဒီေန႔
၂ နွစ္တာကာလ အတြင္း ျဖစ္သြားတဲ့ ႏိုင္ငံ ေရး ျဖစ္စဥ္ေတြ၊ NLD ရဲ႕
မဟာဗ်ဳဟာေတြ၊ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုေတြနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစု ေတြရဲ႕
ေျပာင္းလဲလာ ေန တဲ့ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ ပုံသဏၭာန္ေတြေပၚ မူတည္ၿပီး ဒီလုိ
ေမးစရာ ျဖစ္လာခဲ့ တာပါ။
အႏွစ္ ျပန္ခ်ဳပ္ရမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပဖုိ႔
တနွစ္၀န္းက်င္သာ လုိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ NLD ပါတီနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ
အင္အားစုေတြၾကား၊ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုေတြ
ၾကားမွာ ဒီထက္မကတဲ့ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္မႈေတြ လုိေနပါတယ္။ ဒီထက္မက
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုိေနပါတယ္။
ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ ေရြး၊ သူ႔လမ္း သူသြား ဆုိၿပီး “ႏိုင္ငံေရး
ဘုံရည္ရြယ္ခ်က္” မရွိဘဲ တသီးတျခားစီ ဆက္သြားေနလုိ႔ မျဖစ္ပါ။ မဲဆႏၵနယ္
တခုတည္းမွာ မဟာမိတ္ ပါတီေတြ အခ်င္းခ်င္း ၀င္မၿပိဳင္သင့္ပါ။ ဒီမုိကေရစီ
အင္အားစုေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသား အင္အား စုေတြဟာ မဟာမိတ္ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့
မဟာဗ်ဳဟာကို ျပန္လည္ခ် မွတ္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ရဲ႕ လက္က်န္ အင္အား စု
ေတြကို အႏိုင္ယူဖုိ႔ လုိအပ္ေနပါတယ္။
အကဲခတ္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ဟာ သူ႔ဘက္
ကုိယ့္ဘက္ဆုိတဲ့ အျမင္ေတြကို အဆင့္ေက်ာ္ၿပီး အား လုံး ပါ၀င္တဲ့၊
စစ္အာဏာရွင္ လက္က်န္ အုပ္စုေတြနဲ႔ပါ လက္တြဲႏိုင္တဲ့ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ
အဆင့္ဆီ သြားဖုိ႔ ျပင္ေနၿပီလုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အဆင့္ကို
မသြားခင္ ကုိယ့္အင္အားစုေတြ၊ မဟာမိတ္ အင္အားစုေတြကို အခုိင္အမာ ျဖစ္ေနေအာင္
တည္ေဆာက္ထားဖုိ႔႔ အရင္ လုိအပ္ေနပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ မၾကာခင္ လာေတာ့မယ့္ ၂၀၁၄ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပဲြနဲ႔ ၂၀၁၅
ေရြးေကာက္ပဲြေတြ အမီ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစု ေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသား
အင္အားစုေတြၾကား ဒီထက္မက ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္မႈေတြ၊ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈေတြ
တုိးၿပီးလုပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ ေနပါေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။ ။
(၂၀၁၃ ဒီဇင္ဘာမွာျမင္ရတဲ့ ပင္လုံေက်ာက္တုိင္---ဓာတ္ပုံ- ထက္ေအာင္ေက်ာ္)
