Thursday, May 26, 2016

ျမန္မာ့အသံလႊင့္ မီဒီယာ ေရွ႕ေရး

(သေဘာတူျခင္း မတူျခင္းနွင့္မဆုုိင္ပါ။ သတင္းအခ်က္အလက္အတြက္ ထပ္ Share ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္)

ျမန္မာ့အသံလႊင့္ မီဒီယာ ေရွ႕ေရး



■ အသံလႊင့္ မီဒီယာဟာ ႀကီးမားတဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းပါ

ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ ရွင္သန္ အားေကာင္းလာတာနဲ႔ အညီ တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္လာမယ္။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ သတင္းမီဒီယာနဲ႔ အျခား နည္းလမ္းေတြကိုု အသံုးခ်ကာ မိမိတိုု႔ ထုုတ္ကုုန္၊ ၀န္ေဆာင္မႈေတြ အေၾကာင္းကို ေၾကာ္ျငာၾကရတယ္။ တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး အရြယ္ပမာဏကို လိုက္ၿပီး ႏုိင္ငံတစ္ခု အတြင္းရွိ တစ္ႏွစ္အတြင္း စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ တန္ဖိုးဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ဘီလ်ံနဲ႔ခ်ီ ရွိတတ္တယ္။ ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ လုပ္ငန္းဆိုတာ အဲဒီေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းလည္း ျဖစ္တယ္။ ဘယ္ႏုိင္ငံမွာမဆို သတင္းမီဒီယာ ေၾကာ္ျငာေငြထဲက သံုုးခ်ဳိးႏွစ္ခ်ဳိး မနည္းတဲ့ ပမာဏဟာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ထည့္သြင္းတဲ့ စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာေတြ ျဖစ္တယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ၂၀၁၆ မီဒီယာ စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ ပမာဏဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၂၂၀ ေက်ာ္ ရွိမယ္လိုု႔ ခန္႔မွန္းတယ္။ အဲဒီ အထဲမွာ အသံလႊင့္မီဒီယာ ေၾကာ္ျငာတန္ဖိုုးက ေလးပုံသုံးပုံ၊ တန္ဖိုုးအားျဖင့္ ၁၆၅ သန္းခန္႔ ရွိမယ္လိုု႔ ခန္႔မွန္းတယ္။ ဒီမိုုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ ေရာက္လာၿပီး၊ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ႀကီးလာတာနဲ႔ အမွ် ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာတန္ဖိုးဟာလည္း ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုအတြင္း ဘီလ်ံအထိ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။
 
■ Free-to-air နဲ႔ terrestrial broad-casting

စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာေတြ လက္ခံတဲ့ ေရဒီယိုနဲ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား လိုင္းေတြဟာ ပရိသတ္မ်ားဖို႔ လိုတာမို႔ အခမဲ့ ထုတ္လႊင့္တဲ့ လိုင္းေတြ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေတြကို free-to-air လိုင္းေတြလိုု႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီ လိုင္းေတြကိုု လက္ခံနားေထာင္၊ ၾကည့္႐ႈသူေတြဟာ အခေၾကးေငြ ေပးစရာ မလိုပါ။ စီစဥ္ ထုတ္လုပ္သူေတြဘက္က စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာေတြ ထည့္သြင္းၿပီး စီးပြားရွာၾကတယ္။ အခမဲ့ ထုတ္လႊင့္တဲ့ ႐ုုပ္သံလိုင္းေတြဟာ တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ႕ ပထ၀ီ နယ္နိမိတ္အတြင္း ေျမျပင္မွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ စက္ကိရိယာ၊ နည္းပညာေတြကို အသုံးခ် ထုတ္လႊင့္ရတယ္။ အဲဒါကို ေျမျပင္က ထုတ္လႊင့္ျခင္း (terrestrial broadcasting) လို႔ ေခၚတယ္။ အခမဲ့ ေျမျပင္က ထုတ္လႊင့္တဲ့လိုင္း (free to air, terrestrial broadcasting) ေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံအလိုက္ လိုင္းအေရအတြက္ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ရွိၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ အန္နားလြတ္ (analogue) ႐ုုပ္သံလိုင္းေတြဟာ ျမန္မာ၊ ထိုုင္းေလာက္ ပထ၀ီ အက်ယ္အ၀န္းရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြအတြက္ ရွစ္လိုင္းေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ အဲဒီ လိုင္းေတြဟာ အခမဲ့ ေျမျပင္က ထုတ္လႊင့္တဲ့ လိုင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုုးရေတြ စနစ္တက် စီမံ ခန္႔ခြဲေပးရတဲ့ လိုင္းေတြဟာ အခမဲ့ ေျမျပင္က ထုတ္လႊင့္တဲ့ လိုင္းေတြအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဂိဳဟ္တုကတစ္ဆင့္ ထုတ္လႊင့္တဲ့ လိုင္းေတြနဲ႔ ေျမျပင္က ထုတ္လႊင့္တဲ့ လိုင္းေတြ မတူ ျခားနားတာကိုု သတိျပဳသင့္တယ္။
 
■ အန္နားလြတ္နဲ႔ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုပ္သံလိုင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဓိက ႐ုပ္သံထုတ္လႊင့္ေနတဲ့ နည္းပညာဟာ အန္နားလြတ္ (analogue) ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခါ တစ္ကမၻာလံုုး ႐ုပ္သံ ထုတ္လႊင့္မႈေတြကို ဒီဂ်စ္တယ္ (digital) အျဖစ္ ေျပာင္းေနသလို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ဒီဂ်စ္တယ္အျဖစ္ ေျပာင္းေနပါတယ္။ ၂၀၂၀ မွာ တစ္ကမၻာလံုုး အန္နားလြတ္ေတြ ပိတ္ၿပီး ဒီဂ်စ္တယ္ပဲ ရွိေတာ့မယ္လို႔ သေဘာတူထားၾကတာလည္း ရွိတယ္။ ဒီဂ်ယ္တယ္လိုင္း ထုတ္လႊင့္ခ်က္ေတြက အန္နားလြတ္လိုင္း ထုတ္လႊင့္ခ်က္ထက္ နည္းပညာ အဆင့္ျမင့္လို႔ အရည္အေသြးလည္း ေကာင္းမြန္တယ္။ အသံုးျပဳတဲ့ နည္းပညာအေပၚ မူတည္ၿပီး အန္နားလြတ္ တစ္လိုုင္းဟာ ဒီဂ်စ္တယ္ ၁၅ လိုုင္း၊ လိုင္း ၂၀ အထိ တိုုးခ်ဲ႔လို႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုင္းျပည္ လူဦးေရ၊ စီးပြားေရး အေျခအေန၊ မီဒီယာ ေစ်းကြက္ အရြယ္အစား၊ နည္းပညာ အဆင့္အတန္း၊ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပထ၀ီ အက်ယ္အ၀န္း စတာေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး တိုင္းျပည္မွာ ရွိသင့္တဲ့ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုပ္သံလိုင္း အေရအတြက္ကို အစိုးရက ကန္႔သတ္ေလ့ ရွိတယ္။ ဥပမာ ထိုင္းႏိုုင္ငံမွာ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုုပ္သံလိုုင္း ၄၈ လိုင္း ကန္႔သတ္ထားတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း အလားတူ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လိုု႔ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦးရဲထြဋ္က ၂၀၁၆ မတ္လက ရန္ကုန္ Park Royal ဟိုတယ္မွာ က်င္းပတဲ့ Broadcast Media Law Conference မွာ ေျပာခဲ့တယ္။ သိရတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုပ္သံလိုင္း အေရအတြက္ ၅၀-၆၀ ေလာက္ ရွိမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရတယ္။ အတိအက်ကိုု အစိုုးရပဲ သိႏိုင္မယ္။
 
■ အန္နားလြတ္နဲ႔ ဒီဂ်စ္တယ္ ပရိသတ္ ဆယ္ဆကြာ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အန္နားလြတ္ ႐ုပ္သံလိုင္းကိုု လက္လွမ္းမီတဲ့ ပရိသတ္ သန္း ၃၀ ေက်ာ္မယ္လိုု႔ ခန္႔မွန္းရတယ္။ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုုပ္သံလိုင္း ဖမ္းႏိုင္တဲ့ TV စက္ေတြက ေနာက္ဆံုးေပၚေတြဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက အိမ္ေထာင္စု အေတာ္မ်ားမ်ား လက္လွမ္း မမီႏိုင္ၾကေသးဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ေလာက္ အတြင္း ထုတ္လုပ္တဲ့ TV ေတြမွာ ဒီဂ်စ္တယ္ ဖမ္းစက္ (builtin digital tuner) ပါ၀င္တယ္။ အဲဒီ TV ေတြက ဘာမွ ၾကားခံ မလိုုဘဲ ေျမျပင္က ထုတ္လႊင့္တဲ့ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုပ္သံလိုင္းကို ဖမ္းယူလို႔ ရတယ္။ ဒီဂ်စ္တယ္ဖမ္းစက္ မပါတဲ့ TV ေတြကေတာ့ ၾကားခံစက္ set top box တစ္မ်ဳိးခံၿပီး ဖမ္းရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုပ္သံလိုုင္းကို လက္လွမ္းမီတဲ့ ပရိသတ္ သုံးသန္းေလာက္ ရွိမယ္ ခန္႔မွန္းရတယ္။ အန္နားလြတ္နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ ဆယ္ဆကြာေနတယ္။
 
■ ပရိသတ္နဲ႔ ေၾကာ္ျငာ တိုက္႐ိုက္ အခ်ဳိးက်

ပုဂၢလိက မီဒီယာေတြ ေၾကာ္ျငာနဲ႔ ရပ္တည္ရတာ အားလုံး အသိပါ။ ပရိသတ္ မ်ားမ်ားရွိတဲ့ မီဒီယာက ေၾကာ္ျငာ ေစ်းကြက္မွာ ေနရာရတယ္။ လက္ရွိ အသံလႊင့္ လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနသူ ေလးဦးက အန္နားလြတ္ ပရိသတ္ သန္း ၃၀ ေလာက္ကို ထုတ္လႊင့္ ေနခ်ိန္မွာ အသစ္၀င္လာတဲ့ ဒီဂ်စ္တယ္ ႐ုပ္သံလိုင္းေတြက ပရိသတ္ ဆယ္ဆေလာက္ နည္းတဲ့ သုံးသန္းေလာက္ကိုပဲ ထုတ္လႊင့္ႏုိင္မွာပါ။ ဒီအေျခအေနမ်ဳိးမွာ ေၾကာ္ျငာသမားေတြ ဘယ္႐ုပ္သံလိုင္းကို သြားမလဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
 
■ PSB နဲ႔ ပုုဂၢလိက အသံလႊင့္လုုပ္ငန္း သဟဇာတ ျဖစ္ဖိုု႔လိုု

အစိုးရပိုင္ အသံလႊင့္ ဌာန ျမန္မာ့ အသံႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား (MRTV) ကို အမ်ားျပည္သူ ၀န္ေဆာင္မႈ အသံလႊင့္လုပ္ငန္း (Public Service Broadcasting, PSB) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖို႔ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ျဖစ္သင့္တဲ့ PSB ပံုစံ တစ္ခုကို ဖန္တီးရမွာပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ PSB ဟာ ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ လုပ္ငန္းကိုု အဟန္႔အတားျဖစ္တဲ့ ပံုစံနဲ႔ေတာ့ မရပ္တည္သင့္ပါ။ ဥပမာ အစိုးရ ေထာက္ပံ့ေငြလည္းယူ၊ စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာလည္း ယူမယ္ဆိုရင္ ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ေစ်းကြက္ မွ်တစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေရးမူကို ထိခိုက္ေစပါလိမ့္မယ္။ ပုဂၢလိက သတင္းစာေလာကႀကီး က်ဆုံးေနတာ ေစ်းကြက္မွာ အစိုးရ သတင္းစာနဲ႔ တန္းတူ မၿပိဳင္ႏိုင္လို႔ ျဖစ္ရတဲ့ ခါးသီးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ ပူပူေႏြးေႏြးေလး ရွိေနပါေသးတယ္။

ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ က်င့္သံုုးတဲ့ ဘယ္ႏိုင္ငံမဆို စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ အၾကား မွ်တမႈရွိစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေရး (fair competition) ကိုု အစိုးရက ဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္းကာ ထိန္းေက်ာင္းေပးရစျမဲပါ။ အတည္ျပဳၿပီးတဲ့ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ အသံထုတ္လႊင့္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒဟာ အသံလႊင့္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္မယ့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြအၾကား မွ်တမႈရွိစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္မလား၊ အခြင့္အေရး တန္းတူ ရမလား ေမးခြန္ထုတ္စရာ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတယ္။
 
■ အကန္႔အသတ္ရွိတဲ့ ေလလိႈင္း

ပံုႏွိပ္မီဒီယာ အတြက္ လိုင္စင္ကို အကန္႔အသတ္မရွိ ထုတ္ေပးႏိုင္တယ္။ အသံလႊင့္ မီဒီယာမွာ ဒီလိုလုပ္လို႔ မရပါ။ အသံထုတ္လႊင့္ျခင္းကို ေလလိႈင္းက ျပဳလုပ္ရၿပီး ထုတ္လႊင့္ႏိုင္တဲ့ ေလလိႈင္း (spectrum) မွာ အကန္႔အသတ္ ရွိတယ္။ ေလလိႈင္းကိုု ထပ္မံ တိုးခဲ်႕၍ မရပါ။

လက္ရွိ ထုတ္လႊင့္ခြင့္ရေနတဲ့ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ MRTV၊ တပ္မေတာ္ပိုင္ ျမ၀တီ၊ ေရႊသံလြင္၊ Forever Group ေတြ ေျမျပင္က ထုတ္လႊင့္တဲ့ အန္နားလြတ္ ရွစ္လိုင္းကို ခြဲတမ္းခ်ယူ ထားၿပီးတဲ့ အျပင္ ဒီဂ်စ္တယ္လိုင္းေပါင္း မ်ားစြာကိုုလည္း ယူထားၿပီး ျဖစ္တယ္။ စုစုေပါင္း လိုင္း ၄၀ ေက်ာ္ ယူထားၿပီးလို႔ ခန္႔မွန္းရတယ္။ ဒီဂ်စ္တယ္လိုင္းနဲ႔ ေစ်းကြက္ထဲ ၀င္လာမယ့္ သူေတြအတြက္ လိုင္း ၁၀-၂၀ ေလာက္ပဲ က်န္မယ့္ သေဘာပါ။ အတိအက်ကိုေတာ့ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာန အရာရွိေတြပဲ သိလိမ့္မယ္။

အတည္ျပဳထားတဲ့ ႐ုုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ အသံထုတ္လႊင့္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ (၁၀၀) မွာေတာ့ ဥပေဒ မရွိခင္က အသံလႊင့္လုပ္ငန္း လုပ္ေနသူေတြ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းၿပီ တစ္ႏွစ္အတြင္း (တစ္နည္း ၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ မတိုင္မီ) လိုုင္စင္ ေလွ်ာက္ထားရယူရမယ္လိုု႔ ေျပာတယ္။ သေဘာက ေလွ်က္လိုုက္၊ ရကို ရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား မရွင္းပါ။ လိုင္းအားလုံးကို ဆက္ေပးေနမွာလား၊ ေနာက္လူေတြအတြက္ မွ်တစြာ ေဆာင္ရြက္ေပးမလား မသိပါ။

ဒါ့အျပင္ အတည္ျပဳထားတဲ့ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားနဲ႔ အသံထုတ္လႊင့္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒမွာ အစိုးရ ႐ုပ္သံလိုင္းေတြကို ထပ္မံ တည္ေထာင္ခြင့္ ျပဳထားတာမိုု႔ အကန္႔အသတ္နဲ႔သာ ရမယ့္ အသံလႊင့္လိုင္းေတြကို အစိုးရလိုင္းေတြ အတြက္ပါ ခြဲတမ္းေပးရဦးမယ္ ဆိုေတာ့ ပုဂၢလိက အတြက္ ေနရာက မက်န္သေလာက္ကို ျဖစ္ေတာ့မယ္။
 
■ အသံလႊင့္ ႐ုပ္သံ၀န္ေဆာင္မႈ  (Broadcasting service) ကိစၥ

အသံလႊင့္ လိုင္စင္ေတြ လူသစ္ေတြကိုု ထုုတ္ေပးလိုက္ၿပီပဲ ထားေတာ့၊ အဲဒီ လူေတြ ဘယ္လို အသံလႊင့္မွာလဲ။ အသံလႊင့္စက္ (transmitter) ထပ္ဆင့္လႊင့္စက္ (relay station) နဲ႔ တာ၀ါတိုင္ (tower) ေတြ လိုအပ္တယ္။ အဲဒါေတြဟာ အသံလႊင့္ လုပ္ငန္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အသံလႊင့္ ၀န္ေဆာင္လုပ္ငန္း (broadcasting services) ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခါမွာ အဲဒီ ႐ုပ္သံ အသံလႊင့္ ၀န္ေဆာင္ လုပ္ငန္းကို ပိုင္တာဆိုလို႔ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ျမ၀တီပဲ ရွိတယ္။ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနပိုင္ analogue လိုင္းအတြက္ ထပ္ဆင့္လႊင့္ စက္႐ုံနဲ႔ တာ၀ါ ၂၅၀ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ ပထ၀ီ အေနအထားအရ တစ္ႏိုင္ငံလံုး လႊမ္းျခံဳတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ျပန္ၾကားေရးပိုင္ ဒီဂ်စ္တယ္လိုင္း ထုတ္လႊင့္လို႔ ရတဲ့ ထပ္ဆင့္လႊင့္ စက္႐ုံနဲ႔ တာ၀ါ ၁၅၀ ေလာက္ ရွိတယ္။ ပထ၀ီ အေနအထားအရ ထက္၀က္ေက်ာ္ လႊမ္းျခံဳေနၿပီး၊ လူဦးေရအားျဖင့္ေတာ့ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ လႊမ္းျခံဳတယ္လို႔ သိရတယ္။ ျမ၀တီမွာလည္း ဒီဂ်စ္တယ္လိုင္း ထပ္ဆင့္လႊင့္ စက္႐ုံနဲ႔ တာ၀ါ ၁၅၀ ေလာက္ ရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။ ေစ်းကြက္ထဲ အသစ္၀င္လာသူေတြ ကိုယ္ပိုင္ စက္ေတြ၊ တာ၀ါေတြ ေထာင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ ျမ၀တီက ပိုင္တဲ့ အသံလႊင့္ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကိုု အသံုုးခ်ခြင့္ရမွ ျဖစ္မယ္။
 
■ အသံလႊင့္ ၀န္ေဆာင္ခ ႏႈန္းထား

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အသံလႊင့္လုပ္ငန္း ၀န္ေဆာင္ခ ႏႈန္းထား မရွိေသးပါ။ အိမ္နီးခ်င္း ထိုုင္းႏိုင္ငံမွာ အန္နားလြတ္ ႐ုပ္သံလိုင္း တစ္ခု တစ္ႏိုင္ငံလံုး အႏွ႔ံ ထုတ္လႊင့္ဖို႔ အတြက္ ကုန္က်တဲ့ ၀န္ေဆာင္ခဟာ တစ္ႏွစ္အတြက္ ဘတ္ ၅၅ သန္း (ေဒၚလာ ၁.၈ သန္း) ခန္႔ျဖစ္တယ္။ အရည္အေသြး ပိုေကာင္းတဲ့ ဒီဂ်စ္တယ္ HD လိုင္း တစ္ခုအဖိုု႔ ဆိုရင္ အဲဒီရဲ႕ သံုးဆ ဘတ္ ၁၇၅ သန္း (ေဒၚလာ ၅.၅ သန္း) ကုန္က်တယ္။ ဒါဟာ ၂၀၁၅ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေပါက္ေစ်း ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ ထိုင္းႏိုုင္ငံဟာ ပထ၀ီ အက်ယ္အ၀န္း နီးစပ္တာမို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း တစ္ႏိုင္ငံလုံး လႊမ္းျခံဳတဲ့ ထုတ္လႊင့္မႈမ်ဳိး လုပ္ရင္ အသံလႊင့္ ၀န္ေဆာင္ခႏႈန္းထား ေပါက္ေစ်းဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ တူမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရတယ္။ အခုမွ ႐ုုပ္သံ အသံလႊင့္ ေလာကထဲ ၀င္လာသူေတြ အဲဒီ ၀န္ေဆာင္ခ ႏႈန္းထားကို သိရွိဖိုု႔ လိုလိမ့္မယ္။
 
■ တစ္ႏွစ္အတြင္း အသံ လႊင့္ႏိုင္ပါ့မလား

ျပ႒ာန္းထားၿပီးျဖစ္တဲ့ ႐ုုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ အသံထုတ္လႊင့္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒမွာ ပုဒ္မ (၄၂) (က) တြင္ လိုင္စင္ရၿပီး တစ္ႏွစ္အတြင္း ထုတ္လႊင့္ျခင္း မျပဳႏိုင္ပါက လိုင္စင္ ႐ုပ္သိမ္းမည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ႐ုပ္သံ လုပ္ငန္းဟာ အရင္းအႏွီးႀကီး (heavy investment)၊ နည္းပညာ အေလးစီး (technical intensive) တဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္ေတာ့ လုပ္ငန္း နယ္ပယ္ထဲကို အခုမွ ၀င္ေရာက္လာသူေတြ တစ္ႏွစ္အတြင္း လုပ္ငန္းျဖစ္ေအာင္ စရမယ္ ဆိုရင္ မျပည့္မစံုနဲ႔ စရတာမို႔ အရင္းအႏွီး ႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္း လည္ပတ္မႈအတြက္ ကာမိတဲ့ ေၾကာ္ျငာ မရရင္ သတင္းစာေတြလို ေစ်းကြက္မွာ အသတ္ခံရႏိုုင္တယ္။
 
■ Cross Ownership ကိစၥ

ပုံႏွိပ္ မီဒီယာရဲ႕ ေၾကာ္ျငာ တန္ဖိုးဟာ မီဒီယာ တစ္ခုလံုးရဲ႕ ေလးပံု တစ္ပံုေလာက္သာ ရွိၿပီး၊ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ ပံုႏွိပ္မီဒီယာ စီးပြားေရးသမားေတြက မွ်ေ၀ လုယူေနရတယ္။ အစမွာ တင္ျပခဲ့သလို အသံလႊင့္ မီဒီယာ ေၾကာ္ျငာ ေစ်းကြက္က အလြန္ႀကီးမားတယ္။ အဲဒီ ေစ်းကြက္မွာ ပံုႏွိပ္ဘက္ မီဒီယာဘက္က စီးပြားေရး သမားေတြ ၃၀ ရာႏႈန္းသာ လုပ္ခြင့္ ရွိတယ္လို႔ ၂၀၁၅ ဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းထားတာဟာ မွ်တမႈ မရွိတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ ျဖစ္တယ္။ အသံလႊင့္မီဒီယာ ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ အႀကီးႀကီးထဲက သူေတြ ေသးငယ္တဲ့ ေစ်းကြက္ထဲ သြားခြင့္မရတာ ျပႆနာ မဟုတ္ေပမယ့္ ေသးငယ္တဲ့ ေစ်းကြက္ထဲက လူကို ႀကီးမားတဲ့ ေစ်းကြက္ထဲ လာခြင့္ မျပဳတာဟာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈ ျဖစ္တယ္။ Cross Ownership ကန္႔သတ္ခ်က္ လံုး၀ ဖယ္ရွားသင့္တယ္။
 
■ အစုိးရ စဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥမ်ား

၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လက ျပည္ေထာင္စု ပါလီမန္က အတည္ျပဳလိုုက္တဲ့ ႐ုုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ အသံထုတ္လႊင့္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား အပါအ၀င္ ပုုဂၢလိက အသံလႊင့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို ခြင့္ျပဳေပးရေတာ့မယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ မီဒီယာ ဖြ႔ံၿဖိဳး တိုးတက္ေရး၊ မွ်တတဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ ျဖစ္ေရးအတြက္ အသံလႊင့္ မီဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစိုးရ စဥ္းစားသင့္တဲ့ အထဲ ဒါေတြ ပါ၀င္တယ္။

► ၁။ အစိုးရပိုင္ MRTV ကို PSB စစ္စစ္မွန္မွန္ ေျပာင္းပါ။ ေၾကာ္ျငာ လံုုး၀ မယူပါနဲ႔။ ဒါမွ ေၾကာ္ျငာနဲ႔ ရပ္တည္ရတဲ့ ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ဌာနေတြ ဆီကို ေၾကာ္ျငာေတြ ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။

► ၂။ PSB လုပ္ငန္း လည္ပတ္ေငြ နည္းသုံးမ်ဳိးနဲ႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ယစ္မ်ဳိးခြန္ (sin tax) ကယူျခင္း၊ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာန တစ္နည္း အစိုးရပိုင္ broadcasting service ေတြကိုု ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ ဌာနေတြကို ေပးျခင္းအားျဖင့္ ရရွိမယ့္ ၀န္ေဆာင္ခနဲ႔ PSB ကို လည္ပတ္ျခင္း၊ ဒီႏွစ္မ်ဳိးစလံုးဟာ ထိုင္းမွာ က်င့္သံုးတဲ့ မူပါ။ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြမွာကေတာ့ TV လိုင္စင္ေၾကးနဲ႔ သြားတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဲဒီလို TV လိုင္စင္ေၾကး ေကာက္ဖို႔ လက္ေတြ႕ မက်ပါ။ ထိုင္းမွာေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္လို႔ ခုနက နည္းေတြ သံုးတယ္။

► ၃။ အစိုးရနဲ႔ ျမ၀တီပိုင္ အသံလႊင့္ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကို ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ မွ်မွ်တတ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးရမယ္။ ဒီအတြက္ ထိုက္တန္တဲ့ ၀န္ေဆာင္ခ ယူရမယ္။ ဒါဆိုရင္ အခုမွ ေစ်းကြက္ထဲ ၀င္လာတဲ့ ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ျမန္ျမန္ လုပ္ငန္းစႏိုင္ၿပီး ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ျဖစ္လာမယ္။ PSB လည္ပတ္ဖို႔ လိုေငြလည္း ရသြားမယ္။ PSB နဲ႔ ပုဂၢလိက အသံလႊင့္ ဌာနေတြ သဟာဇာတျဖစ္ျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္မယ္။

► ၄။ ႐ုပ္သံလိုင္စင္ အမ်ဳိးအစား (license category) ခြဲသင့္တယ္။ ဥပမာ PSB၊ News & Current Affair၊ Variety စသျဖင့္ ခြဲၿပီး၊ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးကို လိုင္စင္ အမ်ဳိးအစား ဘယ္ႏွမ်ဳိး ေပးသင့္သလဲ စသျဖင့္ စဥ္းစားသင့္တယ္။

► ၅။ ႐ုပ္သံလိုင္းေတြ digital လိုင္းေျပာင္းေရး ကိစၥမွာ အခုထက္ ပိုုၿပီး မဟာဗ်ဴ ဟာက်က် လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္။ ဥပမာ ျပည္သူ ဘယ္ႏွရာခိုင္ႏႈန္း ဘယ္အခ်ိန္ ကာလမွာ digital ႐ုုပ္သံလိုုင္းေတြ ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ နည္းပညာ ပိုင္းအရ ဘယ္လိုကူညီ ျဖန္႔ျဖဴးေပးမယ္ စသျဖင့္ လုပ္စရာေတြ ရွိေနတယ္။ ဒီလိုလုပ္မွ ဒီဂ်စ္တယ္ ပရိသတ္ မ်ားလာၿပီး ေစ်းကြက္ထဲ အခု ၀င္လာတာကာ ဒီဂ်စ္တယ္ပဲ လုပ္ခြင့္ရသူေတြ အန္နားလြတ္ ထုတ္လႊင့္သူေတြနဲ႔ အခ်ိန္တိုအတြင္း ပရိသတ္ တန္းတူရလာမယ္။ ေၾကာ္ျငာေတြဟာ ပရိသတ္ အေရအတြက္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ အခ်ဳိးက်ေၾကာင္း အထက္မွာ တင္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။

(ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္မ်ားသည္ ေဆာင္းပါးရွင္၏ အာေဘာ္သာျဖစ္သည္။ DVB အာေဘာ္ မဟုုတ္ပါ။)
Writer: 
ခင္ေမာင္၀င္း (DVB)

http://www.news-eleven.com/opinions မွ။

1 comments:

ဒီေဆာင္းပါးမွာပါတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြအေပၚ ေ၀ဖန္စရာမရွိေပမဲ့ မီဒီယာဟာ ဘာအတြက္လဲ။ စီးပြါးေရးအတြက္လား၊ လြတ္လပ္စြာ ထုုတ္ေဖၚ ေျပာဆုုိခြင့္အတြက္လားဆုုိတာကေတာ့ နည္းနည္းျငင္းခုုန္ခ်င္ပါတယ္။

အခုုေဆာင္းပါးဟာ စီးပြါးေရးရႈေဒါင့္တခုုတည္းကိုုသာ ညႊန္းဆုုိထားျပီး မီဒီယာရဲ့ အဓိကတာ၀န္ျဖစ္တဲ့၊ (တခ်ဳိ႔က စတုုတၱမ႑ိဳင္လုုိ႔လဲဆုုိၾကပါတယ္) လြတ္လပ္စြာထုုတ္ေဖၚေျပာဆုုိခြင့္၊ သတင္းလြတ္လပ္ေတြအတြက္ လြတ္လပ္တဲ့ ပုုဂၢလိကပုုိင္ မီဒီယာေတြ၊ အသံလႊင့္မီဒီယာေတြေပးဖုုိ႔ အစိုုးရ သစ္ဖက္က စဥ္းစားသင့္တယ္လုုိ႔ေျပာရင္ ပုုိေကာင္းမလားလုုိ႔ အၾကံျပဳခ်င္စိတ္ ေပၚလာမိပါတယ္။ ။

Post a Comment

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More