ျပဳဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ႐ုပ္သိမ္းေစေရးအတြက္မွ်သာ ရည္႐ြယ္ထားသလား

Wednesday, 05 March 2014 ။ The Voice။

Written by  ထက္ေအာင္ေက်ာ္

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာသမၼတတစ္ဦး ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံဆီ ေရာက္ရွိျခင္း တစ္ႏွစ္ျပည့္ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ ေနာ္ေဝအၾကား အရင္ကတည္းက သံတမန္ ဆက္ဆံေရး ရွိခဲ့တယ္ ဆိုေပမယ့္ ၁၉၈၈ မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး ကတည္းက ခပ္တင္းတင္း ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေရာက္လာၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ ၁၈၀ ဒီဂရီအထိ လုံးဝ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ပါတယ္။

အရင္က ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ အမ်ိဳးသား ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ (NCGUB) နဲ႔ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံ (DVB) ကိုသာ အေလးေပး ကူညီခဲ့တဲ့ ေနာ္ေဝအစိုးရဟာ သမၼတ ေရာက္လာၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အစိုးရဘက္ကိုသာ ေဇာင္းေပး ကူညီပါေတာ့တယ္။

ပထမဆုံးအေနနဲ႔ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံဆီ ျပန္လည္ ေပးဆပ္ရန္ က်န္ေနတဲ့ ေႂကြးၿမီ ခ႐ိုနာ သံုးဘီလီယံ (အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၅၄၀ ခန္႔) ကို ေလွ်ာ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ကေတာ့ ေနာ္ေဝတင္ မကပါဘူး။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕  ပထမဆုံး ဥေရာပခရီးစဥ္ ငါးႏိုင္ငံအတြင္း ပါဝင္တဲ့ ဖင္လန္ကလည္း ေႂကြးၿမီ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပယ္ဖ်က္ေပးခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ယူ႐ိုေငြ ေျခာက္သန္းခြဲ အကူအညီေပးမယ္လို႔ ကတိေပး လိုက္ပါတယ္။

တစ္ခါ ၾသစတီးယားနဲ႔ အီတလီတို႔ကလည္း အကူအညီေတြ ေပးမယ္လို႔ သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။ အီးယူဌာနခ်ဳပ္ တည္ရွိရာ ဘရပ္ဆဲလ္ကို ေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ဥေရာပသမဂၢက ခ်မွတ္ထားတဲ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ႐ုပ္သိမ္းဖို႔ ေတာင္းဆိုႏိုင္ခဲ့ၿပီး အကူအညီေတြ ထပ္ရေအာင္လည္း ႏိႈးေဆာ္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဧၿပီလမွာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ လုံးဝ႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္ၿပီး လူသားခ်င္း စာနာတဲ့ အကူအညီနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အကူအညီေတြ စတင္ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။

ပထမဆုံး ထြက္လာတဲ့ ဥေရာပခရီးစဥ္ ထင္တာထက္ ပိုေအာင္ျမင္တာကို သိလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔အဖြဲ႕ဟာ ေနာက္ထပ္ အေနာက္တိုင္း ခရီးစဥ္ေတြကို ဆက္တိုက္ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ မတ္လအတြင္းမွာ ၾသစေၾတးလ်နဲ႔ နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံေတြဆီ သြားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆီ ေပးအပ္ေနတဲ့ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံရဲ႕ အေထာက္အပံ့ေတြဟာ ၂၀၁၅ ေရာက္ရင္ ေဒၚလာသန္း ၁၀၀ အထိ ျမင့္တက္လာေစမယ္လို႔ ၾသစေၾတးလ်ဘက္က ကတိေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒီလိုသံတမန္ေရးအရ ဆက္တိုက္ ေအာင္ျမင္မႈရေနတဲ့ သမၼတနဲ႔အဖြဲ႕ဟာ ေမလမွာေတာ့ တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာအစိုးရအေပၚ အျပင္းထန္ဆုံး ေဝဖန္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံဆီ ခရီးထြက္ၿပီး သမၼတအိုဘားမားနဲ႔ အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ ေတြ႕ဆုံတဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္လာပါတယ္။ USAID (အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံတကာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အစီအစဥ္) ကေန အကူအညီေတြ ေပးမယ္လို႔ ကတိစကားေတြ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

ဇူလိုင္လ အတြင္းမွာေတာ့ ဥေရာပရဲ႕ အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ ၿဗိတိန္နဲ႔  ျပင္သစ္ႏိုင္ငံေတြဆီ သမၼတနဲ႔အဖြဲ႕ ဆက္လက္ခရီးထြက္ခဲ့ ျပန္ပါတယ္။ ေျခာက္လေက်ာ္ သံတမန္ေရး စစ္ဆင္မႈ အၿပီးမွာေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရကို ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး တကယ္လုပ္မယ့္ အစိုးရအျဖစ္ အေနာက္ ကမာၻတစ္ခုလုံးက လုံးဝအသိမွတ္ျပဳလိုက္ၿပီး လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ အကူအညီနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အကူအညီေတြ စတင္ေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၃ အတြင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာကရဲ႕ အဓိက ကစားကြက္ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိစၥအတြက္ ေနာ္ေဝနဲ႔ ဥေရာပသမဂၢကေန ေဒၚလာသန္းရာနဲ႔ခ်ီ ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ဟာ တစ္စုံတစ္ရာအထိ ခရီးေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ တုံ႔ဆိုင္းဆိုင္း ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က ေဝဖန္သံေတြ  ထြက္လာေနရပါတယ္။

ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အကူအညီအတြက္ ဘယ္ေလာက္ရၿပီး ဘယ္မွာသုံးေနသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ အစိုးရဘက္က သတင္းထုတ္ျပန္တာ မၾကားရေသးပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကန္ခရီးစဥ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ INGO (အစိုးရနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ကူညီေရး အဖြဲ႕မ်ား) အေတာ္မ်ားမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံဆီ ဝင္လာၾကပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ႕ ေျခာက္လတာ သံတမန္ ထိုးစစ္အတြင္း အေနာက္ႏိုင္ငံ အစိုးရေတြနဲ႔အတူ အဆစ္ပါသြားတဲ့ အုပ္စုတစ္ခုကေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ခုိလႈံေနၾကတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး သမားေဟာင္းေတြ၊ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွားသူေတြ၊ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အခု ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးေနတဲ့ ေနာ္ေဝမွာ ေနထိုင္သူ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ၂၀၁၃ အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံဆီ ႏွစ္ေခါက္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အလားတူ ေျမာက္အေမရိက၊ ဥေရာပနဲ႔ ၾသစေၾတးလ်တိုက္ေရာက္ ေတာ္လွန္ေရး သမားေဟာင္းေတြ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ျပည္ေတာ္ျပန္ ေလ့လာေရး လုပ္ခဲ့ၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရး သမားေဟာင္းေတြ ျပည္ေတာ္ျပန္ခြင့္ရလို႔ သူတို႔အတြက္ ဘာေတြ ထူးလာသလဲဆိုတာ မေသခ်ာလွေပမယ့္ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရဘက္က ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထြက္ သြားတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တယ္ဆိုတာ ဒီလိုအ႐ႈံးအျမတ္ တြက္ေန႐ုံနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ သန္း ၆၀ ေသာ ျပည္သူေတြရဲ႕ဘဝ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္တာအတြင္း ဘယ္ေလာက္အထိ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲလာသလဲ ဆိုတာကိုသာ အဓိက ၾကည့္သင့္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္သြားခဲ့တဲ့ ခရီးစဥ္ ႏွစ္ေခါက္အတြင္း ေက်းလက္ေဒသ အေတာ္မ်ားမ်ားဆီအထိ ေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ သိသာတဲ့ တိုးတက္မႈကို မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။ နယ္စပ္ေဒသမွာ တိုက္ပြဲနည္းသြားလို႔ ေဒသခံေတြ သြားလာေရး လြတ္လပ္ လြယ္ကူလာေပမယ့္ စားဝတ္ေနေရး ကိစၥေတြကေတာ့ ခက္ခဲေနဆဲပါ။ ႐ြာသူႀကီးနဲ႔ စစ္တပ္ကို အရင္ကေလာက္ ေၾကာက္စရာ မလိုေတာ့တာကလြဲရင္ ေန႔စဥ္ကိစၥေတြကေတာ့ ဒုံရင္းမွာ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေတြ ေက်းလက္က ဆင္းရဲသားေတြဆီ ေရာက္တာ မေတြ႕မိေသးပါ။

ဒီလိုတစ္ႏွစ္ ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမးစရာ ျဖစ္လာတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကေတာ့ ေနာ္ေဝ အပါဝင္ ႏိုင္ငံတကာဘက္က ေလွ်ာ္ေပးလိုက္တဲ့ သန္းေထာင္နဲ႔ခ်ီရွိတဲ့ ေဒၚလာေငြေတြဟာ ဘယ္တုန္းက ဘာအတြက္ ေခ်းငွားထားတာလဲ။ ဘယ္ေနရာေတြမွာ သုံးစြဲခဲ့သလဲ ဆိုတာပါပဲ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အဲဒီလို ေလွ်ာ္ေပးေနတဲ့ အေႂကြးစာရင္းဟာ အခုတစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့အထိ မကုန္ေသးပါဘူး။ အခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ဒုတိယ သီတင္းပတ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံဆီ ေရာက္လာတဲ့ ဂ်ာမနီသမၼတ Joachim Gauck က ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ တင္ေနတဲ့အေႂကြး ယူ႐ိုသန္းေပါင္း ၁၀၈၄ ေက်ာ္ရွိၿပီး ထိုေငြအနက္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ေလွ်ာ္ေပးခဲ့ေၾကာင္း၊ က်န္ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္တဲ့ ယူ႐ို ၅၄၂ သန္းေက်ာ္ကို အတိုးႏႈန္း ၃ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဆိုင္းငံ့ကာလ ခုနစ္ႏွစ္၊ ျပန္ဆပ္ကာလ ရွစ္ႏွစ္ စုစုေပါင္း ၁၅ ႏွစ္ျဖင့္ ျပန္လည္ ေပးဆပ္ရမယ္လို႔ ေနျပည္ေတာ္က လက္မွတ္ထိုးပြဲမွာ သေဘာတူခဲ့တာကို ေတြ႕ခဲ့ရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အရင္အစိုးရေဟာင္းက ေခ်းထားတာဆိုေတာ့ လက္ရွိ အစိုးရသစ္နဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ ျငင္းခ်က္ ထုတ္ၾကေလမလား။ ဒါဆိုရင္ လက္ရွိ အစိုးရသစ္မွာ အရင္အစိုးရေဟာင္းက လူေတြ တစ္ဦးမွ မပါေတာ့ဘူးလား။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ အရင္အစိုးရတုန္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တာဝန္ ထမ္းခဲ့သူ ဆိုတာကို အားလုံးက သိေနတယ္ဆိုေတာ့ ဒီလို ''ဘူး'' ခံလို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ။

ဒါဆိုရင္ အေနာက္တိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံဆီ လာတိုင္း ဒါမွမဟုတ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဆီ သြားတိုင္း ထိပ္တန္း ဦးစားေပးအျဖစ္ လုပ္ေနရတဲ့ အေႂကြးေလွ်ာ္ေပးေနရတဲ့ ကိစၥကို အစိုးရဘက္က တစ္စုံတစ္ရာ ရွင္းျပသင့္တာေပါ့။

ဒုတိယကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္တာအတြင္း ႏိုင္ငံတကာဘက္က ရထားတဲ့ အကူအညီနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ စီမံကိန္းေတြရဲ႕အေျခအေနေတြကို အမ်ားျပည္သူဆီ အသိေပး တင္ျပသင့္ပါတယ္။ ဒီအကူအညီေတြဟာ ေက်းလက္ေဒသဆီ မေရာက္ေသးတဲ့အတြက္ ေဒသခံေတြရဲ႕ဘဝ အခုလို ေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈမရွိဘဲ ဒုံရင္းျဖစ္ေနတာလား ဆိုတာကို ဆန္းစစ္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။

တတိယကေတာ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အဖြဲ႕ဟာ မႏွစ္က ခရီးထြက္သလိုမ်ိဳး ဘာေၾကာင့္ ဒီႏွစ္မွာ မထြက္ေတာ့တာလဲ။ မႏွစ္က ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာ သံတမန္ေရးအရ အျပေကာင္းတဲ့ အကြက္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းခဲ့ေပမယ့္ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ တိုးတက္မႈ သိပ္မရွိေတာ့ပါ။ ေရွ႕မတိုးႏိုင္တဲ့အျပင္ ေဘးထြက္ ျပႆနာေတြျဖစ္တဲ့ ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြ၊ အမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဟာ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖြယ္ ရွိေနတယ္လို႔ အကဲခတ္ေတြက ေဝဖန္ေနပါတယ္။ 

တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရရဲ႕ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ ဆိုတာဟာ အေနာက္ကမာၻက ခ်မွတ္ထားတဲ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ ႐ုပ္သိမ္းေရးေလာက္ကိုသာ ရည္႐ြယ္တဲ့အတြက္ အခုခ်ိန္မွာ အဲဒီရည္႐ြယ္ခ်က္ ျပည့္သြားၿပီ ျဖစ္လို႔ ျပဳျပင္ေရး ထပ္လုပ္ျပစရာ မလိုေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာမ်ား ျဖစ္သြားၿပီလား။

စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုစနစ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရး အျပည့္အဝရတဲ့အထိ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ဖို႔၊ တစ္ဖက္သတ္ ေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ဖို႔၊ လူထုက ေ႐ြးခ်ယ္တဲ့ အရပ္သား အစိုးရစစ္စစ္ေတြဆီ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အၿပီးမွာ အာဏာလႊဲေပးဖို႔၊ ခ႐ိုနီေတြအျပင္ သာမန္ျပည္သူ အားလုံးရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးကိစၥ တိုးတက္လာေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးဖို႔ လက္ရွိ အာဏာရထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဆီမွာ တကယ္ေကာ ဆႏၵရွိရဲ႕လား ဆိုတာဟာ အခုလို အေနာက္ကမာၻနဲ႔ တင္းျပည့္ သံတမန္ဆက္ဆံေရး တစ္ႏွစ္ျပည့္ကာလမွာ မပ်က္မကြက္ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

Posted in: ABSDF,LIFE IN MEDIA,TRAVEL