ထက္ေအာင္ေက်ာ္ (၁၇-၀၂-၂၀၁၄)
ေအာ္စလုိ။
ေနာက္တေန႔ ညေနပုိင္းမွာေတာ့ ရန္ကုန္ကေန ဘန္ေကာက္ကိုျပန္ထြက္ဖုိ႔အတြက္ မဂၤလာဒုံေလယဥ္ ကြင္းဆီ က်ေနာ္ေရာက္လာပါတယ္။ ေလယဥ္ကြင္းမွာ တြန္းလွည္းယူေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ေလယဥ္ကြင္း ၀န္ထမ္းတဦးက လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ ၁၀၀၀ တန္တရြက္ေပးလုိက္ေတာ့ ကပ္ေစးနည္းလွ ခ်ည္လားဆုိတဲ့ အၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနေလရဲ့။
Check In ၀င္ေတာ့လဲ အရင္ကေျပာဖူးတဲ့အတုိင္းပါပဲ။ ဘာမွကိုအေသခ်ာမစစ္ပါ။ ေလယဥ္ေပၚတက္ခြင့္ လက္မွတ္ယူတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အေရွ့ေတာင္အာရွအားကစားပဲြကျပန္တဲ့လူေတြနဲ႔ အေတာ္အလုပ္ ရႈပ္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ''ေရာ့အကုိ အဲဒီဖုန္းကဒ္ထည့္လုိက္ရင္ အခမဲ့သုံးခြင့္ရွိတယ္'' လုိ႔ ေကာင္တာထုိင္ ေကာင္မေလးတေယာက္က SIM Card တခုထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။
''ခင္ဗ်ားတုိ႔ဗ်ာ။ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းေပးတာမဟုတ္ဘူး။ သုံးေသာင္းတန္ SIM Card ေတြရွိ တယ္ဆုိလုိ႔ က်ေနာ္လုိက္ရွာတာလဲ ဘယ္မွာမွမေတြ႔ဘူး။ အခုမွ ဒီကဒ္ရေတာ့ ဘယ္မွာသြားသုံးေတာ့ မွာလဲ'' ဆုိျပီး အားမလုိအားမရနဲ႔ နႈတ္ကအသံထြက္သြားပါတယ္။ ''မဟုတ္ဘူးအကုိ၊ အဲဒီကဒ္က ဒီမွာ သုံးဖုိ႔မဟုတ္ဘူး၊ ဘန္ေကာက္ေရာက္မွ သုံးဖုိ႔ေပးတာပါ'' တဲ့။
ေသျပီဆရာေပါ့။ ကုိယ္ကလဲ ကဒ္ကုိအေသခ်ာမၾကည့္ပဲနဲ႔ ထင္တာေတြေလ်ာက္ေျပာသလုိျဖစ္သြားပါ တယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံဆီေရာက္ေရာက္ခ်င္းေပးရမဲ့ အခမဲ့ SIM Card ေတြကို ေပးဖုိ႔ေမ႔ေနျပီး အခုမွ ထုတ္ ေပးျဖစ္တာလုိ႔ ထင္လုိက္မိတာပါ။ တကယ္က အဲဒီလုိမဟုတ္။ ဘန္ေကာက္ေရာက္ရင္ နုိင္ျခားဧည့္ သည္ေတြအလြယ္တကူသုံးနုိင္ဖို႔အတြက္ ထုိင္းဆက္သြယ္ေရးကုပၸဏီတခုက ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းလုိင္း ေတြကို SIM Card ေတြ လက္ေဆာင္ေပးထားတာပါ။
လြဲတဲ့အခါလဲ လဲြမွာေပါ့ေလ။ ဘန္ေကာက္ေရာက္မွေတာ့ အဲဒီကဒ္ကမလုိေတာ့ပါ။ က်ေနာ္ရဲ့ Iphone က ျမန္မာနုိင္ငံကလဲြရင္ ထုိင္းနဲ႔ ဥေရာပနုိင္ငံေတြအကုန္လုံးမွာ ဒီတုိင္းသုံးလုိ႔ရပါတယ္။ စိတ္ပ်က္ဘြယ္ ေကာင္းတဲ့ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း Passport Control ဆီေရာက္လာပါတယ္။ ''ဒီအကိုၾကီးက DVB မွာ သတင္းေၾကျငာတဲ့ တေယာက္မို႔လား'' လုိ႔ လ၀က အရာရွိကေမးပါတယ္။
အင္း... ဇတ္လမ္းေတာ့ စျပီနဲ႔တူပါတယ္။ မဟုတ္ဘူးဆုိျပီး ျငင္းလုိ႔ကလဲမျဖစ္။ ဟုတ္တယ္ေျပာလုိက္ရင္လဲ အရစ္ခံရမဲ့ကိန္းေပါ့။ ''ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုက်ေနာ္ အဲဒီမွာမလုပ္တာၾကာျပီ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ၀န္ထမ္း ေတြလဲ DVB ၾကည့္တာပဲလား'' ဆိုျပီးျပန္ေမးလုိက္ပါတယ္။ ''ၾကည့္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဦးကတုံးၾကီး ကိုလည္း ေျပာေပးပါဗ်ာ။ တံခါးဖြင့္တဲ့အစီစဥ္ကုိ အားေပးေနပါတယ္လုိ႔'' ဆုိျပီး လ၀က အရာရွိလူငယ္က ျပံဳးျပဳံး ရည္ရည္နဲ႔ေျပာပါတယ္။ အင္း...ဒီလုိ ပြင့္လင္းေခတ္မီတဲ့ လူငယ္၀န္ထမ္းေတြလဲ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ရွိသားပဲလုိ႔ေတြးရင္း လက္ရွိအေျပာင္း အလဲေပၚ အားတက္သလုိေတာင္ ျဖစ္မိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူ႔လုိ ပြင့္လင္းေခတ္မွီတဲ့၀န္ထမ္း ဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိမွန္း မခန္႔မွန္းတတ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ခရီးစဥ္ေရာ၊ အခုခရီးစဥ္မွာပါ က်ေနာ္ေတြ႔ဖူးသေလာက္ အစိုးရ၀န္ထမ္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အရင္ေခတ္ေဟာင္း ကအတုိင္း လူေတြ႔ရင္ ''ေဟာက္စား'' လုပ္တဲ့အက်င့္ေတြက မေပ်ာက္ေသးပါ။ ခရီးသည္ အဆင္ေျပေအာင္၊ သာမန္နုိင္ငံသားေတြအဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးရဖုိ႔ ငါတုိ႔၀န္ထမ္းေတြမွာတာ၀န္ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အသိစိတ္ ရွိလာတဲ့ ၀န္ထမ္းမ်ဳိးအေတာ္နည္းေသးတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလခရီးစဥ္နဲ႔ အခု ဒီဇင္ဘာခရီးစဥ္အၾကား ၆ လအတြင္း ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ဘာေတြတုိးတက္ေျပာင္းလဲခဲ့သလဲဆုိျပီး ေလယဥ္ေစာင့္ရင္းနဲ႔က်ေနာ္စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ပထမ ဆုံး တုိးတက္မႈကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လက နုိင္ငံျခားသား၊ အထူးသျဖင့္အေနာက္တုိင္းသားခရီးသည္ ဆယ္ဂဏန္းသာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာျမင္ခဲ့ရေပမဲ့ အခုခရီးစဥ္မွာေတာ့ ရာနဲ႔ခ်ီျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
ကမၻာလွည့္ခရီး သြားလုပ္ငန္းတုိးတက္လာတယ္ဆုိတာ ျငင္းစရာမရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ တကၠစီခ၊ ေလယဥ္ခ၊ ဟုိတယ္ခေတြကေတာ့ အဆမတန္မ်ားေနဆဲျဖစ္ျပီး ကားဆရာေတြ၊ ဟုိတယ္၀န္ထမ္းေတြ ၀န္ေဆာင္ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မႈ အားနဲေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ အေ၀းေျပးကားလုိင္းေတြတုိးလာျပီး ကားလမ္းေတြအထူးဦးစားေပး ျပဳျပင္တုိး ခ်ဲ့လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံေတာင္ဖက္စြန္း ဟုိး...ထား၀ယ္ကေန အေရွ့ေျမာက္စြန္း ရွမ္းျပည္ နယ္ လင္းေခးျမိဳ့အထိ လမ္းတေလ်ာက္မွာ တုိးခ်ဲ့ျပဳျပင္ေနတဲ့လမ္းေတြကိုေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ထား၀ယ္နယ္မွာဆုိရင္ လမ္းအမ်ားစုဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လကထက္ ၂ ဆနီးပါး က်ယ္၀န္းေကာင္းမြန္လာ တာေတြ႔ရပါတယ္။ အေ၀းေျပးကားေတြလဲ အေတာ္၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းမြန္တုိးတက္လပါတယ္။
အစားအေသာက္နဲ႔ သန္႔ရွင္းသန္႔ရပ္မႈပုိင္းမွာလဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လထက္ေတာ့ နဲနဲေလး တုိးတက္လာ တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ ၁၉ လမ္းကလမ္းေဘးအေက်ာ္ဆုိင္ေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ေမလက မုိးရာသီမုိ႔ လုိ႔လားေတာ့မသိပါဘူး။ ညစ္ပတ္စုတ္ျပတ္ေနျပီး ေအာက္မွာ ၾကြက္ေတြေျပးလႊားေနတာကို ျမင္ေနရပါ တယ္။ အခု ဒီဇင္ဘာမွာေတာ့ အဲဒီေလာက္ထိ မညစ္ပတ္ေတာ့ပါ။ ထုိင္းနဲ႔နဲနဲတူလာျပီး အေက်ာ္ဆုိင္မွာ မွန္အုပ္ေဆာင္းေတြ၊ အဖုံးအကာေတြတပ္ဆင္လာတာေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါက ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာတုိးတက္မႈထဲက သိသာတဲ့အခ်က္တခ်ဳိ႔ပါ။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာတုိးတက္မႈေတြကုိေျပာ ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သာမန္အရပ္သားေတြရဲ့ အာဏာပုိင္ေတြေပၚမေက်လည္မႈ၊ လူလည္က်မႈေတြအေပၚ ေ၀ဖန္သံေတြဟာ အရင္ ၆ လကထက္ မ်ားစြာအသံက်ယ္လာပါတယ္။ ၈ ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံ ေနာက္ပုိင္း ပထမဆုံးအၾကိမ္ လူထုဆႏၵျပပဲြေတြကို ေဒသအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႔လာရပါတယ္။
စစ္တပ္ကသိမ္းထားတဲ့ေျမေတြျပန္ေပးဖုိ႔ လယ္သမားေတြက ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။ လုပ္အားခတုိးေပးဖုိ႔ အလုပ္သမားေတြက ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။ ေၾကးနီေတာင္စီမံကိန္းရပ္ဆုိင္းဖုိ႔ ေဒသခံေတြက ဆႏၵျပ ေနၾကပါတယ္။ သတင္းလြတ္လပ္စြာယူခြင့္ေပးဖုိ႔ သတင္းသမားေတြက ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြပါ၀င္တဲ့ နုိင္ငံေရးသမားေတြကလဲ ပုဒ္မ ၁၈ ရုတ္သိမ္းေရးအပါ၀င္ နုိင္ငံေရးေတာင္းဆိုခ်က္ေတြအတြက္ ရန္ကုန္ျမိဳ့လယ္မွာ ဆႏၵျပပဲြေတြက်င္းပတဲ့အထိ လူထုရဲ့အသံကုိ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖၚျပသနုိင္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လထက္ အမ်ားၾကီးတုိးတက္လာတဲ့ သာဓကေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆႏၵျပခြင့္ပဲရွိျပီး အဲဒီဆႏၵျပသမားေတြေတာင္းဆုိတဲ့အတုိင္းရေအာင္ေတာ့ အာဏာပုိင္ေတြက မေျဖရွင္းေပးနုိင္ေသးပါ။ ''ေပးကားေပး၏ မရ'' ဆုိသလုိပါပဲ။ သမၼတရံုးနဲ႔လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္အဆုိ အမိန္႔ေတြခ်ေပး ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေအာက္ေျခမွာေတာ့ ဒုံရင္းကေန တက္မလာေသးပါ။ လယ္ေတြျပန္ေပးေနဆဲမွာ ေတာင္ ျပန္သိမ္းတာေတြမ်ဳိးေတြလဲရွိေနဆဲပါ။
ဒီၾကားထဲေနာက္ျပန္ဆြဲတဲ့ေျခလွမ္းေတြကုိလဲ စိတ္ပ်က္ဘြယ္ေတြ႔လာေနရျပန္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ၾကီးတဦးကိုယ္တုိင္က နယ္လွည့္ျပီး ပါးရုိက္မယ္ဆုိတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး။ လွည္းကူးျမိဳ့နယ္ဖက္ကရြာေတြကို ဘူဒုိဇာနဲ႔ အင္အားသုံးထုိးျဖိဳခဲ့တာမ်ဳိး။ ရန္ကုန္ဆင္ေျခဖုံးနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ ၁၁၅ မုိင္၀န္းက်င္က က်ဳးေက်ာ္ ဆုိင္ေတြ၊ က်ဳးေက်ာ္တဲေတြကုိ အင္အားသုံးျဖိဳဖ်က္ခဲ့တာမ်ဳိးေတြဟာ ''ေရဗူးေပါက္တာ မလုိခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲလုိခ်င္တယ္'' ဆုိတဲ့ စနစ္ေဟာင္းက Mindset ေတြကို အာဏာပုိင္ေတြဖက္က မေျပာင္းလဲ နုိင္ေသးဘူးဆုိတာကုိ ျပသေနတဲ့ သေကၤတေတြျဖစ္ပါတယ္။
နုိင္ငံေရးဖက္ကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ နယ္ေတြဆီခရီးထြက္ျပီး စည္းရံုးေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ အခုရက္ပုိင္းအတြင္း ထြက္လာတဲ့ေၾကျငာခ်က္အရဆုိရင္ ဒီကိစၥအတြက္ NLD နဲ႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔စည္းတုိ႔ ပူးတြဲ ေဆာင္ရြက္ၾကမယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေၾကျငာခ်က္ပဲေတြ႔ရျပီး အားရေလာက္တဲ့ လက္ေတြ႔ ေဆာင္ရြက္မႈေတာ့ မေတြ႔ရေသးပါ။
လႊတ္ေတာ္ထဲကိုၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဒသခံလူထုေတြရဲ့အခက္ခဲအေတာ္မ်ားမ်ားကို အမတ္ေတြက အရင္ထက္ပုိျပီး တင္ျပေပးလာတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူရဲ့မဲဆႏၵနယ္ဆီျပန္ မလာတဲ့အမတ္ေတြ၊ အမတ္ကိုမေတြ႔ဖူးတဲ့ မဲဆႏၵရွင္ေတြလဲရွိလာေနပါတယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ အတြက္ မဲဆြယ္ခ်ိန္နီးလာတာနဲ႔အမွ် အမတ္ေဟာင္း၊ အမတ္ေလာင္းေတြအားလုံးနီးပါး ေက်းလက္ေဒသ ေတြအထိဆင္းလာၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ရပါတယ္။
နယ္စပ္ေဒသက ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈဖက္ကုိၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လထက္ ေနာက္ျပန္ ဆုတ္သြားတယ္လုိ႔ေတာင္ ေျပာရမလားပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိ လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလခရီးစဥ္တုန္းကဆုိရင္ မနက္ျဖန္သဖက္ခါမွာ တနုိင္ငံလုံးအပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထုိးနုိင္ေတာ့မလုိလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ိန္က က်ေနာ္တာ၀န္ထမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ ABSDF (ျမန္မာနုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမုိကရက္တစ္ တပ္ဦး) ကုိယ္တုိင္ ရန္ကုန္ျမိဳ့ဆီ၀င္လာျပီး ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔မွာ အပစ္ရပ္ေရးလက္မွတ္ေရး ထုိးခဲ့ပါ တယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ လြိဳင္ဇာအစည္းေ၀း၊ ေလာ့ခီးလာအစည္းေ၀းေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္လာျပီး အခုခ်ိန္ထိ လက္မွတ္မထုိးနုိင္ေသးပါ။ ကခ်င္နဲ႔ရွမ္းဖက္မွာ တုိက္ပဲြေတြေတာင္ ျပန္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ သတင္းေတြထြက္လာေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေျခေနဟာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚမွာရွိေနဆဲလုိ႔ယူဆရျပီး ေဆြးေႏြးညွိနႈိင္းမႈေတြ ဆက္လုပ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။
နုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးဖက္မွာေတာ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရဖက္က လုံး၀အသာစီးရသြားတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ အရင္က စစ္အစိုးရကိုအျပင္းအထန္ေ၀ခဲ့တဲ့ အေနာက္တုိင္းကအစိုးရေတြအားလုံး ဦးသိန္းစိန္ တို႔ရဲ့ လမ္းျပေျမပုံကို ေထာက္ခံေျပာဆုိေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ ေလနဲ႔ေထာက္ခံတာအျပင္ ေငြအင္အား၊ နည္းပညာ အင္အားေတြအရပါ ေထာက္ပံ့ေပးေနတာ အားလုံးအသိျဖစ္ပါတယ္။ အရင္က စစ္အစိုးရကုိ အျပင္း အထန္ေ၀ဖန္ခဲ့တဲ့ ျပည္ပအေျခစိုက္ နုိင္ငံေရးအဖြဲ႔စည္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာလဲ ဦးသိန္းစိန္ရဲ့ လမ္းျပ ေျမပုံေနာက္ကုိလုိက္ျပီး ျပည္တြင္းမွာရံုးခန္းဖြင့္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေနၾကျပီျဖစ္ပါတယ္။
၆ လကိုေက်ာ္ျပီး တနွစ္ေလာက္အေျခေနကုိျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လာမဲ့ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔ဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေနာ္ေ၀းနုိင္ငံနဲ႔ ဥေရာပတုိက္ဆီ ပထမဆုံးတရား၀င္လည္ပတ္တဲ့ခရီးစဥ္ နွစ္ပတ္ လည္ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ နွစ္ ၅၀ နီးပါး ပိတ္ဆုိ႔ခံထားရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္းနုိင္ငံတခုက စစ္ဗုိလ္ေဟာင္းသမၼတတဦးအတြက္ အေတာ္ထူးျခားတဲ့ခရီးစဥ္ပါ။ ဒီခရီးစဥ္အတြင္း သံတမန္ေရးရာအရ ေအာင္ျမင္မႈေတြရခဲ့သလုိ ဘ႑ေရးအရလဲ ေနာ္ေ၀နုိင္ငံဆီ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္ က်န္ေနတဲ့ ခရုိနာ ၃ ဘီလီယံ (အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၅၄၀ ခန္႔)ကုိ ေနာ္ေ၀းအစိုးရက ေလွ်ာ္ေပးလုိက္တာကို ေတြ႔ရ မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါအျပင္ ဥေရာပသမဂၢနဲ႔ေတြ႔စဥ္မွာလဲ စီးပြါးေရးပိတ္ဆုိ႔မႈေတြရုတ္သိမ္းေပးမယ္ဆုိတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကုိ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကရသြားျပန္ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ စီးပြါးေရးရုတ္သိမ္းတာအျပင္ အကူညီေတြ ေတာင္ေပး ေနပါျပီ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥေတြအတြက္ ေနာ္ေ၀းနဲ႔ အီးယူက အဓိကကူညီေနပါတယ္။ အေမရိကန္ဖက္ ကလဲ ကူညီမႈေတြရွိလာေနျပီျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ထူးျခားတာတခုကေတာ့ ေနာ္ေ၀းက ေဒၚလာ သန္း ၅၄၀ ေက်ာ္အေၾကြးေလွ်ာ္ေပးလုိက္သလုိ ျပီးခဲ့တဲ့ သတင္းပတ္ကမွ ျမန္မာနုိင္ငံဆီေရာက္ရွိခဲ့သူ ဂ်ာမဏီသမၼတ Joachim Gauck ကလဲ ျမန္မာကို ေခ်းထားတဲ့ အေႂကြးစုစုေပါင္းထဲက ၅၀%ကိုေလွ်ာ္ပစ္ဖို႔ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တယ္လို႔ ေျပာ ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ဒီလုိအေၾကြးေလွ်ာ္တဲ့နုိင္ငံေတြစာရင္းကိုေပါင္းလုိက္ရင္ အစိုးရေဟာင္းေခတ္က တင္ေနတဲ့ေၾကြးျမီက နဲနဲေနာေနာမဟုတ္။ ဘယ္တုံးကေခ်းျပီး ဘယ္ေနရာေတြမွာ သုံးစြဲထားမွန္း အစိုး ရဖက္က တခါမွသတင္းမထုတ္ျပန္တဲ့အတြက္ အခုလုိေၾကြးရွင္နုိင္ငံေတြက အေၾကြးေလွ်ာ္ေပးမွသာ ျပည္သူေတြက သိခြင့္ရတဲ့သေဘာမ်ဳိးျဖစ္ေနပါတယ္။
အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္ကလုပ္ထားတာေတြဆုိေတာ့လဲ အခုအစိုးရသစ္ေခတ္မွာ သြားေျပာေနလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကိုယ္တုိင္ အရင္စစ္အစိုးရေဟာင္းေခတ္က ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္လုပ္ လာသူဆုိေတာ့လဲ အေဟာင္းအသစ္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္ကလဲ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ သိပ္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိ တယ္လို႔ မဆိုနုိင္ေသးပါ။
ဒီၾကားထဲ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္သူေတြေပၚလာတာ၊ အမ်ဳိးသားေရးအစြန္းေရာက္သူေတြေပၚလာ တာကလဲ အေျပာင္းအလဲျဖစ္စဥ္အတြက္ စုိးရိမ္ဘြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ သဘာ၀အရ မေတာ္တ ဆျဖစ္လာတာေတြလား။ ေနာက္ကြယ္မွာ လက္ေတြရွိေနသလားဆုိတာကလဲ သိပ္မရွင္းလွပါ။ ဆိုလုိ တာကေတာ့ ဒီလူေတြကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလုိ႔မရေသးဘူး။ စစ္တပ္နဲ႔ထိမ္းထားမွ အဆင္ေျပမွာဆုိတဲ့ အျမင္မ်ဳိးျဖစ္လာေအာင္၊ အဲဒီအကြက္ထဲ၀င္လာေအာင္ တစုံတဦး၊ တဖြဲ႔ဖြဲ႔က စနစ္တက်စီစဥ္ထားသ လားဆုိတာဟာ ေမးခြန္းတခုအျဖစ္ရွိေနဆဲပါ။
အစိုးရေဟာင္းေခတ္က တာ၀န္ယူခဲ့တဲ့ ဒီလူေဟာင္းေတြကပဲ ေခါင္းစဥ္သစ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ျပီး တုိင္းျပည္ကို ေမာင္းနွင္ေနဆဲဆုိေတာ့ လာမဲ့ ၆ လမွာလဲ သိပ္ထူးျခားတဲ့ တုိးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျမင္ရလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ဘြယ္မရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိမ်ဳိး ၆ လတေခါက္နီးပါး ျပည္ေတာ္ျပန္ခြင့္ရတာ၊ ေတြ႔သမွ်ေတြကို အခုလုိ ျပန္ေရးျပန္ေ၀ဖန္ခြင့္ရတာကိုပဲ အရင္စစ္အစိုးရေခတ္ကနဲ႔စာရင္ တုိးတက္မႈတခုျဖစ္ပါတယ္ ဆုိျပီး ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘာမဟုတ္ ညာမဟုတ္ တုိးတက္မႈေသးေသးေလးေတြေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ရွိေနပါျပီလုိ႔ ဆုိနုိင္ပါတယ္။
အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ မီဒီယာအခန္းက႑ဟာ လြတ္လပ္ခြင့္အရွိဆုံးလုိ႔ တခ်ဳိ႔ကေျပာေနေပမဲ့ တကယ္ ေတာ့ ရာခုိင္နံႈးအျပည့္မမွန္ေသးပါ။ ပုံနွိပ္မီဒီယာလုိ႔ေခၚတဲ့ စာ-နယ္-ဇင္း ေလာက္ကုိပဲ လြတ္လပ္ခြင့္ေပး ထားျပီး အသံလြင့္မီဒီယာေခၚ ေရဒီယုိ၊ ရုပ္-သံ (သတင္းလုိင္း) ေတြကို လုံး၀ ထိမ္းခ်ဳပ္ထားဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂၢလိကပုိင္အျဖစ္ ခြင့္ျပဳဘြယ္လဲမျမင္ရေသးပါ။
ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိအေျပာင္းအလဲျဖစ္စဥ္ဟာ ဒီမုိကေရစီ အေျခခံေတြကို တည္ေဆာက္ေပးေနျပီဟု အစိုးရဖက္က အသံေကာင္းဟစ္ေနေသာ္လဲ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ''ေပးကားေပး၏ မရ'' ဆုိတဲ့အတုိင္း ေနျပည္ေတာ္ကေပးေနျပီဟုဆုိေသာ္လဲ ''ေအာက္ေျခမွာေတာ့ ဘာမွမရေသးပါ'' ဒုံရင္းဒုံရင္း ရွိေနဆဲပါ လုိ႔ပဲ ဆုိရမွာျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ ။
ေအာ္စလုိ။
ေနာက္တေန႔ ညေနပုိင္းမွာေတာ့ ရန္ကုန္ကေန ဘန္ေကာက္ကိုျပန္ထြက္ဖုိ႔အတြက္ မဂၤလာဒုံေလယဥ္ ကြင္းဆီ က်ေနာ္ေရာက္လာပါတယ္။ ေလယဥ္ကြင္းမွာ တြန္းလွည္းယူေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ေလယဥ္ကြင္း ၀န္ထမ္းတဦးက လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ ၁၀၀၀ တန္တရြက္ေပးလုိက္ေတာ့ ကပ္ေစးနည္းလွ ခ်ည္လားဆုိတဲ့ အၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနေလရဲ့။
(ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ အ၀င္-အထြက္မ်ားလာတဲ့ ရန္ကုန္ေလဆိပ္)
Check In ၀င္ေတာ့လဲ အရင္ကေျပာဖူးတဲ့အတုိင္းပါပဲ။ ဘာမွကိုအေသခ်ာမစစ္ပါ။ ေလယဥ္ေပၚတက္ခြင့္ လက္မွတ္ယူတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အေရွ့ေတာင္အာရွအားကစားပဲြကျပန္တဲ့လူေတြနဲ႔ အေတာ္အလုပ္ ရႈပ္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ''ေရာ့အကုိ အဲဒီဖုန္းကဒ္ထည့္လုိက္ရင္ အခမဲ့သုံးခြင့္ရွိတယ္'' လုိ႔ ေကာင္တာထုိင္ ေကာင္မေလးတေယာက္က SIM Card တခုထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။
''ခင္ဗ်ားတုိ႔ဗ်ာ။ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းေပးတာမဟုတ္ဘူး။ သုံးေသာင္းတန္ SIM Card ေတြရွိ တယ္ဆုိလုိ႔ က်ေနာ္လုိက္ရွာတာလဲ ဘယ္မွာမွမေတြ႔ဘူး။ အခုမွ ဒီကဒ္ရေတာ့ ဘယ္မွာသြားသုံးေတာ့ မွာလဲ'' ဆုိျပီး အားမလုိအားမရနဲ႔ နႈတ္ကအသံထြက္သြားပါတယ္။ ''မဟုတ္ဘူးအကုိ၊ အဲဒီကဒ္က ဒီမွာ သုံးဖုိ႔မဟုတ္ဘူး၊ ဘန္ေကာက္ေရာက္မွ သုံးဖုိ႔ေပးတာပါ'' တဲ့။
ေသျပီဆရာေပါ့။ ကုိယ္ကလဲ ကဒ္ကုိအေသခ်ာမၾကည့္ပဲနဲ႔ ထင္တာေတြေလ်ာက္ေျပာသလုိျဖစ္သြားပါ တယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံဆီေရာက္ေရာက္ခ်င္းေပးရမဲ့ အခမဲ့ SIM Card ေတြကို ေပးဖုိ႔ေမ႔ေနျပီး အခုမွ ထုတ္ ေပးျဖစ္တာလုိ႔ ထင္လုိက္မိတာပါ။ တကယ္က အဲဒီလုိမဟုတ္။ ဘန္ေကာက္ေရာက္ရင္ နုိင္ျခားဧည့္ သည္ေတြအလြယ္တကူသုံးနုိင္ဖို႔အတြက္ ထုိင္းဆက္သြယ္ေရးကုပၸဏီတခုက ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းလုိင္း ေတြကို SIM Card ေတြ လက္ေဆာင္ေပးထားတာပါ။
လြဲတဲ့အခါလဲ လဲြမွာေပါ့ေလ။ ဘန္ေကာက္ေရာက္မွေတာ့ အဲဒီကဒ္ကမလုိေတာ့ပါ။ က်ေနာ္ရဲ့ Iphone က ျမန္မာနုိင္ငံကလဲြရင္ ထုိင္းနဲ႔ ဥေရာပနုိင္ငံေတြအကုန္လုံးမွာ ဒီတုိင္းသုံးလုိ႔ရပါတယ္။ စိတ္ပ်က္ဘြယ္ ေကာင္းတဲ့ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းအေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း Passport Control ဆီေရာက္လာပါတယ္။ ''ဒီအကိုၾကီးက DVB မွာ သတင္းေၾကျငာတဲ့ တေယာက္မို႔လား'' လုိ႔ လ၀က အရာရွိကေမးပါတယ္။
အင္း... ဇတ္လမ္းေတာ့ စျပီနဲ႔တူပါတယ္။ မဟုတ္ဘူးဆုိျပီး ျငင္းလုိ႔ကလဲမျဖစ္။ ဟုတ္တယ္ေျပာလုိက္ရင္လဲ အရစ္ခံရမဲ့ကိန္းေပါ့။ ''ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုက်ေနာ္ အဲဒီမွာမလုပ္တာၾကာျပီ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ၀န္ထမ္း ေတြလဲ DVB ၾကည့္တာပဲလား'' ဆိုျပီးျပန္ေမးလုိက္ပါတယ္။ ''ၾကည့္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဦးကတုံးၾကီး ကိုလည္း ေျပာေပးပါဗ်ာ။ တံခါးဖြင့္တဲ့အစီစဥ္ကုိ အားေပးေနပါတယ္လုိ႔'' ဆုိျပီး လ၀က အရာရွိလူငယ္က ျပံဳးျပဳံး ရည္ရည္နဲ႔ေျပာပါတယ္။ အင္း...ဒီလုိ ပြင့္လင္းေခတ္မီတဲ့ လူငယ္၀န္ထမ္းေတြလဲ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ရွိသားပဲလုိ႔ေတြးရင္း လက္ရွိအေျပာင္း အလဲေပၚ အားတက္သလုိေတာင္ ျဖစ္မိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူ႔လုိ ပြင့္လင္းေခတ္မွီတဲ့၀န္ထမ္း ဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိမွန္း မခန္႔မွန္းတတ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ခရီးစဥ္ေရာ၊ အခုခရီးစဥ္မွာပါ က်ေနာ္ေတြ႔ဖူးသေလာက္ အစိုးရ၀န္ထမ္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အရင္ေခတ္ေဟာင္း ကအတုိင္း လူေတြ႔ရင္ ''ေဟာက္စား'' လုပ္တဲ့အက်င့္ေတြက မေပ်ာက္ေသးပါ။ ခရီးသည္ အဆင္ေျပေအာင္၊ သာမန္နုိင္ငံသားေတြအဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးရဖုိ႔ ငါတုိ႔၀န္ထမ္းေတြမွာတာ၀န္ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အသိစိတ္ ရွိလာတဲ့ ၀န္ထမ္းမ်ဳိးအေတာ္နည္းေသးတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလခရီးစဥ္နဲ႔ အခု ဒီဇင္ဘာခရီးစဥ္အၾကား ၆ လအတြင္း ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ဘာေတြတုိးတက္ေျပာင္းလဲခဲ့သလဲဆုိျပီး ေလယဥ္ေစာင့္ရင္းနဲ႔က်ေနာ္စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ပထမ ဆုံး တုိးတက္မႈကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လက နုိင္ငံျခားသား၊ အထူးသျဖင့္အေနာက္တုိင္းသားခရီးသည္ ဆယ္ဂဏန္းသာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာျမင္ခဲ့ရေပမဲ့ အခုခရီးစဥ္မွာေတာ့ ရာနဲ႔ခ်ီျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
ကမၻာလွည့္ခရီး သြားလုပ္ငန္းတုိးတက္လာတယ္ဆုိတာ ျငင္းစရာမရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ တကၠစီခ၊ ေလယဥ္ခ၊ ဟုိတယ္ခေတြကေတာ့ အဆမတန္မ်ားေနဆဲျဖစ္ျပီး ကားဆရာေတြ၊ ဟုိတယ္၀န္ထမ္းေတြ ၀န္ေဆာင္ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မႈ အားနဲေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ အေ၀းေျပးကားလုိင္းေတြတုိးလာျပီး ကားလမ္းေတြအထူးဦးစားေပး ျပဳျပင္တုိး ခ်ဲ့လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာနုိင္ငံေတာင္ဖက္စြန္း ဟုိး...ထား၀ယ္ကေန အေရွ့ေျမာက္စြန္း ရွမ္းျပည္ နယ္ လင္းေခးျမိဳ့အထိ လမ္းတေလ်ာက္မွာ တုိးခ်ဲ့ျပဳျပင္ေနတဲ့လမ္းေတြကိုေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ထား၀ယ္နယ္မွာဆုိရင္ လမ္းအမ်ားစုဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လကထက္ ၂ ဆနီးပါး က်ယ္၀န္းေကာင္းမြန္လာ တာေတြ႔ရပါတယ္။ အေ၀းေျပးကားေတြလဲ အေတာ္၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းမြန္တုိးတက္လပါတယ္။
(နုိင္ငံတ၀ွမ္း လမ္းမ်ားတုိးခ်ဲ့ျပဳျပင္ေနပါတယ္)
အစားအေသာက္နဲ႔ သန္႔ရွင္းသန္႔ရပ္မႈပုိင္းမွာလဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လထက္ေတာ့ နဲနဲေလး တုိးတက္လာ တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ ၁၉ လမ္းကလမ္းေဘးအေက်ာ္ဆုိင္ေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ေမလက မုိးရာသီမုိ႔ လုိ႔လားေတာ့မသိပါဘူး။ ညစ္ပတ္စုတ္ျပတ္ေနျပီး ေအာက္မွာ ၾကြက္ေတြေျပးလႊားေနတာကို ျမင္ေနရပါ တယ္။ အခု ဒီဇင္ဘာမွာေတာ့ အဲဒီေလာက္ထိ မညစ္ပတ္ေတာ့ပါ။ ထုိင္းနဲ႔နဲနဲတူလာျပီး အေက်ာ္ဆုိင္မွာ မွန္အုပ္ေဆာင္းေတြ၊ အဖုံးအကာေတြတပ္ဆင္လာတာေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါက ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာတုိးတက္မႈထဲက သိသာတဲ့အခ်က္တခ်ဳိ႔ပါ။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာတုိးတက္မႈေတြကုိေျပာ ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သာမန္အရပ္သားေတြရဲ့ အာဏာပုိင္ေတြေပၚမေက်လည္မႈ၊ လူလည္က်မႈေတြအေပၚ ေ၀ဖန္သံေတြဟာ အရင္ ၆ လကထက္ မ်ားစြာအသံက်ယ္လာပါတယ္။ ၈ ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံ ေနာက္ပုိင္း ပထမဆုံးအၾကိမ္ လူထုဆႏၵျပပဲြေတြကို ေဒသအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႔လာရပါတယ္။
စစ္တပ္ကသိမ္းထားတဲ့ေျမေတြျပန္ေပးဖုိ႔ လယ္သမားေတြက ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။ လုပ္အားခတုိးေပးဖုိ႔ အလုပ္သမားေတြက ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။ ေၾကးနီေတာင္စီမံကိန္းရပ္ဆုိင္းဖုိ႔ ေဒသခံေတြက ဆႏၵျပ ေနၾကပါတယ္။ သတင္းလြတ္လပ္စြာယူခြင့္ေပးဖုိ႔ သတင္းသမားေတြက ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြပါ၀င္တဲ့ နုိင္ငံေရးသမားေတြကလဲ ပုဒ္မ ၁၈ ရုတ္သိမ္းေရးအပါ၀င္ နုိင္ငံေရးေတာင္းဆိုခ်က္ေတြအတြက္ ရန္ကုန္ျမိဳ့လယ္မွာ ဆႏၵျပပဲြေတြက်င္းပတဲ့အထိ လူထုရဲ့အသံကုိ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖၚျပသနုိင္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လထက္ အမ်ားၾကီးတုိးတက္လာတဲ့ သာဓကေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆႏၵျပခြင့္ပဲရွိျပီး အဲဒီဆႏၵျပသမားေတြေတာင္းဆုိတဲ့အတုိင္းရေအာင္ေတာ့ အာဏာပုိင္ေတြက မေျဖရွင္းေပးနုိင္ေသးပါ။ ''ေပးကားေပး၏ မရ'' ဆုိသလုိပါပဲ။ သမၼတရံုးနဲ႔လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္အဆုိ အမိန္႔ေတြခ်ေပး ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေအာက္ေျခမွာေတာ့ ဒုံရင္းကေန တက္မလာေသးပါ။ လယ္ေတြျပန္ေပးေနဆဲမွာ ေတာင္ ျပန္သိမ္းတာေတြမ်ဳိးေတြလဲရွိေနဆဲပါ။
(လႊတ္ေတာ္ရံုးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ခန္းနားထည္၀ါေနေသာ္လဲ ေအာက္ေျခမွာ ဘာမွမရွိေသး)
ဒီၾကားထဲေနာက္ျပန္ဆြဲတဲ့ေျခလွမ္းေတြကုိလဲ စိတ္ပ်က္ဘြယ္ေတြ႔လာေနရျပန္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ၾကီးတဦးကိုယ္တုိင္က နယ္လွည့္ျပီး ပါးရုိက္မယ္ဆုိတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး။ လွည္းကူးျမိဳ့နယ္ဖက္ကရြာေတြကို ဘူဒုိဇာနဲ႔ အင္အားသုံးထုိးျဖိဳခဲ့တာမ်ဳိး။ ရန္ကုန္ဆင္ေျခဖုံးနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ ၁၁၅ မုိင္၀န္းက်င္က က်ဳးေက်ာ္ ဆုိင္ေတြ၊ က်ဳးေက်ာ္တဲေတြကုိ အင္အားသုံးျဖိဳဖ်က္ခဲ့တာမ်ဳိးေတြဟာ ''ေရဗူးေပါက္တာ မလုိခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲလုိခ်င္တယ္'' ဆုိတဲ့ စနစ္ေဟာင္းက Mindset ေတြကို အာဏာပုိင္ေတြဖက္က မေျပာင္းလဲ နုိင္ေသးဘူးဆုိတာကုိ ျပသေနတဲ့ သေကၤတေတြျဖစ္ပါတယ္။
နုိင္ငံေရးဖက္ကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ နယ္ေတြဆီခရီးထြက္ျပီး စည္းရံုးေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ အခုရက္ပုိင္းအတြင္း ထြက္လာတဲ့ေၾကျငာခ်က္အရဆုိရင္ ဒီကိစၥအတြက္ NLD နဲ႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔စည္းတုိ႔ ပူးတြဲ ေဆာင္ရြက္ၾကမယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေၾကျငာခ်က္ပဲေတြ႔ရျပီး အားရေလာက္တဲ့ လက္ေတြ႔ ေဆာင္ရြက္မႈေတာ့ မေတြ႔ရေသးပါ။
လႊတ္ေတာ္ထဲကိုၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဒသခံလူထုေတြရဲ့အခက္ခဲအေတာ္မ်ားမ်ားကို အမတ္ေတြက အရင္ထက္ပုိျပီး တင္ျပေပးလာတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူရဲ့မဲဆႏၵနယ္ဆီျပန္ မလာတဲ့အမတ္ေတြ၊ အမတ္ကိုမေတြ႔ဖူးတဲ့ မဲဆႏၵရွင္ေတြလဲရွိလာေနပါတယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ အတြက္ မဲဆြယ္ခ်ိန္နီးလာတာနဲ႔အမွ် အမတ္ေဟာင္း၊ အမတ္ေလာင္းေတြအားလုံးနီးပါး ေက်းလက္ေဒသ ေတြအထိဆင္းလာၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ရပါတယ္။
နယ္စပ္ေဒသက ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈဖက္ကုိၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လထက္ ေနာက္ျပန္ ဆုတ္သြားတယ္လုိ႔ေတာင္ ေျပာရမလားပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိ လြန္ခဲ့တဲ့ ေမလခရီးစဥ္တုန္းကဆုိရင္ မနက္ျဖန္သဖက္ခါမွာ တနုိင္ငံလုံးအပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထုိးနုိင္ေတာ့မလုိလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ိန္က က်ေနာ္တာ၀န္ထမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ ABSDF (ျမန္မာနုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမုိကရက္တစ္ တပ္ဦး) ကုိယ္တုိင္ ရန္ကုန္ျမိဳ့ဆီ၀င္လာျပီး ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔မွာ အပစ္ရပ္ေရးလက္မွတ္ေရး ထုိးခဲ့ပါ တယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ လြိဳင္ဇာအစည္းေ၀း၊ ေလာ့ခီးလာအစည္းေ၀းေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္လာျပီး အခုခ်ိန္ထိ လက္မွတ္မထုိးနုိင္ေသးပါ။ ကခ်င္နဲ႔ရွမ္းဖက္မွာ တုိက္ပဲြေတြေတာင္ ျပန္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ သတင္းေတြထြက္လာေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေျခေနဟာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚမွာရွိေနဆဲလုိ႔ယူဆရျပီး ေဆြးေႏြးညွိနႈိင္းမႈေတြ ဆက္လုပ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။
နုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးဖက္မွာေတာ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရဖက္က လုံး၀အသာစီးရသြားတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ အရင္က စစ္အစိုးရကိုအျပင္းအထန္ေ၀ခဲ့တဲ့ အေနာက္တုိင္းကအစိုးရေတြအားလုံး ဦးသိန္းစိန္ တို႔ရဲ့ လမ္းျပေျမပုံကို ေထာက္ခံေျပာဆုိေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ ေလနဲ႔ေထာက္ခံတာအျပင္ ေငြအင္အား၊ နည္းပညာ အင္အားေတြအရပါ ေထာက္ပံ့ေပးေနတာ အားလုံးအသိျဖစ္ပါတယ္။ အရင္က စစ္အစိုးရကုိ အျပင္း အထန္ေ၀ဖန္ခဲ့တဲ့ ျပည္ပအေျခစိုက္ နုိင္ငံေရးအဖြဲ႔စည္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာလဲ ဦးသိန္းစိန္ရဲ့ လမ္းျပ ေျမပုံေနာက္ကုိလုိက္ျပီး ျပည္တြင္းမွာရံုးခန္းဖြင့္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေနၾကျပီျဖစ္ပါတယ္။
၆ လကိုေက်ာ္ျပီး တနွစ္ေလာက္အေျခေနကုိျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လာမဲ့ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔ဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေနာ္ေ၀းနုိင္ငံနဲ႔ ဥေရာပတုိက္ဆီ ပထမဆုံးတရား၀င္လည္ပတ္တဲ့ခရီးစဥ္ နွစ္ပတ္ လည္ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ နွစ္ ၅၀ နီးပါး ပိတ္ဆုိ႔ခံထားရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္းနုိင္ငံတခုက စစ္ဗုိလ္ေဟာင္းသမၼတတဦးအတြက္ အေတာ္ထူးျခားတဲ့ခရီးစဥ္ပါ။ ဒီခရီးစဥ္အတြင္း သံတမန္ေရးရာအရ ေအာင္ျမင္မႈေတြရခဲ့သလုိ ဘ႑ေရးအရလဲ ေနာ္ေ၀နုိင္ငံဆီ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္ က်န္ေနတဲ့ ခရုိနာ ၃ ဘီလီယံ (အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေပါင္း ၅၄၀ ခန္႔)ကုိ ေနာ္ေ၀းအစိုးရက ေလွ်ာ္ေပးလုိက္တာကို ေတြ႔ရ မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါအျပင္ ဥေရာပသမဂၢနဲ႔ေတြ႔စဥ္မွာလဲ စီးပြါးေရးပိတ္ဆုိ႔မႈေတြရုတ္သိမ္းေပးမယ္ဆုိတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကုိ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကရသြားျပန္ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ စီးပြါးေရးရုတ္သိမ္းတာအျပင္ အကူညီေတြ ေတာင္ေပး ေနပါျပီ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥေတြအတြက္ ေနာ္ေ၀းနဲ႔ အီးယူက အဓိကကူညီေနပါတယ္။ အေမရိကန္ဖက္ ကလဲ ကူညီမႈေတြရွိလာေနျပီျဖစ္ပါတယ္။
(ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ တုိးတက္လာေသာ္လဲ ရြာသားေတြဘ၀ကေတာ့ မတုိးတက္ေသးပါ)
ဒါေပမဲ့ ထူးျခားတာတခုကေတာ့ ေနာ္ေ၀းက ေဒၚလာ သန္း ၅၄၀ ေက်ာ္အေၾကြးေလွ်ာ္ေပးလုိက္သလုိ ျပီးခဲ့တဲ့ သတင္းပတ္ကမွ ျမန္မာနုိင္ငံဆီေရာက္ရွိခဲ့သူ ဂ်ာမဏီသမၼတ Joachim Gauck ကလဲ ျမန္မာကို ေခ်းထားတဲ့ အေႂကြးစုစုေပါင္းထဲက ၅၀%ကိုေလွ်ာ္ပစ္ဖို႔ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တယ္လို႔ ေျပာ ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ဒီလုိအေၾကြးေလွ်ာ္တဲ့နုိင္ငံေတြစာရင္းကိုေပါင္းလုိက္ရင္ အစိုးရေဟာင္းေခတ္က တင္ေနတဲ့ေၾကြးျမီက နဲနဲေနာေနာမဟုတ္။ ဘယ္တုံးကေခ်းျပီး ဘယ္ေနရာေတြမွာ သုံးစြဲထားမွန္း အစိုး ရဖက္က တခါမွသတင္းမထုတ္ျပန္တဲ့အတြက္ အခုလုိေၾကြးရွင္နုိင္ငံေတြက အေၾကြးေလွ်ာ္ေပးမွသာ ျပည္သူေတြက သိခြင့္ရတဲ့သေဘာမ်ဳိးျဖစ္ေနပါတယ္။
အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္ကလုပ္ထားတာေတြဆုိေတာ့လဲ အခုအစိုးရသစ္ေခတ္မွာ သြားေျပာေနလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကိုယ္တုိင္ အရင္စစ္အစိုးရေဟာင္းေခတ္က ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္လုပ္ လာသူဆုိေတာ့လဲ အေဟာင္းအသစ္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္ကလဲ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ သိပ္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိ တယ္လို႔ မဆိုနုိင္ေသးပါ။
ဒီၾကားထဲ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္သူေတြေပၚလာတာ၊ အမ်ဳိးသားေရးအစြန္းေရာက္သူေတြေပၚလာ တာကလဲ အေျပာင္းအလဲျဖစ္စဥ္အတြက္ စုိးရိမ္ဘြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ သဘာ၀အရ မေတာ္တ ဆျဖစ္လာတာေတြလား။ ေနာက္ကြယ္မွာ လက္ေတြရွိေနသလားဆုိတာကလဲ သိပ္မရွင္းလွပါ။ ဆိုလုိ တာကေတာ့ ဒီလူေတြကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးလုိ႔မရေသးဘူး။ စစ္တပ္နဲ႔ထိမ္းထားမွ အဆင္ေျပမွာဆုိတဲ့ အျမင္မ်ဳိးျဖစ္လာေအာင္၊ အဲဒီအကြက္ထဲ၀င္လာေအာင္ တစုံတဦး၊ တဖြဲ႔ဖြဲ႔က စနစ္တက်စီစဥ္ထားသ လားဆုိတာဟာ ေမးခြန္းတခုအျဖစ္ရွိေနဆဲပါ။
အစိုးရေဟာင္းေခတ္က တာ၀န္ယူခဲ့တဲ့ ဒီလူေဟာင္းေတြကပဲ ေခါင္းစဥ္သစ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ျပီး တုိင္းျပည္ကို ေမာင္းနွင္ေနဆဲဆုိေတာ့ လာမဲ့ ၆ လမွာလဲ သိပ္ထူးျခားတဲ့ တုိးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျမင္ရလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ဘြယ္မရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိမ်ဳိး ၆ လတေခါက္နီးပါး ျပည္ေတာ္ျပန္ခြင့္ရတာ၊ ေတြ႔သမွ်ေတြကို အခုလုိ ျပန္ေရးျပန္ေ၀ဖန္ခြင့္ရတာကိုပဲ အရင္စစ္အစိုးရေခတ္ကနဲ႔စာရင္ တုိးတက္မႈတခုျဖစ္ပါတယ္ ဆုိျပီး ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘာမဟုတ္ ညာမဟုတ္ တုိးတက္မႈေသးေသးေလးေတြေတာ့ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ရွိေနပါျပီလုိ႔ ဆုိနုိင္ပါတယ္။
(မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားသည္ဟုဆုိေသာ္လဲ စေလာင္းေတြကို အားကုိးေနရဆဲ)
အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ မီဒီယာအခန္းက႑ဟာ လြတ္လပ္ခြင့္အရွိဆုံးလုိ႔ တခ်ဳိ႔ကေျပာေနေပမဲ့ တကယ္ ေတာ့ ရာခုိင္နံႈးအျပည့္မမွန္ေသးပါ။ ပုံနွိပ္မီဒီယာလုိ႔ေခၚတဲ့ စာ-နယ္-ဇင္း ေလာက္ကုိပဲ လြတ္လပ္ခြင့္ေပး ထားျပီး အသံလြင့္မီဒီယာေခၚ ေရဒီယုိ၊ ရုပ္-သံ (သတင္းလုိင္း) ေတြကို လုံး၀ ထိမ္းခ်ဳပ္ထားဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂၢလိကပုိင္အျဖစ္ ခြင့္ျပဳဘြယ္လဲမျမင္ရေသးပါ။
ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိအေျပာင္းအလဲျဖစ္စဥ္ဟာ ဒီမုိကေရစီ အေျခခံေတြကို တည္ေဆာက္ေပးေနျပီဟု အစိုးရဖက္က အသံေကာင္းဟစ္ေနေသာ္လဲ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ''ေပးကားေပး၏ မရ'' ဆုိတဲ့အတုိင္း ေနျပည္ေတာ္ကေပးေနျပီဟုဆုိေသာ္လဲ ''ေအာက္ေျခမွာေတာ့ ဘာမွမရေသးပါ'' ဒုံရင္းဒုံရင္း ရွိေနဆဲပါ လုိ႔ပဲ ဆုိရမွာျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ ။
0 comments:
Post a Comment