ကမၻာ့နာမည္အၾကီးဆုုံး ပရုုိဖက္ရွင္နယ္ စက္ဘီးျပိဳင္ပဲြ Tour de France မနက္ျဖန္ စေနေန႔မွာ စတင္ပါေတာ့မယ္။ (ဇူလုုိင္လ ၄-၂၆ အထိ)။
ဒီပဲြမွာ ဘယ္သူေတြအ၀ါေရာင္ (၂၁-ရက္ေပါင္း ပထမ) ရမလဲ၊ ဘယ္သူေတြက (၂၁-ရက္ ေပါင္း အမွတ္အမ်ားဆုုံး) အစိမ္းေရာင္၊ အျဖဴေရာင္ (လူငယ္ေျခ တက္) ကြက္က်ား (အေကာင္းဆုုံးေတာင္တက္သမား) ေတြရမလဲဆုုိတာ အားလုုံးက စိတ္၀င္စားေနၾကမွာပါ။
ဒီလုုိ ပထမ ရနုုိင္ဖုုိ႔ဆုုိတာ တကုုိယ္ေတာ္ေကာင္းေနရံုုနဲ႔မရပါဘူး။ အသင္း လုုိက္စုုစည္းမႈနဲ႔ Team work ရွိမွျဖစ္မွာပါ။ စီးရမွာက တရက္တည္းမဟုုတ္။ ၂၁ ရက္ေတာင္။ အကြာအေ၀းကလည္း မုုိင္ ၁၀၀ တည္းမဟုုတ္။ မုုိင္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္။ ကီလုုိမီတာ ၃၃၅၈ ဆုုိေတာ့ တကိုုယ္ေတာ္ ဘယ္စီးနုုိင္ပါ့မလဲ။
ဒီအတြက္ မလုုိအပ္ပဲ အင္အားျဖဳန္းတီးတာမ်ဳိးမျဖစ္ေအာင္၊ တနည္းအားျဖင့္ သူမ်ားေနာက္မွာ ေလခုုိလုုိက္စီးျပီး ပန္း၀င္ခါနီးမွ အသားကုုန္ Sprint တင္ျပိး ပထမ ရေအာင္လုုပ္နုုိင္ေရးက အေရးၾကီးလွပါတယ္။
ဒီလုုိ ေလခုုိစီးတာကုုိ Peloton လုုိ႔ ျပင္သစ္ေတြက ထြင္ထားပါတယ္။ ျမန္မာ လုုိအတိအက်ျပန္ထားတာမ်ဳိးမေတြ႔မိေသးပါ။ ျမန္မာျပည္က စာဖတ္သူအမ်ား စုုကေတာ့ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ငွက္ေတြ အုုပ္စုုလုုိက္ပံ်သန္းသြားတာကိုု မၾကာ ခဏေတြ႔ဖူးမယ္ထင္ပါတယ္။ ငွက္ ၅၀ အုုပ္ဆုုိပါေတာ့။ ၅၀ စလုုံး တန္းစီျပီး တေျပးတည္းပ်ံတာမ်ဳိး ေတြ႔ဖူးပါသလား။
တေကာင္နွစ္ေကာက္က ေရွ့မွာဦးေဆာင္ပ်ံျပီး အေနာက္ကအမ်ားစုုၾကီးက ေနာက္မွာ ေဟဟုုန္စီးလုုိက္ၾကပါတယ္။ ဒီလုုိနဲ႔မွ်ားတစင္းလုုိလုုိ၊ ေလးကုုိင္း သ႑န္လုုိလုုိ စသျဖင့္ ေလဟုုန္ကုုိခြဲနုုိင္တဲ့ပုုံစံမ်ဳိးထြင္ျပီး ပ်ံသန္းၾကပါတယ္။
အဲဒီေ၀ါဟာရကုုိ Peloton လုုိေခၚျပီး စက္ဘီးေလာကမွာ အသုုံးမ်ားပါတယ္။ စက္ဘီးသမားေတြဟာလဲ ငွက္ေတြလုုိပဲ ေရွ့ကသြားတဲ့လူေနာက္ ေနာက္က အုုပ္စုုက ေလခုုိျပီးလုုိက္ၾကပါတယ္။ ေရွ့ကဦးေဆာင္စီးသူနဲ႔ ေနာက္ကေန ေလ ခုုိျပီးလုုိက္သူ စြမ္းအင္စုုိက္ထုုတ္ရမႈခ်င္း ဘယ္ေလာက္ကြာသလဲဆုုိတာကုုိ ေတာ့ ကုုိယ္တုုိင္စီးၾကည့္ရင္ အသိသာဆုုံးျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္က အဆုုံးအျဖတ္။ စုုိင္းခမ္းလိတ္ေရးျပီး စုုိင္းထိးဆုုိင္သီဆုုိထား တဲ့ သီခ်င္းတပုုဒ္ထဲမွာေတာ့ ''တာတုုိမွာ ခြန္အား၊ တာလတ္မွာ အဆုုံးအျဖတ္၊ တာေ၀းမွာ စိတ္ဓာတ္'' လုုိ႔ဆုုိထားပါတယ္။ က်ေနာ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့ သီခ်င္းစာ သားပါ။ ဒါေပမဲ့ စက္ဘီးပဲြမွာေတာ့ ဒီစာသားဟာ အျပည့္အ၀ မမွန္ေတာ့ပါ။
၂၁ ရက္ေပါင္း ပထမ ရဖုုိ႔ဆုုိတာ ခြန္အားတခုုတည္းနဲ႔ ဘယ္လုုိမွ မျဖစ္နုုိင္ပါ။ တခါ စိတ္ဓာတ္တခုုတည္းနဲ႔လည္း မရနုုိင္ပါ။ အေရးၾကီးတာက အဆုုံးအျဖတ္ ပါပဲ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္သူေတြကိုု လြတ္ေပးထားျပီး ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဲဒီ လူေတြကိုုျပန္မိေအာင္ ဖမ္းမလဲဆုုိတာဟာ တကယ့္ဧရာမ အေရးၾကီးတဲ့ အဆုုံးအျဖတ္ပါပဲ။ အဲဒီအဆုုံးအျဖတ္မွားရင္ ကုုိယ္လြတ္ေပးလုုိက္တဲ့ လူေတြ ကိုုျပန္ဖမ္းမမိေတာ့ပဲ တအုုပ္လုုံးလြတ္သြားတာမ်ဳိး၊ တအုုပ္လုုံး ျပတ္က်န္ခဲ့တာ မ်ဳိးျဖစ္တတ္ပါတယ္။
စာဖတ္သူေတြ ေတြ႔ဖူးမွာေပါ့။ တာေ၀းပဲြေတြမွာ တာထြက္ထြက္ျခင္း အရွိန္ တင္ထြက္ေျပးၾကတဲ့ Breakaway အုုပ္စုုေတြကုုိ နာမည္ၾကီးစက္ဘီးသမား ေတြ အမွီလုုိက္ေလ့မရွိပါဘူး။ (နာမည္ၾကီးေတြထြက္ေျပးရင္လည္း ဘယ္သူက မွအလြတ္မေပးမပါဘူး)။ ဒီလုုိပဲ လြတ္ေပးထားလုုိက္ပါတယ္။ တခါတေလဆုုိ ရင္ ၁၀ မီနစ္၊ ၁၅ မီနစ္အထိ ျပတ္သြားပါတယ္။ အကြာအေ၀းနဲ႔ဆုုိရင္ ၅ ကီလုုိ ကေန ၈ ကီလုုိေလာက္အထိ ျပတ္က်န္ခဲ့တဲ့သေဘာ။
ဒါေပမယ့္ ခရီးတာ ဘယ္ေလာက္အထိမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ လြတ္ေပးလုုိ႔ ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆုုိရင္ေတာ့ လြတ္လုုိ႔မရဘူး။ အမွိလုုိက္မွျဖစ္မယ္ဆုုိ တဲ့ ဆုုံးျဖတ္ခ်က္ရွိရပါတယ္။ ဥပမာ ကီလုုိ ၂၀၀ ျပိဳင္ပဲြမွာ ပန္း၀င္ဖုုိ႔ ၅၀ ကီလုုိ ေလာက္အထိ ၁၅ မီနစ္ျပတ္ေနရင္ ျပန္မိဖိုု႔မလြယ္ေတာ့ပါ။ အထူးသျဖင့္ ေျမ ျပန္႔ျပိဳင္ပဲြေတြမွာေပါ့။ ပန္း၀င္ခါနိး ကီလုုိ ၂၀ ေလာက္က ဧရာမေတာင္ဆိုုရင္ ေတာ့ သိပ္ပူစရာမလုုိ။ အဲဒီေတာင္အတက္မွာ အားလုုံးကိုုျပန္မိနုုိင္ပါတယ္။
ဒီအတြက္ Peloton ထဲက လူေတြ၊ (အသင္းေတြ) အခ်င္းခ်င္းညွိျပီး အရွိန္ တင္လုုိက္ရပါတယ္။ စြမ္းအင္အကုုန္ခံျပီး ေရွ့မွာဦးေဆာင္စီးနင္းဖုုိ႔ဆုုိတာ တာ၀န္မေပးပဲနဲ႔ ဘယ္သူမွမလုုပ္ခ်င္။ အားလုုံးက ေလဟုုန္စီးျပီး ပန္း၀င္ခါ နီးမွ အသားကုုန္ တီး ခ်င္သူခ်ည္းပါ။ ဒီအတြက္ အသင္းသား ၉ ဦးမွာ ဘယ္သူက အဓိက အ၀ါေရာင္မွန္းထားသူ၊ ဘယ္သူက အစိမ္းေရာင္မွန္းထားသူ၊ က်န္သူ ေတြက အသင္းေခါင္းေဆာင္ကိုု ဘယ္လုုိကူညီပံ့ပုုိးေပးရမယ္ စသျဖင့္ တိက် တဲ့ တာ၀န္ခဲြေ၀မႈ လုုပ္ထားရပါတယ္။
အသင္းသား ၉ ဦးစလုုံး အ၀ါေရာင္ရခ်င္ေနရင္ အဲဒီအသင္း ပ်က္ျပီသာမွတ္။ အဖြဲ႔၀င္ ၉ ဦးပါ ကြန္မန္ဒုုိတပ္စိပ္တစိပ္ တုုိက္ပဲြ၀င္တဲ့ပုုံစံမ်ဳိးျဖစ္ေနေလမလား။ တကယ့္အ၀ါေရာင္ယူမဲ့သူကုုိ အလယ္မွာထား၀န္းရံေပး၊ ေလဟုုန္စီးခုုိင္းထား ျပီး ပန္း၀င္ခါနီးမွ ဆရာသမားကိုု ေရွ့တင္ေပးရတဲ့ တာ၀န္ဟာ သိပ္ေတာ့ မလြယ္လွပါဘူး။
ဒီတာ၀န္ဟာ အေရးၾကိးလွပါတယ္။ ဒီတာ၀န္ကိုုမေလးစားတဲ့ အသင္းမွ အသင္းသားတဦး အ၀ါေရာင္ရဖုုိ႔ဆုုိတာ မျဖစ္နုုိင္ပါ။ တခ်ိန္တည္း မွာပဲ ဒီလုုိအခ်င္းခ်င္းကူညီနုုိင္ဖုုိ႔ တဦးနဲ႔တဦး ေျခရည္သိပ္မကြာေအာင္ ေလ့ က်င့္ထားဖုုိ႔လည္းလုုိပါတယ္။ ေျခကြာေနရင္ေတာ့ သူမ်ားကုုိကူဖိုု႔ေနေနသာ သာ ကိုုယ္ေတာင္ Peloton မီေအာင္မလုုိက္နုုိင္ပဲ ျပတ္က်န္ခဲ့ နုုိင္ပါတယ္။
ေနာက္အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္က စစ္ဆင္ေရးတခုုလုုိပဲ အတက္၊ အဆုုတ္ကိုုလည္း နားလည္ ဖုုိ႔လုုိပါတယ္။ မတုုိက္ရမဲ့အခ်ိန္မွာ တုုိက္မိျပီး မဆုုတ္ရမဲ့အခ်ိန္မွာ ဆုုတ္မိရင္လည္း ေျခကုုန္ လက္ပန္းက် ျပတ္က်န္ေနခဲ့နုုိင္ပါတယ္။ ေလဟုုန္စီးတယ္ဆုုိေပမဲ့ မစီးတတ္ရင္ ဒုုကၡေရာက္ နုုိင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုုိ နုုိင္ငံတကာပဲြေတြရဲ့ တနာရီစီနႈန္းက ၄၀-၅၀ ကီလုုိမီတာ အတြင္းရွိတာမုုိ႔ ဒီအရွိန္ကိုု ထိမ္းဖုုိ႔မလြယ္ပါ။ သူမ်ားေနာက္ေလဟုုန္စီးေနတုုန္း ေရွ့ကလူအုုပ္ လဲျပိဳတဲ့အထဲ ကုုိယ္ပါ ျပိဳမသြားဖုုိ႔၊ အခ်ိန္မီေရွာင္တတ္ဖုုိ႔လဲ လုုိပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မနက္ျဖန္စတင္ေတာ့မဲ့ Tour de France မွာ ဘယ္သူေတြ အ၀ါ ေရာင္ရမလဲ၊ ဘယ္သူေတြအစိမ္းေရာင္ရမလဲ ဆုုိတာဟာ တဦးခ်င္း ေကာင္း ေနရုုံနဲ႔မရ။ Team work ေကာင္းဖုုိ႔လုုိပါတယ္။ ကုုိယ့္တာ၀န္ကုုိယ္ေက်ဖုုိ႔ လုုိ ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ Peloton ထဲမွာ ေလဟုုန္ခုုိစီးတတ္ဖုုိ႔၊ အလဲအျပဳိေတြထဲ မပါေအာင္ ေရွာင္တတ္ဖိုု႔လုုိပါတယ္။
အေရးၾကီးဆုုံးကေတာ့ အဆုုံးအျဖတ္မွန္ကန္ဖုုိ႔ လုုိတယ္လိုု႔ စဥ္းစားမိေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္ မနက္ျဖန္ စတင္ေတာ့မဲ့ Tour de France ပဲြကိုု ၾကိဳဆုုိေရးသား လုုိက္ရပါတယ္။ ။
0 comments:
Post a Comment