ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ပန္းျခံသုုိ႔ ေလ့လာေရးခရီး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ပန္းျခံသုုိ႔ ေလ့လာေရးခရီး

 

ေနာ္ေ၀ကုုိ ခဏျပန္ေရာက္လာခ်ိန္ဟာ ေႏြရာသီ ေဟာလီးေဒးရာသီနဲ႔တုုိးေနတဲ့အတြက္ ဘယ္သြားရင္ ေကာင္းမလဲဆုုိျပီးစဥ္းစားေတာ့ အရင္ဖြင့္ပဲြတုုန္းက မသြားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဖရုိးလန္း (froland)  ျမိဳ့က ေဒၚအာင္ဆန္းစုုၾကည္ပန္းျခံဆီသြားမယ္လုုိ႔ ဆုုံးျဖတ္လုုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရထား လက္မွတ္ေတြက ခ်က္ခ်င္း၀ယ္လုုိ႔မရဘူး။ သြားခ်င္တဲ့ စေန-တနဂၤေနြမွာ လက္မွတ္ေတြ ကုုန္ေနျပီလုုိ႔ ေနာ္ေ၀ရထား ၀က္ဆုုိက္ VY.no (အရင္ NSB.no) မွာေပၚေနပါတယ္။ ဘူတာရံုုသြားျပီး ခ်က္ခ်င္း၀ယ္ ခ်က္ခ်င္းစီးရင္ရနုုိင္တယ္လိုု႔ မိတ္ေဆြေတြကေျပာေပမယ့္ မေသခ်ာမွာစိုုးလုုိ႔ ခရီးစဥ္ကုုိ နည္းနည္းေနာက္ဆုုတ္လုုိက္တယ္။ 

ဒီလုုိေနာက္ဆုုတ္ထားခ်ိန္မွာ မိတ္ေဆြၾကီး ရဲေဘာ္ေဒါင္းနဲ႔စကားစပ္မိျပီး သူလည္းလုုိက္မယ္ဆုုိတဲ့အတြက္ နွစ္ေယာက္သြားဖုုိ႔ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလုုိနဲ႔ ပန္းျခံကုုိတာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဖရုုိလန္း (froland)က ကုုိဂြ်န္မန္းနဲ႔ ခရစ္စတာဆန္း (Kristiansand)  က ကုုိေက်ာ္စုုိးတုုိ႔ဆီ ဖုုန္းဆက္ျပီး ဇူလုုိင္ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ ခရီးစတင္ျဖစ္ပါတယ္။ 

 

ပန္းျခံဖွြင့္ပဲြလုုပ္တဲ့ ၂၀၁၆ ခုုနွစ္ ဇြန္လ ၁၉  ရက္ေန႔ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ့ ၇၁ နွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔) က ခရီးလြန္ေနလုုိ႔ မသြားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီရက္မတုုိင္ခင္ ပန္းျခံအပ္ပဲြလုုပ္တဲ့ ေမလထဲမွာ သြားျဖစ္ခဲ့ေသးတာမုုိ႔ ဒီခရီးစဥ္ဟာ ဒုုတိယ ခရီးစဥ္လုုိ႔ ဆုုိနုုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုုခ်ိန္က Covid-19 ျဖစ္ေနလုုိ႔ ရထားအတြင္း နွစ္ေယာက္တခုံ ထုုိင္ရတာ၊ ရထားေတြအရင္လုုိ ပုုံမွန္မရွိတာအျပင္ ေႏြရာသီမွာ ရထားလမ္းေတြျပင္ေနတဲ့ အတြက္ ခရီးစဥ္ဟာ အရင္တေခါက္လုုိ မေခ်ာေမြ႔ခဲ့ပါဘူး။

 

ပထမဆုုံး ျပသာနာက ေနာ္ေ၀းစကားမပီရာကေန စတယ္ဆုုိပါေတာ့။ ရထားက ေအာ္စလုုိကေန အာစကဲ (Asker) အထိပဲေျပးျပီး အဲဒီကေန ကြန္းစဘတ္ (Kongsberg) အထိ Bus for tog (ရထားအစားထုုိး ဘတ္စကား) ေတြစီးရမယ္ဆုုိပါတယ္။ အာစကဲကုုိ ရထားဆုုိက္ျပီးတာနဲ႔ အဲဒီ ဘတ္စ္ေတြဆီ ခပ္သုုတ္သုုတ္သြားရပါတယ္။ အထုုပ္အပုုိးေတြနဲ႔ခပ္သြက္သြက္သြားဖုုိ႔ခက္ပါတယ္။ မုုိးကလည္း ခပ္ဖြဲဖြဲေလးရြာေနေတာ့ လမ္းေလ်ာက္ရနည္းနည္ခက္တယ္။ ကားဂိတ္မွာေစာင့္ေနတဲ့ ေစတနာ၀န္ထမ္း လူငယ္ေတြက ဘယ္သြားမလဲေမးေတာ့ ကြန္းစဘတ္လုုိ႔ ေျပာလုုိက္ပါတယ္။ အဲဒါဆုုိ ေရွ့ကကားေပၚ အျမန္တက္ပါ၊ ကားထြက္ေတာ့မယ္တဲ့။

 

ပုုံမွန္ဆုုိရင္ ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြကုုိ ေအာက္ထပ္မွာထားရမွာျဖစ္ေပမယ့္ အခုုက ကားထြက္ေတာ့မွာမုုိ႔ ကုုိယ္နဲ႔အတူယူျပီး ခုုံေဘးမွာခ်ထား၊ တျခားခရီးသည္ေတြကေတာ့ အရင္ေရာက္ထားသူေတြဆုုိေတာ့ ေအးေဆးေပါ့။ ကုုိယ္တုုိ႔နွစ္ဦးပဲ နည္းနည္းျပာေနတာ၊ တနာရီေလာက္ စီးျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ဘူတာေရာက္ျပီဆုုိျပီး ကားရပ္သြားပါတယ္။ လက္မွတ္ထဲက အခ်ိန္ကုုိၾကည့္လုုိက္ေတာ့ ရထားထြက္ခ်ိန္က နည္းနည္းလုုိေသးတယ္။

 

ဘူတာထဲ၀င္ေမးေတာ့ ဖရုုိလန္း ဖက္သြားတဲ့ရထားက ဒီကုုိမလာဘူး။ ေအာ္စလုုိကေန ျပန္စီးမွျဖစ္မယ္ဆုုိျပီး တာ၀န္ရွိသူတဦးကေျပာပါတယ္။ မဟုုတ္ေသးပါဘူး- ခင္ဗ်ားတုုိ႔ မီးရထားတာ၀န္ရွိသူေတြကပဲ က်ေနာ္တုုိ႔ကုုိ ဒီကုုိေခၚလာတာဆုုိျပီး က်ေနာ္တုုိ႔လည္း နည္းနည္းေလသံမာမာနဲ႔ ျပန္ေျပာမိပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ေနာက္ထပ္ တာ၀န္ရွိသူတဦးထပ္ေရာက္လာျပီး က်ေနာ္တုုိ႔လက္မွတ္ကုုိ အေသခ်ာ ၾကည့္ပါတယ္။

ေသျပီဆရာ… က်ေနာ္တုုိ႔သြားရမွာက ကြန္းစဘတ္ (Kongsberg)။ အခုု ေရာက္လာတဲ့ ဘူတာက တြန္းစဘတ္ (Tønsberg) ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေျမပုုံကုုိ ေထာက္ၾကည့္ေတာ့ ေတာင္နဲ႔ အေနာက္ တျခားစီ၊ တနာရီေက်ာ္စီးလာတယ္ဆုုိေတာ့ ကီလုုိမီတာ ၁၀၀ ေက်ာ္ လြဲပီေပါ့။

 

ကြန္းစဘတ္နဲ႔ တြန္းစဘတ္- အသံက ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကားေစာင့္တဲ့လူငယ္ေတြ နားၾကားလဲြသြားပုုံရပါတယ္။ စကားမပီတဲ့သူေတြ ခံေပေတာ့ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အေလ်ာ့ေပးလုုိ႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ…ဟန္ ကုုိယ့္ဖုုိ႔ထားျပီး က်ေနာ္တုုိ႔ေျပာတာမမွားဘူး၊ လက္မွတ္ေတြျပရဲ့သားနဲ႔ အဲဒီလူေတြက က်ေနာ္တုုိ႔ကုုိ ဒီကားေပၚတင္ေပးလုုိက္တာ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတုုိ႔ မိရထားဌာနမွာ တာ၀န္ရွိတယ္၊ ကြန္စဘတ္-ဖရုုိလန္း ရထားကုုိ မီေအာင္ ခင္ဗ်ားတုုိ႔မွာ စီစဥ္ေပးရမယ့္တာ၀န္ရွိတယ္ဆုုိျပီး တာ၀န္ရွိသူကုုိ ေျပာရပါတယ္။ 

 

ျမန္မာနုုိင္ငံမွာဆုုိရင္ေတာ့ သြားပီေပါ့… ရထားလက္မွတ္အသစ္၀ယ္ေပေတာ့။ ဒီမွာေတာ့ မဆုုိးဘူး 

(ေနာ္ေ၀ေတြက အခ်က္အလက္ အခုုိင္အမာနဲ႔ စနစ္တက် ေဆြးေႏြးရင္ လက္ခံေလ့ရွိတယ္ ဆုုိပါတယ္) သူတုုိ႔ဖက္က အားနည္းခ်က္ပါလုုိ႔ေျပာျပီး အသင့္ရွိေနတဲ့ (ရထားဌာနက ငွားထားတဲ့ လူ ၁၀ ေယာက္ေလာက္စီးနုုိင္တဲ့ အထူးကား) အထူးတကၠစီတစီးေပၚ က်ေနာ္တုုိ႔ ၂ ဦးကုုိ တင္ျပီး ဒရာမင္ (Drammen) ဘူတာကိုု အခမဲ့ ျပန္ပုုိ့ေပးပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ တနာရီေက်ာ္ ထပ္ၾကာျပန္ေပါ့။ ျငင္းခုုန္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါေပါင္းရင္ ၂ နာရီနီးပါး ၾကာသြားတယ္ဆုုိတာ့ အရင္ရထားကုုိ ဘယ္မီနုုိင္ေတာ့မလဲ။

 

ဘာမွမတတ္နုုိင္။ ရတဲ့ရထားကုုိစီးျပီး ကြန္စဘတ္ကိုု ခရီးဆက္။ ဟုုိေရာက္ေတာ့ လက္မွတ္၀ယ္ထားတဲ့ ေန႔လည္ တနာရီ ရထားကုုိမမီေတာ့ပဲ ၂ နာရီခဲြရထားပဲ မီပါေတာ့တယ္။ သြားပီ- လက္မွတ္ေတာ့ ဆုုံးပီ။ ရထားခက ခရုုိနာ ၆၀၀ နီးပါးဆုုိေတာ့ ေဒၚလာ တရာ၀န္းက်င္ ေတာင္ေပးထားရတာဆုုိေတာ့။ 

 

လက္မွတ္ကုုိကုုိင္ျပီး ရထားတာ၀န္ရွိသူဆီ သြားျပတာ့ ဘာမွမေျပာဘူး၊ ဟုုိအတြဲေပါတက္ပါ၊ စတန္းဒခုုံဆုုိရင္ လြတ္တဲ့ေနရာမွာထုုိင္ပါ…ဆုုိရွယ္ဒစ္စတန္းတာ့ သတိျပုုပါဆုုိတာေလာက္ပဲ ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာဆုုိရင္ေတာ့ သြားျပီထင္ပါတယ္။ မူလ၀ယ္ထားတဲ့ရထားမမိရင္ ေနာက္ရထားအတြက္ အသစ္၀ယ္ေပေတာ့ေပါ့။ ေျပးလြွား လဲြေခ်ာ္ရင္း ေခြ်းျပန္ေနတာေတြ အခုု ရထားေပါေရာက္မွပဲ သက္ျပင္းခ်နုုိင္ပါေတာ့တယ္။ (မိတ္ေဆြေတြခရီးသြားရင္ စကားနဲ႔ေျပာတာတင္မကပဲ လက္မွတ္ကုုိပါ အေသအခ်ာျပဖုုိ႔တုုိက္တြန္း ခ်င္တာပါ)… 

တကယ္ဆုုိ လမ္းတေလ်ာက္ ရထားေပၚကေနျမင္ရတဲ့ ေတာေတာင္ ရွွုုခင္းေတြ၊ ေရကန္တြေက အေတာ္လွပါတယ္။ အရင္တေခါက္သြားတုုန္းက အဲဒီအလွေတြကိုု အပီအျပင္ခံစားခဲ့ဖူးေပမယ့္ ဒီတေခါက္မွာေတာ့ ေနာ္ေ၀အသံမပီလုုိ့ ရထားလဲြတာနဲ႔ သဘာ၀အလွကုုိ ဘာမွမခံစား လုုိက္ရပါဘူး။ (ကုုိယ္ပုုိင္ကားနဲ႔သြားမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ ၃ နာရီေလာက္ ေမာင္းရင္ ေရာက္ပါတယ္)။

.......

အေမစု ဂုဏ္ျပဳတဲ့ ဒီပန္းၿခံ... လာလယ္ပါ ရာသီမေရြး 

…….

လြဲေခ်ာ္မွုုက အဲေလာက္နဲ႔တင္ မျပီးေသး။ ဖရုုိးလန္းေရာက္ေတာ့လည္း ဘူတာမွား ဆင္းမိျပန္ပါတယ္။ တကယ္ဆင္းရမယ့္ ဘူတာက ျမုုိ့ထဲက Blakstad တဲ့႔။ ကုုိဂြ်န္မန္းက ဆင္းရမဲ့ ဘူတာကုုိ အေသခ်ာ ၾကုုိမွာထားေပမယ့္  ဖရုုိးလန္း ဘူတာဆုုိတာကုုိေတြ့တာနဲ႔ ဆင္းလုိက္မိပါတယ္။ ျမုုိ့အ၀င္ (ျမုုိ့ကလည္း ေသးေသးေလး) ျမက္ေတာထဲမွာ။ ဒီျမိဳ့မွာ ဆယ္နွစ္ေက်ာ္ေနလာတဲ့ ျမိဳ့ခံ ကုုိဂြ်န္မန္းေတာင္ ဒီဘူတာကုုိ အခုုမွ တခါေရာက္ဖူးတာတဲ့။ ေနရာမသိလုုိ႔ ကားတစီးနဲ႔လွည့္ပတ္ရွာတာ နာရီ၀က္ေလာက္ ၾကာတယ္ ဆုုိပါတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ မုုိးမရြာလုုိ…ျမက္ေတာေဘးက ကြင္းျပင္မွာ နာရီ၀က္ ထုုိင္ေစာင့္ လုုိက္ရပါတယ္။

ေအာ္စလုုိ-ဖရုုိးလန္းက ဒါရုုိက္ရထားမရွိတဲ့အတြက္ ခရစ္စတန္ဆန္း-စတန္ဗန္ငါဖက္သြားတဲ့ အျမန္ရထားကုုိ စီးရပါတယ္။ ၃ နာရီေလာက္စီးျပီးမွ Nelaung ဘူတာမွာဆင္းျပီး Arendal ဖက္သြားတဲ့ အေနွးရထားကုုိ ေျပာင္းစီးရပါတယ္။ ရထားေျပာင္းခ်ိန္က ၈ မီနစ္သာရတယ္ဆုုိေပမယ့္ ဒီရထားေပၚကဆင္းျပီး ပလက္ေဖာင္းဟုုိဖက္ကမ္းက ဟုုိရထားေပၚတက္ရံုုပဲ ဆုုိေတာ့ ဘာမွအခက္အခဲမရွိ။ အျခားမွားစရာလဲ ဘာရထားမွမရွိ။ အျမန္ရထား ဆုုိက္ ခ်ိန္မွ အဲဒီ Arendal ဖက္သြားတဲ့ရထားက ဆုုိက္တာမုုိ႔ တရက္မွ ၄-၅ ေခါက္ပဲရွိတယ္ဆုုိပါတယ္။ အဲဒီရထားကုုိ ေျပာင္းစီးျပီး နာရီ၀က္ေလာက္အတြင္း ဖရုုိးလန္းကိုုေရာက္ပါတယ္။

(ကုုိယ္ပုုိင္ကားနဲ႔သြားမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ ၃ နာရီေလာက္ ေမာင္းရင္ ေရာက္ပါတယ္)။

ကုုိဂြ်န္မန္းက လက္သမားဆရာ၊ ဒီေန႔က အလုုပ္ပိတ္ရက္မဟုုတ္ေတာ့ သူ့အလုုပ္ထဲက ကားၾကီးနဲ႔ က်ေနာ္တုုိ့ကုုိ လာၾကုုိတာ၊ ပန္းျခံမွာကုုိေက်ာ္စုုိးတုုိ့ေရာက္ေနျပီျဖစ္လုုိ့ သူ့အိမ္ကုုိမသြားေတာ့ပဲ ပန္းျခံကုုိ ဒါရုုိက္ေမာင္းမယ္တဲ့။ ျမိုု့လယ္က ဆုုိင္တခုုမွာ လုုိအပ္တာေတြ၀ယ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ၅ နာရီေလာက္မွာ ပန္းျခံဆီေရာက္လာပါတယ္။ ပန္းျခံကေတာ့ (ဓာတ္ပုုံထဲၾကည့္ပါ) ပုုံထဲမွာ ျမင္ရတဲ့အတုုိင္း တကယ့္ကုုိ စိမ္းစိမ္းစုုိစုုိ သစ္ပင္ၾကီးေတြနဲ႔ ေရကန္ၾကီးတခုုေဘးမွာ လွပခန္႔ညားစြာ။ ဒီဖက္မွာ ျခံခတ္ထားတဲ့ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း ကြင္းျပင္ၾကီးတခုု။ အဲဒီကြင္းျပင္ရဲ့ ေျမနီကားလမ္းေလးဟုုိဖက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ရုုပ္တုုနဲ႔ ျမန္မာျပည္ ေျမပုုံပါတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ပန္းျခံ။ အဲဒီရုုပ္တုုရဲ့ေတာင္ေစာင္းေလး ေအာက္ဖက္မွာေတာ့ စိမ္းစိုုေနတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္တခုုနဲ႔ ကန္ေတာ္ၾကီးထက္ ပုုိက်ယ္တဲ့ ေရကန္ၾကီးတခုု။

 

''ခင္ဗ်ားတုုိ႔က ဒီေန႔မွ လာတယ္၊ က်ေနာ္က ျပီးခဲ့တဲ့ စေန-တနဂၤေနြကတည္းက ေစာင့္ေနတာ၊ အဲေန့ကဆုုိ ကရပ္ေလွေတြေတာင္ငွားထားတယ္၊ ဟုုိေရကန္ထဲမွာစီးဖုုိ႔-''  ဆုုိျပီး ကုုိဂြ်န္မန္းကေျပာ ပါတယ္။ မုုိးက ဖြဲဖြဲေလးရြာေနလုုိ႔ အသင့္ယူလာတဲ့ ရြက္ဖ်င္တဲကိုု အရင္ဆုုံး တဲထုုိးရပါတယ္။ ရြက္ဖ်င္တဲေအာက္မွာ စားပဲြခုုံထား၊ ပစည္းေတြထားျပီးတဲ့ေနာက္ ကုုိဂ်ြန္းမန္းက ပန္းျခံျဖစ္ ေျမာက္ေရးအတြက္ ၀ုုိင္းကူေနၾကတဲ့ ခ်င္းတုုိင္းရင္းသား မိသားစုုေတြကိုုေခၚျပီး က်ေနာ္တုုိ့နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေဒါေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရုုပ္တုုေရွ႔မွာ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုုံရုုိက္ေနစဥ္ ကုုိဂြ်န္မန္းက ပန္းျခံအတြက္ သူကုုိယ္တုုိင္ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာတပုုဒ္ကုုိ ဖတ္ျပပါတယ္။

 

… ဒီမိုကေရစီ

ေနခ်ည္  ျဖာက်ခါစ

စိမ္းလဲ့လဲ့ ကန္သာယာ

ေရၾကည္ျပာ လွိုင္းထက္က

မွိုင္းျပၿပ ေတာင္စြယ္သိုင္း

တုႏွိုင္းမဲ့ သူ႔ ေမတၱာ

အေမစု ဂုဏ္ျပဳတဲ့

ဒီပန္းၿခံ

လာလယ္ပါ ရာသီမေရြး

ေႏြးေထြးေစသား ။   ။

 

ျပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔တုုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည့္ရဲ့ ၇၅ နွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ စိန္ရတုုအခမ္းအနားကုုိ ဒီပန္းျခံမွာ အၾကီးအက်ယ္က်င္းပဖုုိ႔ျပင္ဆင္ထားေပမယ့္ Covid-19 ေၾကာင့္ အစီအစဥ္ ေတြဖ်က္လုုိက္ရျပီး အက်ဥ္းရံုုးေဆာင္ရြက္လုုိက္ရတယ္လုုိ့ ကုုိဂြ်န္မန္းနဲ႔ ကုုိေက်ာ္စုုိးတုုိ့က ေျပာျပပါတယ္။ သူတုုိ႔နွစ္ဦးအပါ၀င္ ပန္းျခံေကာ္မီတီနဲ႔ ဖရုုိလန္းျမိဳ့ေတာ္၀န္တုုိ႔ဟာ ျပီးခဲ့တဲ့နွစ္ နုုိ၀င္ဘာတုုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ့ ဖိတ္ၾကားခ်က္နဲ႔ ရန္ကုုန္ကုုိ ေရာက္လာျပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ျခံ၀င္းထဲမွာ စိန္ပန္းပင္ေတြ စိုုက္သြားပါေသးတယ္၊ 

 

အဲဒီေတြ႔ဆုုံပဲြမွာ ဒီနွစ္ပန္းျခံမွာလုုပ္မယ့္ပဲြကိုု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကုုိယ္တုုိင္မတက္နုုိင္ရင္ ပါတီက အဆင့္ျမင့္အရာရွိတဦးဦးကုုိလြႊတ္ေပးဖုုိ့ သေဘာတူျပီးမွ ကြန္ဗစ္ေၾကာင့္ အစီစဥ္ေတြ ပ်က္သြားရတဲ့အေပၚ သူတုုိ့နွစ္ဦးက မေက်မနပ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတုုိ႔အဖြဲ႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ ရန္ကုုန္ေနအိမ္မွာေတြ႔ဆုုံခဲ့တဲ့အျပင္ ခ်င္းျပည္နယ္က နတ္မေတာင္ (၀ိတုုိရိယေတာင္) အထိသြားျပီး အဲဒီမွာလည္း သစ္ပင္ေတြစုုိက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ တခါ ေတာင္ေျခက မင္းတပ္ျမိဳ့အ၀င္မွာလည္း ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုုိ့နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးတုုိက္ပဲြမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ခ်င္းေခါင္းေဆာင္ ဦး၀မ္းသူေမာင္ကုုိ ဂုုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ပန္းျခံတခုုေဆာင္ရြက္ေနတာကိုုလည္း စာေရးသူရဲ့ နုုိ၀င္ဘာလ ခ်င္းေတာင္ခရီးစဥ္အတြင္း ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။

၂၀၁၆ ခုုနွစ္ ပန္းျခံဖြင့္ပြဲလုုပ္စဥ္က ေနာ္ေ၀ ၀န္ၾကီးခ်ုုပ္ေဟာင္း ဗုုိနာဗစ္အပါ၀င္ နုုိင္ငံေရးေလာကမွ အထင္ကရ ပုုဂုုိလ္ေတြ၊ ေအာ္စလုုိရွိ ျမန္မာသံအမတ္နဲ႔ ဥေရာပတလႊားက ဒီမုုိကေရစီအေရး ေထာက္ခံအားေပးသူ ၅၀၀ ၀န္းက်င္အထိ တက္ေရာက္ခဲ့တာကုုိ မွတ္တမ္းေတြထဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ 

 

ပဲြရွိလုုိ႔လာတာအျပင္ တျခားအခ်ိန္ေတြမွာလည္း လာလယ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ ဒီပန္းျခံအေၾကာင္းကုုိ လူေတြ ပုုိသိေစခ်င္ေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာ္ေ၀အျပင္ နုုိ္င္ငံတကာ လာတဲ့ ျမန္မာဧည့္သည္ေတြ၊ ျပည္တြင္းကေန ေနာ္ေ၀ကုုိေရာက္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြလည္း လာလယ္ေစခ်င္တယ္လုုိ႔ ကုုိဂြ်န္မန္းနဲ႔ ကုုိေက်ာ္စုုိးတုုိ႔က ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြၾကားမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ပန္းျခံနဲ႔ ျမန္မာနုုိင္ငံေရးအေၾကာင္း ပုုိသိေစဖုုိ့အတြက္ နုိုုင္ငံေရးအျပင္ အားကစားလုုပ္ရွားမႈေတြပါ လုုပ္ေနတယ္၊ အခုုဆုုိရင္ ပန္းျခံကိုုအေျခခံတဲ့ နုုိင္ငံတကာ လူငယ္အဖြဲ႕ကုုိ ဖြဲ႔ေနတယ္လုုိ႔ေျပာျပီး အဖြဲ႔၀င္ လူငယ္တဦးနဲ႔ က်ေနာ္တုုိ႔ကုုိ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ 

စကားေျပာရင္း ဓာတ္ပုုံရုုိက္ရင္းနဲ႔ အခ်ိန္က ၇ နာရီေလာက္ရွိလာျပီ။ ရာသီဥတုုေကာင္းရင္ ေနေရာင္ကုုိ ည ၁၀ နာရီေလာက္အထိ ျမင္ရနုုိင္ေပမယ့္ အခုုက မုုိးတဖြဲဖြဲနဲ႔ဆုုိေတာ့ အျပင္မွာ ၾကာၾကာမေနနုုိင္။ ခုုနကထုုိးထားတဲ့ ရြက္ဖ်င္တဲေဘးမွာ မီးဖုုိ ဖုုိျပီး လက္ရွိနုုိင္ေရးအေျခအေနေတြကိုု ဆက္ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။

 

ျပီးေတာ့ ဒီည ပန္းျခံမွာပဲ အိပ္မယ္လုုိ့ဆုုံးျဖတ္ၾကျပီး ျမက္ခင္းေပၚတဲထုုိးၾကပါတယ္။ ဒီလုုိတဲ မ်ဳိးေတြကိုုျမင္ဖူးျပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ ကုုိဂြ်န္းမန္းရဲ့ သစ္ပင္ေပၚက သုုံးေျမွာက္ပုုံတဲကုုိေတာ့ အခုုမွ စျမင္ဖူးတာပါ။ သစ္ပင္မရွိရင္ေတာ့ ဒီလုုိတဲထုုိးဖုုိ့ မလြယ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုုိ သူက သစ္ပင္ၾကီး ၃ ပင္မွာ ၾကုုိးေတြနဲ႔အေသခ်ာခ်ည္ျပီး အဲဒီတဲကုုိ ေဆာက္ရလုုိ့ျဖစ္ပါတယ္။

 

ျပီးေတာ့ ေခ်ာတုုိင္ တက္မယ္တဲ့။ ဒီလူက အသက္ ၅၀ သာဆုုိတယ္- ျဖတ္လတ္ တက္ၾကြေနေရာ။ ခုုနက ရြက္ဖ်င္တဲေဘးမွာလုုပ္ထားတဲ့ ၁၂ ေပေလာက္ျမင့္တဲ့ အလံတုုိင္လုုိ သံတုုိင္တခုုေပၚ က်ေနာ့္ကုုိ တက္ခုုိင္းပါတယ္။ ''မလုုပ္ပါနဲ႔ အူးေလးရယ္- အသက္ၾကီးပီလုုိ'' ႔ေျပာတာ မရဘူး။ ငယ္ငယ္ကဆုုိရင္ေတာ့ ထိပ္ဆုုံးအထိမေရာက္ေတာင္ အလယ္အလတ္ေတာ့ မကပါတယ္ယ္ေပါ့။ အခုုေတာ့ ေျမၾကီးကကုုိ ေျခေတာက္ကတက္မလာနုုိင္ဘူး၊ ျပန္ ျပန္ ျပုုတ္က်ေနတာ…။

 

အဲ ကုုိဂြ်န္မန္းကေတာ့ အုုန္းပင္တက္သလုုိ တုုိင္ကုုိ ေဘာ္ဒီနဲ႔ မထိေစပဲ လက္နဲ႔ဆဲြ ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ တက္သြားလုုိက္တာ အေပၚကုုိ ခနေလးနဲ႔ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲ- သူ႔ထက္ ပုုိထူးတာက ကုုိမင္းမင္း။ သူက ေျခေထာက္ေတာင္မသုုံးဘူး။ လက္နွစ္ဖက္အားနဲ႔ တက္သြားတာ ခနေလးနဲ႔ ထိပ္ေရာက္သြား။ အသက္ေမးၾကည့္ေတာ့ ကုုိယ္ေတြထက္ ၂၀ ေလာက္ငယ္ေန၊ ျပီးေတာ့ Gym ကစားထားသူဆုုိေတာ့ သြားယွဥ္လုုိ႔မရ၊ ''ေခ်ာတုုိင္မတက္နုုိင္ေပမယ့္ စက္ဘီးေတာ့ စီးနုုိင္ပါေသးတယ္၊ စက္ဘီးအျပိဳင္စီးမလား'' ဆုုိျပီး ဟာသေနွာရင္းနဲ႔ ေခ်ာတုုိင္တက္ျခင္း ျပိဳင္ပဲြကုုိ အဆုုံးသတ္လုုိက္ရပါတယ္။

 

ည ၁၁ နာရီေလာက္မွာ အိပ္ယာ၀င္ေတာ့ မုုိးဖြဲဖြဲေလးေအာက္က ပလစတစ္တဲ ထဲမွာ အိပ္ရတာ တမ်ုုိးေလး၊ အရင္ ထုုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ေတာတြင္းကာလေတြတုုန္းက ေျမၾကီးမွာ ပလစတစ္ခင္းျပီး ေရြးစရာမရွိ ျဖစ္သလုုိအိပ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ အခုုက ကုုိယ္က ေရြးခ်ယ္ျပီး လုုိလုုိခ်င္ခ်င္ အိပ္တာမ်ဳီး။ တဲ ေအာက္ခံပလစတစ္ပုုိင္းက ေရလုုံတယ္ဆုုိေပမယ့္ ျမက္ခင္းက စုုိးေနေတာ့ ေအးစိမ့္စမ့္ရယ္၊ ဒီေတာ့ ေရလုုံတဲ့ ေရာ္ဘာျပား (အားကစားလုုပ္ရင္ ခင္းတဲ့ တေယာက္စာ ေရာဘာျပားေလး) ခင္းရပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ အိပ္ယာလိပ္ (ေနာ္ေ၀ အေခၚ sovepose) ခင္းျပီး ၀င္အိပ္လုုိက္ရင္ အားလုုံး -အုုိေက- သြားပါတယ္။

 

အရင္ကေတာ့ ဒီအိပ္ယာလိပ္ၾကီးထဲ ၀င္အိပ္ရင္ အီဂ်စ္က မာမီရုုပ္ေတြလုုိျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ဆုုိျပီး ေနာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုုေတာ့ ဒါမရွိရင္ ဒီလုုိေနရာေတြမွာ ဘယ္လုုိမွ အိပ္လုုိ႔မရ။ ေနာ္ေ၀မွာ ေတာတြင္းခရီးသြားသူတုုိင္း ဒီအိပ္ယာလိပ္ sovepose မပါလုုိ့ မျဖစ္ေအာင္ကုုိ အေရးပါေနတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ကုုိဂြ်န္မန္းကေတာ့ သူ စပယ္ရွယ္ လုုပ္ထားတဲ့ သစ္ပင္ေပၚက တဲမွာ အိပ္ဖုုိ႔အတင္းတုုိက္တြန္းေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုုိယ္က အသက္နည္းနည္းၾကီးျပီဆုုိေတာ့ ေျမၾကီးမွာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေပါ့။

အိပ္မေပ်ာ္ခင္ ကုုိဂြ်န္မန္းရဲ့ ကဗ်ာကုုိျပန္နားေထာင္ရင္း ဒီမုုိကေရစီအေရးစိတ္၀င္စားသူေတြ ဒီပန္းျခံကုုိ လာေရာက္လယ္ပတ္ၾကဖုုိ႔၊ နုုိင္ငံေရးအျမင္ေတြ ေဆြးေႏြးၾကဖုုိ့ ဖိတ္ေခၚခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေနာ္ေ၀ ေတာင္ပုုိင္းက နာမည္ၾကီးုု ေက်ာက္ဖ်ာ (preikestolen)  နဲ႔ ညွပ္ေနတဲ့ေက်ာက္တုုံး (Kjeragbolten) ရွိတဲ့ျမိဳ့ စတဘန္ငါ (Stavanger)ကုုိ သြားရင္ျဖစ္ေစ၊ ေနာ္ေ၀နုုိင္ငံရဲ့ ေတာင္ဖက္စြန္းအငူ Lindesnes နဲ႔ ဒိန္းမတ္နုုိင္ငံကုုိ ၃ နာရီေလာက္ သေဘာၤစီးတာနဲ႔ေရာက္နုုိင္တဲ့ ဆိပ္ကမ္းရွိရာ ခရစ္စတာဆန္း (Kristiansand) ကုုိသြားမယ္ဆုုိရင္ျဖစ္ေစ၊ ညွပ္ေနတဲ့ေက်ာက္တုုံး (Kjeragbolten) နဲ႔ ျမင့္မားတဲ့ ေတာင္တန္းေတြရွိတဲ့ အုုံးမလီ (Ámli) ျမိဳ့ကုုိ သြားမယ္ဆုုိရင္ျဖစ္ေစ ဒီျမိဳ့ေလးနားကေန ျဖတ္သြားရတဲ့အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ပန္းျခံဆီ ၀င္လယ္ဖုုိ႔ တုုိက္တြန္းခ်င္ ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆုုိရင္ နွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ ဒီမုုိကေရစီခရီးလမ္းမွာ နုုိင္ငံေရးအခမ္းအနားေတြ၊ ဆႏ̔ၵျပပဲြေတြကိုု လူအေတာ္မ်ားမ်ားက လုုပ္ခဲ့ဖူးၾကေပမယ့္ အခုုလုုိ နွစ္နဲ႔ခ်ီျပီး ပန္းျခံတခုုကုုိ တစိုုက္မတ္မတ္ ထိမ္းသိမ္းေဆာင္ရြက္ေနဖိုု႔ ဆုုိတာ သိပ္မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမုုိကေရစီအေရး၊ ျမန္မာ့နုုိင္ငံေရးကုုိ စိတ္၀င္စားသူတုုိင္း ဒီေဒသကုုိေရာက္ရင္ ပန္းျခံဆီ၀င္ျပီး ကုုိဂြ်န္မန္းတုုိ႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးတာ၊ အားေပးတာ လုုပ္သင့္ပါတယ္လိုု႔ တုုိက္တြန္းလုုိက္ရပါတယ္။

… ဒီမိုကေရစီ

ေနခ်ည္  ျဖာက်ခါစ

စိမ္းလဲ့လဲ့ ကန္သာယာ

ေရၾကည္ျပာ လွိုင္းထက္က

မွိုင္းျပၿပ ေတာင္စြယ္သိုင္း

တုႏွိုင္းမဲ့ သူ႔ ေမတၱာ

အေမစု ဂုဏ္ျပဳတဲ့

ဒီပန္းၿခံ

လာလယ္ပါ ရာသီမေရြး

ေႏြးေထြးေစသား ။   ။

...............

(အဲဒီေနာက္ပုုိင္း ဆက္သြားျဖစ္တဲ့ ေတာင္ဖက္စြန္း Lindesnes နဲ႔ ေျမာက္ဖက္အစြန္း N 71-  North Cage ခရီးစဥ္ေတြကိုု ဆက္လက္ တင္ျပေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္)။ 

Posted in: Article