ABSDF နဲ႔ DVB ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ား ဆီသုုိ႔
သတင္းတပတ္စာ ဗီဇာ ယူလာေပမဲ့ က်ေနာ့္တာ၀န္က ၂ ရက္တည္းနဲ႔ျပီးသြားျပီ။ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ နယူးေယာက္က နာမည္ၾကီးေနရာေတြကုုိလည္မယ္။ ျပီးရင္ ေတာထဲမွာကတည္းက ကြဲကြာသြားတဲ့ အေမရိ ကားေရာက္ ABSDF ရဲေဘာ္ ေဟာင္းေတြ၊ DVB ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြရွိတဲ့အရပ္ဆီ လုုိက္လည္မယ္လုုိ႔ဆုုံးျဖတ္လုုိက္ပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေဟာင္းဆုုိလုုိ႔ ေရွ့ပုုိင္းမွာတင္ျပဖုုိ႔တခုုက်န္ခဲ့တာက ျမန္မာ့ အေရးအတြက္ ကုုလသမဂၢရံုုးထဲ First Lady က အဲဒီလုုိေဆြးေနြးေနခ်ိန္မွာ တခ်ိန္က က်ေနာ္တုုိ႔ရဲ့ မင္းသမီးစခန္းက ရဲေဘာ္ၾကီး ဦးဟန္လင္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ အေမရိ ကားေရာက္ ဒီမုုိကေရစီလုုိလားသူေတြ ကလဲ ကုုလရံုုးေဘးနားက ပန္းျခံထဲမွာ စခန္းခ်ျပီး ျမန္မာ့အေရး စိတ္၀င္စားေစဖုုိ႔ အစာငတ္ခံဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။
(ျမန္မာ့အေရး ကမၻာကစိတ္၀င္စားေစဖုုိ႔ အေမရိကန္တလႊား လမ္းေလ်ာက္ခ်ီတက္ ဆႏၵျပေနသူမ်ား)
ပထမ ေန႔က First Lady အေၾကာင္းသတင္းလုုပ္ရင္းနဲ႔ သူတိုု႔နဲ႔ေတြ႔ဖုုိ႔အခ်ိန္မရလုုိက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒုုတိယ ေန႔မွာ UN ရံုုးဆီ တေခါက္ထပ္လာျပီး သူတုုိ႔ကုုိ တကူးတကာ့သြားေရာက္ေတြဆုုံအားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဦးဟန္လင္း ဆုုိတာ အဲဒီကာလမတုုိင္ခင္က ၃-၄ နွစ္ခန္႔ဆက္တုုိက္ ကုုလရံုုးဆီ ခရီးရွည္ခ်ီတက္ျပီး ဆႏၵျပခဲ့သူေပါ့။ သူနဲ႔အတူ ေဒၚနုုနုုအး၊ ကိုုေအာင္ၾကည္ဦး ( ABSDF စတင္ဖြဲ႔စည္း တဲ့အစည္းေ၀းမွာပါခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ၾကီး ၃ ဦးစလုုံး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါျပီ) နဲ႔ ခြပ္ေဒါင္းပုုံပါတဲ့ ေခါင္းစည္းအနီစည္းထားတဲ့ အင္တား ၁၀ ေက်ာ္ကိုုေတြ႔ရပါတယ္။ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနတာဆုုိေတာ့ သူတုုိ႔က သိပ္မေအာ္နုုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သူတိုု႔ေဘးနားရွိ တျခားနုုိင္ငံ အသီးသီးက ဆႏၵျပသမားေတြက နည္းတာမဟုုတ္။ ျပီးေတာ့ စပီကာေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ဆႏၵျပေနလုုိ႔ ရဲေတြက မနည္းလုုံျခံဳေရး ယူေပးေနတာကုုိေတြ႔ရပါတယ္။
ေန႔လည္ပုုိင္းမွာေတာ့ နယူးေယာက္ပင္လယ္ေအာ္ထဲ Liberty ေလဘာတီရုုပ္တုု၊ World Trade Center ေနရာ အေဟာင္းရွိ Ground Zero အပါ၀င္ နယူးေယာက္က သြားနုုိင္သေလာက္ေနရာေတြကုုိ အလုုအယက္ လုုိက္ လည္ရပါတယ္။ ညေနပုုိင္း ေရာက္တာနဲ႔ က်ေနာ္တိုု႔မင္းသမီးစခန္းက ရဲေဘာ္ေဟာင္းအမ်ားစုုရွိရာ Albany အလ္ဘာနီ ျမိဳ့ဆီရထားနဲ႔ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္ကိုုလာၾကိဳသူက DVB သတင္းေထာက္ေဟာင္း ကုုိဒီ ေခၚ ျမင့္ေမာင္ေမာင္ပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူက RFA ကေနထြက္ျပီး ရရာအလုုပ္၀င္လုုပ္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ (အခုုေတာ့ သူက တရက္ကုုိ လူ ၂ သန္း၀န္းက်င္၀င္ၾကည့္တဲ့ နာမည္ၾကီး (http://www.thithtoolwin.com) သစ္ထူးလြင္ ၀က္ဆုုိက္တည္ေထာင္သူျဖစ္ေနပါျပီ)။
သူငွားေနတဲ့အိမ္နဲ႔မနီးမေ၀းမွာ က်ေနာ္တုုိ႔ မင္းသမီးစခန္းကလူေတြအမ်ားၾကီး။ ကိုုျမင့္လြင္၊ ကိုုဆန္းေဇာ္ထြန္း၊ (သူပုုန္ေက်ာင္းသား ပထမ ပုုိင္းအခန္းေတြထဲမွာ ပါတဲ့အတုုိင္း ထား၀ယ္ကေနစထြက္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ ၄ က်ိပ္ထဲ သူတုုိ႔ ၂ ဦးလဲပါ ပါတယ္) ကုုိေလးညိဳ၊ ကိုုတင္စိုုး၊ မေအးေအးခ်ဳိ၊ မစန္းစန္းေမာ္၊ ကုုိေနာင္ေနာင္၊ ကိုုထြန္းထြန္း စသျဖင့္ လူ ၁၀ ေက်ာ္ ေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ ထုုံးစံ အတုုိင္း သူတိုု႔အလုုပ္ကေနျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က ည ၇ နာရီေလာက္မွဆုုိေတာ့ လူစုုံခ်ိန္က ၈ နာရီေက်ာ္ေနျပီ။ ေနာက္တေန႔မနက္ ၄ နာရီေလာက္မွာ ကေနဒါနယ္စပ္ဆီ ခရီးထြက္ဖုုိ႔ရိွတဲ့အတြက္ စကား၀ုုိင္းကုုိျမန္ျမန္လက္စသတ္လုုိက္ရပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေဟာင္း ေတြနဲ႔ ေရွးေဟာင္း ေနွာင္းျဖစ္ေတာင္ ၀ ေအာင္မေျပာလုုိက္ရပါဘူး။
ကေနဒါနယ္စပ္ရွိ နာမည္ၾကီး Niagara ေရတံခြန္ၾကီးဆီ ကားတစီးနဲ႔ က်ေနာ္ကိုု လုုိက္ပုုိ႔သူေတြကေတာ့ ကုုိဒီ၊ ကုုိညိဳနဲ႔ ကုုိထြန္းထြန္းတုုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္အေရွ့ပုုိင္းဆာင္းဦးရာသီက ဥေရာပေျမာက္ပုုိင္းေလာက္ မေအးပါ။ ၄ နာရီေလာက္ေမာင္း ရတဲ့ ဟုုိက္ေ၀းလမ္းတေလ်ာက္က သဘာ၀အလွေတြကုုိခံစားရင္းနဲ႔ အိပ္ပ်ာ္သြားလုုိက္တာ ေရတံခြန္ေရာက္ခါနီးမွ နုုိးလာပါတယ္။
‘’အဲဒီေနရာေပါ့။ မနွစ္က ျမန္မာလူငယ္တဦး ခုုန္ခ်ျပီး အသက္ေသသြားတာ’’ ဆုုိျပီး လုုိက္ပုုိ႔သူေတြကေျပာေတာ့ က်ေနာ္ အေတာ္အံ့ၾသသြားပါတယ္။ ဟုုတ္တယ္ေလ။ ျမန္မာနုုိင္ငံက လူအမ်ားစုုက အေမရိကားနဲ႔ အေနာက္နုုိင္ငံ ေတြဆီေရာက္ေနသူေတြ ကုုိ အားလုုံးအဆင္ေျပ အုုိေက ေနၾကတယ္လိုု႔ ထင္ထားၾကတယ္မဟုုတ္ပါလား။ ဒီလုုိ နုုိင္ငံမ်ဳိးေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာလူငယ္တဦးက ဒီေလာက္လွပတဲ့ ေရတံခြန္ကုုိမွအားမနာပဲ ခုုန္ခ်ျပီေသေၾကာင္းၾကံ တယ္ဆုုိေတာ့ ဒီကလူေတြၾကားမွာ အဆင္မေျပမႈေတြလဲ အမ်ားၾကီးရွိေနမယ္ဆုုိတာ နားလည္နုုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကေနဒါနယ္စပ္က အျပန္မွာေတာ့ ျမန္မာအမ်ားစုုရွိတဲ့ Buffalo ဘဖလုုိးျမိဳ့က ဘုုန္းၾကီးဆီ ခဏ၀င္ပါတယ္။ အဲဒီမွာလည္း က်ေနာ္ တိုု႔မင္းသမီးစခန္းက ကုုိသန္းဦး၊ ကိုု၀င္းလတ္အပါ၀င္ ေတာထဲမွာ ကတည္းက ကြဲကြာသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေဟာင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ကိုုေတြ႔ရပါတယ္။ အေမရိကားကရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြကိုုၾကည့္ရတာ ဥေရာပ ေရာက္ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြထက္ ရုုပ္ပုုိင္းဆုုိင္ရာ ပစၥည္းေတြပုုိျပည့္စုုံေနသလုုိပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ နာမက်မ္းျဖစ္ရင္ ကုုိယ့္စရိတ္နဲ႔ကုုိယ္ကုုသရတယ္ လုုိ႔သူတုုိ႔ကေျပာပါ တယ္။ စီးပါြးျဖစ္ ထြန္းဖုုိ႔အေရးမွာ အေမရိကားဖက္က ပုုိအေျခေနေကာင္းေပမဲ့ လူမႈလုုံျခံဳေရးစနစ္ Social Security နဲ႔ Welfare ဖက္မွာေတာ့ ဥေရာပ၊ အထူးသျဖင့္ ေနာ္ေ၀းပါ၀င္တဲ့ စကင္ဒီေနဗီးယန္းနုုိင္ငံေတြက ပုုိအေျခေနေကာင္းတယ္လိုု႔ ထင္ပါတယ္။
Buffalo ကေန Albany ကုုိျပန္ေရာက္ေတာ့ ည ၉ နာရီေလာက္ရွိေနျပီ။ ၀ါရွင္တန္ကုုိ မနက္ေစာေစာေရာက္ေအာင္ ခ်ီတက္ရမွာ ဆုုိေတာ့ ဘူတာဆီ မနက္ ၃ နာရီေလာက္ဆင္းရမယ္။ နယူးေယာက္ကုုိျပန္၀င္ျပီး အဲဒီကေန ရထားနဲ႔ တဆင့္ ၀ါရွင္တန္ကိုုသြားရ မွာျဖစ္ပါတယ္။
ထုုံးစံအတုုိင္း ၀ါရွင္တန္ ဘူတာၾကီးေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွလာၾကိဳတာမဟုုတ္။ ေျမပုုံၾကည့္၊ ေျမေအာက္ရထား စီးျပီး DVB သတင္း ေထာက္ေဟာင္းလည္းျဖစ္၊ ABSDF ရဲေဘာ္ေဟာင္းလည္းျဖစ္တဲ့ ေမရီလန္းက ကိုုသိန္းထုုိက္ဦး (အခုုေတာ့ သူက VOA ရဲ့ အၾကီး တန္းအရာရွိ တဦးျဖစ္ေနပါျပီ) အိမ္ဆီသြားရပါတယ္။
တုုိက္တုုိက္ဆုုိင္ဆုုိင္ က်ေနာ္ေရာက္သြားတဲ့ေန႔မွာ သူအိမ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ ခန္းမတခုုအတြင္း NLD အမ်ဳိးသားဒီမုုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီတည္ေထာင္ျခင္း နွစ္ပလည္အခန္းနားက်င္းပေနတာနဲ႔သြားတုုိးပါတယ္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဒါက္တာ စိန္၀င္း၊ နုုိင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီး ဦးဘုုိလွတင့္၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ေစာဦးအပါ၀င္ ၀ါရွင္တန္၀န္းက်င္ရွိ နုုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ေတာခုုိေက်ာင္း သားေဟာင္းေတြ၊ နုုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြအေတာ္မ်ားမ်ားကုုိ တစုုတေ၀းတည္းေတြ႔ဆုုံ စကားေျပာခြင့္ရလုုိက္ပါတယ္။
ညေနပုုိင္းမွာေတာ့ အိမ္ျဖဴေတာ္၊ လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တုုိင္၊ သမၼတလင္ကြန္း မီမုုိရီရယ္အေဆာက္ဦ စသျဖင့္ ျမိဳ့ထဲက အေရးၾကီး ေနရာအေတ္ာမ်ားမ်ားဆီ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခားသတိထားမိတာကေတာ့ အိမ္ျဖဴ ေတာ္ေရွ့က တကုုိယ္ေတာ္ဆႏၵျပ သမားနဲ႔ အိမ္ျဖဴေတာ္ေခါင္းမုုိးေပၚကေန မွန္ေျပာင္းနဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့ လုုံျခံဳေရး တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြပါပဲ။ ဒီေနရာေတြဆီ က်ေနာ့္ကုုိလုုိက္ပုုိ႔ သူေတြကေတာ့ အၾကိမ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ သံရံုုးေရွ့ အပတ္စဥ္ဆႏၵျပပဲြ အတြက္ DVB ကေန တယ္လီဖုုန္းေခၚ သတင္းေမးရင္း ရင္းနွီးခဲ့သူ ကိုုေရႊစင္နဲ႔ ကုုိယဥ္ေအးတုုိ႔ေပါ့။ (အခုုေတာ့ ၀ါရွင္တန္ဖက္မွာ အဲဒီလုုိ ဆႏၵျပတဲ့အသံ မၾကားရေတာ့ပါဘူး)။
အဲဒီကအျပန္မွာေတာ့ DVB သတင္းအယ္ဒီတာေဟာင္း ကုုိ၀င္းနုုိင္ဦး တာ၀န္ထမ္းေနတဲ့ RFA ရံုုးခ်ဳပ္ဆီ ၀င္လည္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလကေတာ့ ကုုိယ္က လက္ရွိ DVB ၀န္ထမ္း၊ ကုုိသိန္းထိုုက္ဦးတုုိ႔၊ ကုုိ၀င္းနုုိင္ဦးတုုိ႔က DVB လူေဟာင္းေတြေပါ့။ DVB အေျခေနမေကာင္းလုုိ႔ DVB ထက္ သာတဲ့ေနရာေတြဆီ ထြက္သြားသူေတြအျဖစ္ က်ေနာ့္ ဖက္ကျမင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုု ဒီေဆာင္းပါးေရးခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူတိုု႔လုုိ႔ပဲ DVB ရဲ့ လူေဟာင္းတဦးျဖစ္ေနခဲ့ပါျပီ။ က်ေနာ္တင္မက သတင္းအယ္ဒီတာ ကုုိမုုိးေအး၊ ကုုိပါစကယ္ခူးသြယ္၊ မခင္ႏွင္းထက္၊ နန္းခမ္းကေယာက္ စသျဖင့္ လူေဟာင္းေတြအားလုုံး ၂၀၁၁ နဲ႔ ၂၀၁၂ ေတြမွာအလုုပ္ထုုတ္ခံရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အခုုက်ေနာ္ေျပာေနတဲ့ VOA မွာဆိုုရင္ ကုုိသိန္းထုုိက္ဦးအျပင္ ကိုုေအာင္လြင္ဦး၊ မနႏၵာခ်မ္းနဲ႔ ကုုိညဏ္၀င္းေအာင္တုုိ႔အားလုုံးဟာ DVB လူေဟာင္းေတြပါ။ တခါ RFA မွာဆုုိရင္လဲ ကုုိ၀င္းနုုိင္ဦး၊ ေနာက္ပုုိင္း ကိုုခင္ေမာင္စိုုးမင္းဟာ DVB လူေဟာင္းပါပဲ။
ဘာေၾကာင့္ DVB က လူေဟာင္းေတြ တျခားဌာနေတြဆီေရာက္ကုုန္ၾကတာလဲ။ DVB မွာ လူေဟာင္းေတြတေျဖးေျဖနည္းသြားျပီး လူသစ္ေတြတေျဖးေျဖးမ်ားလာေနတဲ့ကိစၥအတြက္ စကားစပ္မိတုုိင္း ညြန္မႈး တဦးမၾကာခဏတုုန္႔ျပန္ေလ့ရွိတာကေတာ့ ‘’အရည္ခ်င္းရွိတဲ့လူေတြကိုု DVB ကေမြးထုုတ္ေပး လုုိက္တာေလ၊ တျခားသတင္းဌာနေတြမွာ ကုုိယ့္လူေဟာင္းေတြရွိေနတာ ဂုုဏ္ယူစရာေပါ့’’ တဲ့။
ကုုိယ္က DVB မွာ တာ၀န္ထမ္းေနစဥ္ကေတာ့ ဒီအေျဖဟာ ဟုုတ္သလုုိလုုိရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေတာ့ လူေဟာင္းေတြ အားလုုံးကုုိ အလုုပ္ထုုတ္ပစ္လုုိက္တဲ့ကိစၥ၊ တနည္းအားျဖင့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ နုုိင္ငံေရးဖက္ကေန တက္လာတဲ့ သတင္းသမားအားလုုံးကုုိ DVB ကေန အလုုပ္ထုုတ္လုုိက္တာဟာ မေတာ္တဆ ဟုုတ္ရဲ့လား။ ေသြးရုုိးသားရိုုး ဟုုတ္ရဲ့လား။ DVB အုုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖဲြ႔ရဲ့ စီမံခန္႔ခဲြမႈ တေနရာရာမွာ စနစ္တက် အၾကီး အက်ယ္ လြဲမွားေနျခင္းရဲ့ သေကၤတခုု မ်ားျဖစ္ေနေလမလားလုုိ႔ သံသယ၀င္ မိပါတယ္။
အခ်ိန္ျပည့္၀န္ထမ္းရဲ့ ေဟာလီးေဒးကာလ ထုုတ္လုုပ္မႈကုုိ ဘယ္လုုိသေဘာထားမလဲ
အေမရိကန္ဆီ ခရီးသြားတဲ့ အဲဒီေဟာလီးေဒးကာလအတြင္း သတင္းက်င့္၀တ္ဆုုိင္ရာ၊ သုုိ႔မဟုုတ္ သတင္းလုုပ္ငန္း စည္းကမ္းပုုိင္း ဆုုိင္ရာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေနာက္ထပ္ အျငင္းပြါးမႈတခုုလဲ ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔ သတင္းသမား ေတြဟာ ေဟာလီးေဒး သြားတယ္ဆိုုေပမဲ့ ကမ္းေျခမွာ ေအးေအးလူလူ နားေနခ်င္သူေတြမဟုုတ္။ ေရာက္ေလရာမွာ ဟုုိရုုိက္ ဒီရုုိက္၊ ဟုုိေမး ဒီေမးနဲ႔ စတုုိရီလုုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကရွိေနျပန္ပါတယ္။
(ထုုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ရတ္ခ်ပူရီခရုုိင္းအတြင္းရွိ ထန္ဟင္ ဒုုကၡသည္စန္းကိုု ေတြ႔ရစဥ္)
ဒီေတာ့ ေဟာလီးေဒးမယူခင္ ေအာ္စလုုိကမထြက္ခင္ကတည္းက ခရုုိနာ ၇ ေထာင္၀န္းက်င္ေလာက္ေပးရတဲ့ လက္ ကုုိင္ဗီြဒီယုုိ ကင္မရာအေသးစားတလုုံးကုုိ အေၾကြးစနစ္နဲ႔က်ေနာ္၀ယ္လုုိက္ပါတယ္။ အဲဒီနွစ္က ၂ နွစ္စာကုုိ တခါ တည္းစုုယူတာဆုုိေတာ့ ေဟာလီးေဒးကလဲ သတင္း ၆ ပတ္ေတာင္ရေတာ့ နယ္စပ္တေက်ာသြားျပီး ရုုပ္-သံ မွတ္တမ္းေတြရုုိက္မယ္ေပါ့။
ဒီ ရုုပ္-သံ ေတြကိုု DVB မွာသုုံးမယ္ဆိုုရင္ ဘယ္လုုိနံႈးနဲ႔ေပးမလဲ။ ျပည္တြင္းနဲ့နယ္စပ္ကေနေပးပုုိ႔ေနသူေတြကိုုေပး တဲ့နံႈန္းထားအတုုိင္း ရုုပ္-သံ တခုု၊ စတုုိရီတခုုကုုိ ေဒၚလာ ၁၀၀ ေပးနုုိင္မလားဆုုိျပီး ေငြေၾကးတာ၀န္ခံ ဒုုညႊန္မႈး ကုုိ ခင္ေမာင္၀င္းနဲ႔ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူက အေတာ္ေလးအခ်ိန္ယူစဥ္းစားျပီး ‘’ခင္ဗ်ားက အခ်ိန္ျပည့္၀န္ထမ္း ဆုုိေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ့ထုုတ္လုုပ္မႈအတြက္ DVB ကေန အခေက်းေငြထပ္ေပးလုုိ႔မျဖစ္ဘူးနဲ႔တူတယ္’’ လုုိ႔ေျဖပါတယ္။
ဒါဆုုိရင္ ၀န္ထမ္းေတြကိုုေပးသလုုိ ခရီးစရိတ္၊ ေန႔တြက္စရိတ္နဲ႔ တျခားကုုန္က်စရိတ္ေတြကုုိ ေပးနုုိင္မလားဆုုိျပီး ျပန္ေမးေတာ့ ဒီအတြက္လည္း မျဖစ္နုုိင္ဘူးလုုိ႔ဆုုိပါတယ္။ အင္း အဲဒါမွ ဒုုကၡ။ ကုုိယ္ကလဲ မေနနုုိင္မထုုိင္နုုိင္ အေၾကြး တင္ခံျပီးေတာင္ ကင္မရာၾကီး၀ယ္ထားျပီးျပီ။ အခုုမွေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး။ ဆက္ေလွာ္ရံုုပဲရိွတာေပါ့။ မလုုပ္ရရင္ မေနနိုု္င္သူဆုုိေတာ့ သူမေပးလဲ ကုုိယ့္ဘာသာအိတ္စုုိက္လုုပ္ရံုုပဲရွိေတာ့မွာေပါ့။
ဒီလုုိနဲ႔ အဲဒီအေမရိကန္ခရီးစဥ္ကအျပန္မွာ နယ္စပ္တေက်ာဆီသြားျပီး ကိုုယ္ပုုိင္ေဟာလီးေဒးရက္ေတြကိုု အမ်ား အတြက္အက်ဳိးရွိ ေအာင္ အသုုံးခ်ခဲ့မိပါတယ္။ ဒီစိတ္ကူးနဲ႔ က်ေနာ္ပထမဆုုံးေရာက္သြားတဲ့ေနရာက ၂၀၀၄ ခုုနွစ္ ဒီဇင္ဘာလအတြင္းက ဆူနာမီး ငလ်င္ဒဏ္ အၾကီးအက်ယ္ခံလုုိ္က္ရတဲ့ ထုုိင္းနုုိင္ငံေတာင္ပုုိင္း ပူးခက္အနီးရွိ ေခါင္လတ္ကမ္းေျခက ကုုိထူးခ်စ္တုုိရဲ့ အေျခခံ လူတန္းစားမ်ားအား လူ႔အခြင့္ေရးပညာေပးေရးဌာန (GHRE-FED) စာသင္ေက်ာင္း ေလးေတြဆီကိုုပါ။
ေခါင္လတ္ကမ္းေျခအနီးရံုုးခန္းဖြင့္ျပီး ကမ္းေျခတေလ်ာက္ကရြာေတြမွာ စာသင္ေက်ာင္း ၆ ေက်ာင္းဖႊင့္လွစ္ စာ သင္ေပးေနတာ ကုုိေတြ႔ရပါတယ္။ အရင္က ရေနာင္းကိုုေက်ာ္ျပီး ေအာက္ပုုိင္းကုုိမေရာက္ဖူးတဲ့က်ေနာ္ဟာ ဒီေဒ သမွာ ျမန္မာအလုုပ္သမားဦးေရ သိန္းနဲ႔ခ်ီရွိေနလိမ့္မယ္လိုု႔ထင္မထားခဲ့ပါ။ ျမန္မာနုုိင္ငံအေသးစားေလးလုုိ႔ တင္စား ေခၚေ၀ၚၾကတဲ့ ဘန္ေကာက္အနီးက မဟာခ်ဳိင္ျမိဳ့ ထက္ေတာင္ ဒီေဒသရွိ ျမန္မာဦးေရက ပုုိမ်ားတယ္လိုု႔က်ေနာ္ထင္ ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကြာျခားတာကေတာ့ မဟာခ်ဳိင္ဖက္မွာ လူေတြအားလုုံးစုုေနၾကတာျဖစ္ျပီး ဒီ ဖန္ငနဲ႔ ပူးခက္ဖက္မွာ ကေတာ့ ေရာ္ဘာျခံ ေတြ၊ ေဆာက္လုုပ္ေရးလုုပ္ငန္းခြင္ေတြ၊ ဟုုိတယ္နဲ႔ခရီးသြားလုုပ္ငန္းေနရာေတြ ျဖန္႔ေနၾကတဲ့ အတြက္ လူမ်ားလုုိ႔မ်ားမွန္း သတိမထားမိပါဘူး။
ထားေတာ့။ အနွစ္ျပန္ခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ ဆူးနားမီးသင့္ေဒသက အနာဂတ္မေရရာတဲ့ ယာယီစာသင္ေက်ာင္းက ကေလးေတြအေၾကာင္း၊ အခက္ခဲမ်ဳိးစုုံၾကားထဲကေန ဒီအရပ္မွာ အလုုပ္ရွာေဖြလုုပ္ကုုိင္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာနုုိင္ငံ သားေတြအေၾကာင္းနဲ႔ ဒီကမ္းေျခဆီ ေဟာလီးေဒးလာၾကတဲ့ ဆီြဒင္က တုုိးရစ္ေတြအေၾကာင္းကုုိ ၁၂ မီနစ္စာ ရုုပ္-သံ တခုု ထုုတ္လုုပ္နုုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ျပီးေတာ့ ရေနာင္း၊ ဘုုရားသုုံးဆူ၊ မယ္ဆုုိင္ဂိတ္ေတြအေၾကာင္း ရုုပ္-သံ၊ စန္ခရပူရီက မြန္ရုုိးဟာ သေဘာၤဆြမ္းကပ္ပဲြ အေၾကာင္း ရုုပ္-သံ၊ ကန္ခ်နပူရီ-ဘုုရားသုုံးဆူ ရထမ္းလမ္းအေၾကာင္း ရုုပ္-သံ၊ ရတနာပုုိက္လုုိင္းေနာက္ဆက္တြဲ ျပသာနာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး နတ္အိမ္ေတာင္နယ္စပ္ ကံေပါက္သားေတြရဲ့အျမင္၊ KNU တပ္မဟာ ၄ က ပဒုုိကြယ္ထူး၊ ဗုုိလ္လွေခ်ာတုုိ႔အျမင္ပါ၀င္တဲ့ ရုုပ္-သံ၊ KIO မွ ဆရာဂ်ိမ္းလန္ေဒါင္၊ NMSP မွ နုုိင္ေအာင္မေငး၊ မြန္ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔မွ နုုိင္ကေဆာ့မြန္တိုု႔ရဲ့ ေညာင္နွစ္ပင္ညီလာခံအေပၚ ေ၀ဖန္ခ်က္ ရုုပ္-သံ ေတြကိုု DVB ရုုပ္-သံ ပရိတ္သတ္ေတြ မွတ္မိ ၾကလိမ့္မယ္လိုု႔ထင္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ေနာ္ေ၀းေျမာက္ပုုိင္းက သန္းေကာက္ယံ ေန ျမင္ကြင္း ရုုပ္-သံ။ ဖင္လန္ေျမာက္ပုုိင္း ေရခဲနန္းေတာ္ ရုုပ္-သံ အပါ၀င္ က်ေနာ္ထုုတ္လုုပ္ခဲ့သမွ် ရုုပ္-သံ အားလုုံးဟာ ေရွ့မွာတင္ျပခဲ့တဲ့အတုုိင္း ကုုိယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုုယ္ အိတ္စုုိက္ျပီး မေနနုုိင္၊ မထုုိင္နုုိင္ လုုပ္ခဲ့မိတာေတြေပါ့။ DVB သတင္းအယ္ဒီတာတဦးကိုုယ္တုုိင္ ထုုတ္လုုပ္ထားတဲ့ ဒီရုုပ္-သံ ေတြကိုု တျခား မီဒီယာဆီ သြားေရာင္း လုုိ႔လဲ ဘယ္သင့္ေတာ္ပါ့မလဲ။ ကုုိယ့္မီဒီယာမွာ ျပန္မလႊင့္ရင္လဲ ဘယ္မွာ သြားျပရမွာလဲ။
ဒီအတြက္ အိတ္စုုိက္လုုပ္ခဲ့ရတာကုုိ ေနာင္တေတာ့မရမိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ညြန္မႈးေတြဆီမွာ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ေျဖရွင္းနည္း တခုု တခုုရွိရင္ေတာ့ ပုုိေကာင္းလိမ့္မယ္လိုု႔ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ။
.......................................................................................
ထုုိင္းနုုိင္ငံေတာင္ပုုိင္း ဆူနာမီးေဒက အနာဂတ္မေသခ်ာတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္မ်ား...
ထုုိင္းနုုိင္ငံေတာင္ပုုိင္း ဆူနာမီးေဒက အနာဂတ္မေသခ်ာတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္မ်ား...
0 comments:
Post a Comment